Wat is HIV?
HIV is een virus dat het immuunsysteem aantast. Er is momenteel geen remedie voor, maar er zijn behandelingen beschikbaar om de effecten ervan op het leven van mensen te verminderen.
In de meeste gevallen blijft het virus, als de HIV-infectie eenmaal aanslaat, levenslang in het lichaam. In tegenstelling tot wat zich kan voordoen bij infecties door andere typen virussen, verschijnen er echter geen plotselinge hiv-symptomen en piekt deze 's nachts.
Als de ziekte onbehandeld blijft, neemt de ziekte in de loop van de tijd toe in drie fasen, elk met een eigen reeks mogelijke symptomen en complicaties - sommige ernstig.
Regelmatige antiretrovirale behandeling kan HIV tot niet-detecteerbare niveaus in het bloed verminderen. Op niet-detecteerbare niveaus zal het virus niet doorgaan naar de latere stadia van HIV-infectie. Bovendien kan het virus niet worden overgedragen aan een partner tijdens seks.
Symptomen tijdlijn
Vroege symptomen in primair hiv
De eerste opvallende fase is primaire HIV-infectie. Deze fase wordt ook wel acuut retroviraal syndroom (ARS) of acute HIV-infectie genoemd. Omdat HIV-infectie in dit stadium meestal griepachtige symptomen veroorzaakt, is het mogelijk dat iemand in dit stadium denkt dat zijn symptomen te wijten zijn aan een ernstige griep in plaats van aan hiv. Koorts is het meest voorkomende symptoom.
Andere symptomen zijn onder meer:
- hoofdpijn
- keelpijn
- overmatige vermoeidheid
- rillingen
- spierpijn
- gezwollen lymfeklieren
- maculopapulaire truncal uitslag
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) kunnen primaire hiv-symptomen twee tot vier weken na de eerste blootstelling optreden. De symptomen kunnen tot enkele weken aanhouden. Sommige mensen kunnen de symptomen echter maar een paar dagen vertonen.
Mensen met vroege hiv vertonen soms geen symptomen, maar ze kunnen het virus nog steeds naar anderen overbrengen. Dit wordt toegeschreven aan de snelle, ongeremde virale replicatie die plaatsvindt in de eerste weken na het contracteren van het virus.
Gebrek aan symptomen in vroege stadia
ARS komt vaak voor als iemand HIV heeft. Toch is dit niet voor iedereen het geval. Sommige mensen hebben jarenlang HIV voordat ze weten dat ze het hebben. Volgens HIV.gov verschijnen de symptomen van HIV mogelijk niet voor een decennium of langer. Dit betekent niet dat gevallen van HIV zonder symptomen minder ernstig zijn. Ook kan een persoon die geen symptomen ervaart nog steeds HIV aan anderen overdragen.
Symptomen in vroege HIV verschijnen meestal als de celvernietigingssnelheid hoog is. Het niet hebben van symptomen kan betekenen dat niet zo veel CD4-cellen, een type witte bloedcellen, vroeg in de ziekte worden gedood. Ook al heeft een persoon geen symptomen, toch heeft hij het virus. Daarom is het regelmatig testen van HIV van cruciaal belang om overdracht te voorkomen. Het is ook belangrijk om het verschil tussen een CD4-telling en een virale lading te begrijpen.
Latentie veroorzaakt een onderbreking van de symptomen
Na de eerste blootstelling en mogelijke primaire infectie kan HIV overgaan in een stadium dat klinisch latente infectie wordt genoemd. Het wordt ook aangeduid als asymptomatische HIV-infectie vanwege een merkbaar gebrek aan symptomen. Dit gebrek aan symptomen omvat mogelijk chronische symptomen.
Volgens de Mayo Clinic kan latentie bij een HIV-infectie 10 jaar aanhouden. Dit betekent niet dat HIV verdwenen is en ook betekent dit niet dat het virus niet aan anderen kan worden doorgegeven. Klinisch latente infectie kan overgaan naar de derde en laatste fase van HIV, ook wel AIDS genoemd.
Het risico op progressie is groter als een persoon met HIV geen behandeling krijgt, zoals antiretrovirale therapie. Het is belangrijk om voorgeschreven medicijnen te nemen tijdens alle stadia van HIV - zelfs als er geen merkbare symptomen zijn. Er zijn verschillende medicijnen gebruikt voor HIV-behandeling.
Chronisch HIV
Na een acute infectie wordt HIV als chronisch beschouwd. Dit betekent dat de ziekte aan de gang is. Symptomen van chronisch HIV kunnen variëren. Er kunnen lange perioden zijn waarin het virus aanwezig is maar de symptomen minimaal zijn.
In meer gevorderde stadia van chronisch HIV kunnen de symptomen veel ernstiger zijn dan in ARS. Mensen met gevorderd, chronisch HIV kunnen afleveringen ervaren van:
- hoesten of ademhalingsmoeilijkheden
- gewichtsverlies
- diarree
- vermoeidheid
- hoge koorts
AIDS is de laatste fase
Het beheersen van HIV met medicijnen is cruciaal voor zowel het handhaven van de kwaliteit van leven als het helpen voorkomen van progressie van de ziekte. Fase 3 HIV, ook bekend als AIDS, ontwikkelt zich wanneer HIV het immuunsysteem aanzienlijk heeft verzwakt.
Volgens het CDC National Prevention Information Network geven CD4-niveaus één aanwijzing dat HIV is geëvolueerd naar de laatste fase. CD4-niveaus nemen af tot minder dan 200 cellen per kubieke millimeter (mm3) van bloed wordt beschouwd als een teken van AIDS. Een normaal bereik wordt beschouwd als 500 tot 1600 cellen / mm3.
AIDS kan worden gediagnosticeerd met een bloedtest om CD4 te meten. Soms wordt het ook bepaald door de algehele gezondheid van een persoon. In het bijzonder kan een infectie die zeldzaam is bij mensen die geen HIV hebben, op AIDS duiden. Symptomen van AIDS zijn onder andere:
- aanhoudende hoge koorts van meer dan 100 F (37,8 C)
- ernstige rillingen en nachtelijk zweten
- witte vlekken in de mond
- genitale of anale zweren
- ernstige vermoeidheid
- uitslag die bruin, rood, paars of roze van kleur kan zijn
- regelmatige hoest- en ademhalingsproblemen
- aanzienlijk gewichtsverlies
- aanhoudende hoofdpijn
- geheugenproblemen
- longontsteking
AIDS is de laatste fase van HIV. Volgens de Mayo Clinic ontwikkelen de meeste mensen met HIV die geen behandeling krijgen binnen tien jaar AIDS.
Op dat moment is het lichaam vatbaar voor een breed scala aan infecties en kan het hen niet effectief bestrijden. Medische interventie is noodzakelijk om aan AIDS gerelateerde ziekten of complicaties te behandelen die anders fataal kunnen zijn. Zonder behandelingen schat de CDC de gemiddelde overlevingskans op drie jaar nadat AIDS is vastgesteld. Afhankelijk van de ernst van hun toestand, kan de vooruitzichten van een persoon aanzienlijk korter zijn.
De sleutel tot leven met hiv is om een zorgaanbieder te blijven zien voor reguliere behandelingen. Nieuwe of verergerende symptomen zijn redenen genoeg om er zo snel mogelijk een te bezoeken. Het is ook belangrijk om te weten hoe hiv het lichaam beïnvloedt.
