Overzicht
Castraatresistente prostaatkanker is prostaatkanker die niet meer reageert op hormoontherapie. Hormoontherapie, ook wel androgeendeprivatie therapie (ADT) genoemd, verlaagt de testosteronniveaus in het lichaam drastisch. De testosteronniveaus zijn vergelijkbaar met niveaus bij mannen die hun testikels operatief hebben verwijderd.
Het operatief verwijderen van de teelballen wordt soms castratie genoemd, maar het is formeler bekend als orchiectomie. De testikels produceren androgenen, dus het verwijderen ervan zorgt ervoor dat de hormoonspiegels dalen. Androgenen zijn mannelijke geslachtshormonen. Lage testosteronniveaus vertragen meestal de opmars van prostaatkanker. Bij mannen met castratieresistente prostaatkanker blijft de kanker zich ontwikkelen, ondanks de afname van testosteron.
Als je prostaatkanker zich ontwikkelt en castraatresistent wordt, zijn er therapieën die de voortgang van de ziekte kunnen vertragen, hoewel ze de kanker niet genezen. Een belangrijk doel is om de kanker te behouden met uitzaaien. Metastaserende kanker is kanker die zich vanaf de prostaatklier verspreidt naar meer afgelegen delen van het lichaam zoals ruggengraat, longen en hersenen.
Hormonen en prostaatkanker
De meeste prostaatkanker wordt tegenwoordig in een vroeg stadium gediagnosticeerd als de kanker nog steeds beperkt is tot de prostaatklier. Mannen hebben meestal een operatie om de kwaadaardige prostaatklier of bestralingsbehandeling te verwijderen om de kankercellen in de klier te vernietigen.
Als kanker in een vroeg stadium terugkeert na een operatie of bestraling, of zich begint te verspreiden naar verder gelegen delen van het lichaam (metastasering), kan behandeling met hormoonblokkerende geneesmiddelen de voortgang van de kanker vertragen en de grootte van tumoren verminderen. Dit helpt symptomen zoals urinaire obstructie te voorkomen, wat gebeurt wanneer tumoren de normale stroom urine uit de blaas onderbreken. Hormoontherapie kan ook de effectiviteit van bestralingstherapie verbeteren en een tumor vóór de operatie inkrimpen.
Mannelijke geslachtshormonen voeden prostaatkanker. Het belangrijkste hormoon dat prostaatkanker veroorzaakt, is testosteron, dat in de testikels wordt geproduceerd.
ADT verlaagt drastisch de niveaus van testosteron en andere androgenen in het lichaam en blokkeert de vooruitgang van de kanker bij veel mannen - maar slechts tijdelijk. Om redenen die slecht worden begrepen, kunnen prostaatkankercellen zich aanpassen aan lagere niveaus van natuurlijke androgenen en zich weer vermenigvuldigen. Van de kanker wordt gezegd dat deze castratieresistent is.
Androgeen deprivatie therapie
ADT vermindert de niveaus van testosteron en andere androgenen met 90 tot 95 procent. Verschillende soorten ADT-medicatie verstoren of blokkeren de processen in het lichaam die de productie van androgenen regelen die ervoor zorgen dat prostaatkankercellen zich vermenigvuldigen. De medicijnen zijn in wezen een vorm van? Chemische castratie.? Sommige medicijnen hebben de vorm van een pil en andere moeten overal tussen de maand en elk jaar worden geïnjecteerd.
Het onderdrukken van testosteron kan een groot aantal bijwerkingen veroorzaken. Ze bevatten:
- anemie
- vermoeidheid
- verlies van libido of erectiestoornissen
- ? Vrouwelijker? effecten zoals vergrote borsten, verlies van lichaamshaar en kleinere penis of scrotum
- opvliegers en stemmingswisselingen, vergelijkbaar met het effect van de menopauze op vrouwen
- verminderde geheugen en depressie
- verlies van vetvrije massa (spiermassa)
- verlies van botsterkte (osteoporose)
- tederheid in de tepels
- gewichtstoename
- veranderingen in bloedlipiden
- insuline-resistentie
Diagnose van castraatbestendige kanker
Nadat u bent begonnen met hormonale behandeling, zal uw arts regelmatig niveaus van prostaatspecifiek antigeen (PSA) in uw bloed meten. PSA is een eiwit dat wordt geproduceerd door prostaatkankercellen. Als PSA-waarden stijgen terwijl u hormonale therapie gebruikt, kan dit een teken zijn dat de behandeling niet meer werkt en de kanker castraatresistent is geworden.
