Birth-Acquired Herpes

Wat is herpes voor de geboorte?

Herpes-acquired herpes is een herpes-virusinfectie die een baby krijgt tijdens de bevalling of, minder vaak, terwijl hij nog in de baarmoeder zit. De infectie kan zich ook kort na de geboorte ontwikkelen. Baby's met aangeboren herpes krijgen de infectie van moeders die besmet zijn met genitale herpes.

Herpes-acquired herpes wordt soms ook aangeboren herpes genoemd. Het woord congenitaal verwijst naar elke toestand die vanaf de geboorte aanwezig is.

Zuigelingen die met herpes zijn geboren, kunnen een huidinfectie of een systeembrede infectie hebben, systemische herpes of beide. Systemische herpes is ernstiger en kan verschillende problemen veroorzaken. Deze problemen kunnen zijn:

• hersenschade
• ademhalingsproblemen
• toevallen

Volgens het Boston Children's Hospital komt herpes voor in ongeveer 30 op de 100.000 geboorten.

Het is een ernstige aandoening en kan levensbedreigend zijn.

Oorzaken van aangeboren herpes

Het herpes simplex-virus (HSV) veroorzaakt door de geboorte verworven herpes. Het grootste risico voor door de geboorte verworven herpes is tijdens de eerste of primaire infectie van een moeder.

Nadat iemand herstelt van herpes, ligt het virus lang inactief in zijn lichaam voordat het oplaait en de symptomen verschijnen of verschijnen. Wanneer het virus opnieuw wordt geactiveerd, wordt dit een terugkerende infectie genoemd.

Vrouwen met actieve herpesinfecties hebben een grotere kans om het virus door te geven aan hun baby's tijdens een vaginale geboorte. De baby komt in contact met herpes-blaren in het geboortekanaal, wat een infectie kan veroorzaken.

Moeders die een niet-actieve herpesinfectie hebben tijdens hun bevalling, kunnen ook herpes naar hun kind overbrengen, vooral als ze tijdens de zwangerschap voor de eerste keer herpes hebben gekregen.

De meeste baby's met HSV-infectie worden geboren bij moeders zonder voorgeschiedenis van herpes of actieve infectie. Dit is gedeeltelijk omdat maatregelen worden genomen om herpes-verworven herpes te voorkomen bij baby's van moeders waarvan bekend is dat ze geïnfecteerd zijn.

Houd er rekening mee dat uw baby ook herpes kan krijgen door contact met koortslippen. Een andere vorm van de HSV veroorzaakt koortsblaasjes op de lippen en rond de mond. Iemand met een koortslip kan het virus aan anderen doorgeven door middel van kussen en ander nauw contact. Dit zou worden beschouwd als neonatale herpes, in plaats van aangeboren herpes, en is meestal minder ernstig.

De symptomen herkennen van door de geboorte verworven herpes

De symptomen van aangeboren herpes verschijnen meestal binnen de eerste paar weken van het leven van de baby en kunnen bij de geboorte aanwezig zijn.

De door de geboorte verkregen herpes is het gemakkelijkst te identificeren wanneer het voorkomt als een huidinfectie. De baby kan clusters van met vocht gevulde blaren op hun torso of rond hun ogen hebben.

De blaren, blaasjes genoemd, zijn van hetzelfde type blaren die verschijnen op de genitale gebieden van volwassenen met herpes. De vesicles kunnen barsten en korsten voor de genezing. Een baby kan geboren worden met de blaren of de wonden ontwikkelen een week na de geboorte.

Zuigelingen met aangeboren herpes kunnen ook erg vermoeid lijken en moeite hebben met eten.

Foto van aangeboren herpes

Complicaties geassocieerd met aangeboren herpes

De systemische vorm van aangeboren herpes, of gedissemineerde herpesinfectie, treedt op wanneer het hele lichaam geïnfecteerd raakt met herpes. Het beïnvloedt meer dan alleen de huid van de baby en kan ernstige complicaties veroorzaken, zoals:

• oogontsteking
• blindheid
• toevallen en convulsies
• luchtwegaandoeningen

De ziekte kan ook de vitale organen van de baby treffen, waaronder de:

• longen, waardoor problemen met ademhalen en onderbreking van de ademhaling ontstaan
• niertjes
• lever, veroorzaakt geelzucht
• centraal zenuwstelsel (CZS), waardoor epileptische aanvallen, shock en onderkoeling worden veroorzaakt

De HSV kan ook een gevaarlijke aandoening veroorzaken die bekend staat als encefalitis, een ontsteking van de hersenen die tot hersenbeschadiging kan leiden.

Diagnose van door de geboorte verworven herpes

Uw arts zal monsters nemen van de blaren (indien aanwezig) en het ruggenmergvocht om te bepalen of herpes de oorzaak van ziekte is. Er kan ook een bloed- of urinetest worden gebruikt. Verdere diagnostische tests kunnen MRI-scans van het hoofd van de baby omvatten om te controleren op hersenzwelling.

Geboorte-verworven herpesbehandeling

Het herpesvirus kan worden behandeld, maar niet worden genezen. Dit betekent dat het virus hun hele leven in het lichaam van uw kind zal blijven. De symptomen kunnen echter worden beheerd.

De kinderarts van uw kind zal de infectie waarschijnlijk behandelen met antivirale geneesmiddelen die worden toegediend via een infuus, een naald of buis die in een ader terechtkomt.

Acyclovir (Zovrax) is het meest gebruikte antivirale medicijn voor aangeboren herpes. De behandeling duurt meestal enkele weken en kan andere medicijnen omvatten om aanvallen onder controle te houden of shock te behandelen.

Herpes preventie

Je kunt herpes voorkomen door veilige seks te beoefenen.

Condooms kunnen de blootstelling aan een actieve herpesuitbraak minimaliseren en overdracht van het virus voorkomen. Je moet ook met je partner praten over hun seksuele geschiedenis en vragen of ze herpes hebben.

Als u zwanger bent en u of uw partner herpes heeft of in het verleden heeft gehad, bespreek uw situatie dan ruim voordat uw uitgerekende datum met uw arts wordt besproken.

Aan het einde van uw zwangerschap krijgt u mogelijk een medicijn om de kans te verminderen dat u herpes doorgeeft aan uw baby. U kunt ook een keizersnede krijgen als u actieve genitale laesies heeft. Een keizersnede kan het risico op doorgeven van herpes aan uw baby verminderen.

Bij een keizersnede wordt de baby afgeleverd door incisies in de buik en baarmoeder van de moeder. Hiermee voorkomt u dat uw baby in contact komt met het virus in het geboortekanaal.

Langetermijnvooruitzichten voor aangeboren herpes

Herpes is soms inactief, maar het kan herhaaldelijk terugkeren, zelfs na de behandeling.

Baby's met systemische herpesinfecties reageren mogelijk niet eens op de behandeling en kunnen mogelijk meerdere aanvullende gezondheidsrisico's lopen. Gedissemineerde herpes-acquired herpes kan levensbedreigend zijn en neurologische problemen of coma veroorzaken.

Omdat herpes niet kan worden genezen, blijft het virus in het lichaam van het kind. Ouders en verzorgers moeten gedurende het hele leven op symptomen van herpes letten. Als het kind oud genoeg is, moeten ze leren hoe ze het verspreiden van het virus naar anderen kunnen voorkomen.