Definitie
Dysfasie is een aandoening die van invloed is op uw vermogen om gesproken taal te produceren en te begrijpen. Dysfasie kan ook lees-, schrijf- en gebarenbeperkingen veroorzaken.
Dysfasie wordt vaak verward met andere aandoeningen. Het wordt soms verward met dysartrie, een spraakstoornis. Het kan ook worden verward met dysfagie, een slikstoornis.
Dysfasie is een taalstoornis. Het treedt op wanneer de delen van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor het omzetten van gedachten in gesproken taal beschadigd zijn en niet goed kunnen functioneren. Bijgevolg hebben mensen met dysfasie vaak moeite met verbale communicatie.
Dysfasie wordt veroorzaakt door hersenbeschadiging. Slagen zijn de meest voorkomende oorzaak van hersenschade die leidt tot dysfasie. Andere oorzaken zijn infecties, hoofdletsel en tumoren.
Wat veroorzaakt dit en wie loopt er risico?
Dysfasie komt voor wanneer de hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor taalproductie en -begrip, beschadigd of gewond raken. Deze schade kan worden veroorzaakt door een aantal verschillende medische aandoeningen.
Slagen zijn de meest voorkomende oorzaak van dysfasie. Tijdens een beroerte berokkent een verstopping of breuk in de bloedvaten van de hersenen de cellen van bloed, en bijgevolg zuurstof. Wanneer hersencellen te lang verstoken blijven van zuurstof, kunnen ze sterven.
Enkele andere veelvoorkomende oorzaken van dysfasie zijn:
- infecties
- ernstig hoofdletsel
- hersentumors
- neurodegeneratieve ziekten, zoals de ziekte van Alzheimer en Parkinson
- voorbijgaande ischemische aanvallen (TIA)
- migraine
- toevallen
Sommige oorzaken van dysfasie, zoals TIA's, migraine en toevallen, resulteren alleen in tijdelijke hersenbeschadiging. Taalvaardigheden worden hersteld zodra de aanval voorbij is.
Terwijl bepaalde oorzaken van dysfasie, zoals hoofdletsel, onvoorspelbaar zijn, hebben anderen, zoals beroertes, duidelijke risicofactoren. Waaronder:
- hoge cholesterol
- hoge bloeddruk
- hartziekte
- suikerziekte
- een sedentaire levensstijl
Als u deze problemen aanpakt, kunt u uw risico op een beroerte en, als gevolg daarvan, uw risico op dysfasie verkleinen.
Wat is het verschil tussen dysfasie en afasie?
Dysfasie en afasie hebben dezelfde oorzaken en symptomen. Sommige bronnen suggereren dat afasie ernstiger is en een volledig verlies van spraak- en bevattingsvermogen met zich meebrengt. Dysfasie daarentegen heeft alleen betrekking op matige taalbeperkingen.
Veel gezondheidswerkers en onderzoekers gebruiken deze termen echter door elkaar om te verwijzen naar volledige en gedeeltelijke verstoringen van taalvaardigheid. Afasie is de voorkeursterm in Noord-Amerika, terwijl dysfasie in andere delen van de wereld gebruikelijker is.
Typen dysfasie
Er zijn verschillende soorten en subtypes van dysfasie. Elk type gaat gepaard met schade aan een bepaald deel van de hersenen. Onder diegenen die worden getroffen door dysfasie zijn verschillen vaak minder duidelijk. Hersenschade is zelden duidelijk.
Expressieve types
Expressieve dysfasie heeft invloed op de uitvoer van spraak en taal. Mensen met expressieve dysfasie hebben moeite met het produceren van spraak, hoewel ze misschien wel begrijpen wat er tegen hen gezegd wordt. Ze zijn zich meestal bewust van hun moeilijkheden om zichzelf uit te drukken.
Broca's dysfasie (ook bekend als Broca's afasie)
Broca's dysfasie is een van de meest voorkomende vormen van dysfasie. Het gaat om schade aan een deel van de hersenen dat bekend staat als Broca's gebied. Broca's gebied is verantwoordelijk voor de spraakproductie. Mensen met Broca's dysfasie hebben het buitengewoon moeilijk woorden en zinnen te vormen en kunnen moeilijk of helemaal niet spreken. Ze begrijpen vaak wat anderen zeggen, beter dan dat ze praten.