Een ander teken dat hormoontherapie niet meer werkt, is de verspreiding van kanker buiten de prostaat of de groei van bestaande tumoren.
Behandeling van castraatbestendige kanker
Een combinatie van medicijnen en andere behandelingen kan de progressie van castraatresistente prostaatkanker vertragen, zelfs als het is uitgezaaid.
Uw arts kan voorstellen dat u op uw bestaande hormoontherapie blijft. Dit voorkomt een toename van natuurlijk testosteron waardoor de kanker erger zou kunnen worden.
Nieuwe hormoonbehandelingen
Twee relatief nieuwe hormoontherapieën hebben veelbelovend getoond voor castratieresistente en gemetastaseerde prostaatkanker. In klinische studies leefden mannen langer terwijl ze deze geneesmiddelen gebruikten, zelfs bij mannen die eerder werden behandeld met chemotherapie.
- Abiraterone (Zytiga). Dit medicijn wordt in pilvorm ingenomen. Het blokkeert de chemische productie van testosteron door het hele lichaam. Zytiga wordt ingenomen door prednison, een krachtig ontstekingsremmend middel.
- Enzalutamide (Xtandi). Dit medicijn wordt ook als pil ingenomen. Xtandi voorkomt dat androgenen de groei van prostaatkankercellen bevorderen.
chemotherapie
Sommige mannen met castratieresistente prostaatkanker worden chemotherapie medicijnen aangeboden, die kankercellen direct doden. Veel voorkomende chemotherapie-medicijnen voor de behandeling van castratieresistente prostaatkanker zijn onder andere:
- docetaxel (Docefrez, Taxotere) plus het corticosteroïde (ontstekingsremmende) medicijn prednison
- cabazitaxel (Jevtana) plus prednison
- mitoxantron (Novantrone)
Immuuntherapie
In deze benadering zal uw arts witte bloedcellen van u oogsten en deze gebruiken om een vaccin te maken dat uniek voor u is. Het vaccin wordt vervolgens in uw bloedbaan geïnjecteerd om uw immuunsysteem te helpen bij de aanval op prostaatkankercellen.
Het antikanker-vaccin wordt sipuleucel-T (Provenge) genoemd. De therapie vereist verschillende afzonderlijke behandelingen. Immuuntherapie, voor meer gevorderde prostaatkanker, kan helpen om het leven te verlengen.
Behandeling van bottumoren
Metastatische prostaatkanker breidt zich vaak uit naar de botten. Bottumoren kunnen fracturen en hevige pijn veroorzaken. Behandeling voor bottumoren is palliatief.Dat betekent dat het de bedoeling heeft symptomen te minimaliseren in plaats van de ziekte te genezen. Ze bevatten:
- Uitwendige straling. Dit houdt in dat radiotherapie wordt toegediend van buiten het lichaam.
- Denosumab (Xgeva, Prolia). Dit medicijn helpt botschade te verminderen die door prostaatkanker wordt veroorzaakt.
- Radium-233 (Xofigo). Deze unieke vorm van bestralingstherapie wordt in de bloedbaan geïnjecteerd en richt zich specifiek op prostaatkankertumoren in botten. Het radium hoopt zich op in gebieden van bot waar zich tumoren vormen. Het effect van de radioactiviteit werkt over een zeer korte afstand, waardoor tumorcellen worden gedood met minder schade aan nabijgelegen gezonde botten. In een klinische studie, mannen met radium-233 overleefden enkele maanden langer dan mannen die een inactieve placebo-injectie kregen.
vooruitzicht
Behandeling voor gevorderde prostaatkanker is een actief onderzoeksgebied. Nieuwe medicijnen en nieuwe combinaties van medicijnen en andere behandelingen zijn in ontwikkeling. De behandelingen verlengen de levensduur en verbeteren de kwaliteit van leven door pijn, urinewegproblemen en andere complicaties van kanker die zich buiten de prostaatklier hebben verspreid, te verminderen. Artsen volgen de progressie van de kanker en kunnen nieuwe behandelingen aanbieden wanneer ze worden aangegeven.