Transcorticale dysfasie (ook bekend als transcorticale afasie)
Transcorticale dysfasie komt minder vaak voor. Ook bekend als isolatiedysfasie, beïnvloedt het de zenuwvezels die informatie tussen de taalcentra van de hersenen vervoeren, evenals andere centra die subtiele aspecten van communicatie integreren en verwerken. Deze omvatten toon van stem, emotie en gezichtsuitdrukkingen.
Er zijn drie soorten transcorticale dysfasie:
- transcorticale sensorische dysfasie
- transcorticale motorische dysfasie
- gemengde transcorticale dysfasie
Receptieve typen
Receptieve dysfasie beïnvloedt taalbegrip. Mensen die ontvankelijke dysfasie hebben, zijn vaak in staat om te praten, maar zonder betekenis. Ze zijn zich er vaak niet van bewust dat anderen ze niet begrijpen.
Wernicke's dysfasie (ook bekend als afasie van Wernicke)
Wernicke's dysfasie veroorzaakt schade aan een deel van de hersenen dat gebied Wernicke's wordt genoemd. Het gebied van Wernicke helpt ons de betekenis van woorden en taal te begrijpen. Mensen met de dysfasie van Wernicke kunnen misschien vloeiend spreken, maar hun gebruik van onzinnige of irrelevante woorden en zinsneden kan onbegrijpelijk maken wat ze zeggen. Ze kunnen ook moeite hebben om de gesproken taal te verstaan.
Anomische dysfasie (ook bekend als anomische afasie)
Anomische dysfasie is een mildere vorm van dysfasie. Mensen met anomische dysfasie hebben moeite met het ophalen van specifieke woorden, inclusief namen. Wanneer ze zich geen woord kunnen herinneren, kunnen ze pauzeren, gebaren gebruiken of een algemene beschrijving van een woord of een rotonde vervangen.
Conductiedysfasie (ook bekend als geleidingsafasie)
Conductiedysfasie is een van de zeldzaamste vormen van dysfasie. Mensen met geleidingsdysfasie kunnen spraak begrijpen en produceren, maar kunnen er moeite mee hebben om dit te herhalen.
Wereldwijd type
Wereldwijde dysfasie (ook wel mondiale afasie genoemd) wordt veroorzaakt door wijdverspreide schade aan de taalcentra van de hersenen. Mensen met globale dysfasie hebben extreme moeite met het uitdrukken en begrijpen van taal.
Symptomen van dysfasie
Mensen met dysfasie kunnen moeilijkheden ondervinden bij het gebruiken of begrijpen van spraak. Symptomen zijn afhankelijk van de locatie en de ernst van hersenschade.
De sprekende symptomen zijn:
- moeite om woorden te vinden (anomia)
- langzaam of met grote moeite spreken
- spreken in losse woorden of korte fragmenten
- kleine woorden weglaten, zoals artikelen en voorzetsels (telegrafische rede)
- grammaticale fouten maken
- woordvolgorde mengen
- woorden of geluiden vervangen
- onzinnige woorden gebruiken
- vloeiend, maar zonder betekenis
Begrip symptomen zijn:
- worstelen om spraak te begrijpen
- extra tijd nemen om spraak te begrijpen
- foutieve antwoorden geven op eenvoudige vragen
- moeite hebben met het begrijpen van complexe grammatica
- moeite hebben met het begrijpen van snelle spraak
- de betekenis verkeerd interpreteren (bijvoorbeeld letterlijk de figuratieve taal aannemen)
- gebrek aan bewustzijn van fouten
Mensen met dysfasie kunnen ook andere problemen hebben, vooral met lezen en schrijven.
Hoe het is gediagnosticeerd
Dysfasie verschijnt vaak plotseling - bijvoorbeeld na een hoofdwond. Als het zonder duidelijke oorzaak wordt weergegeven, is dit meestal een teken van een andere aandoening, zoals een beroerte of een hersentumor. Als u symptomen van dysfasie ondervindt, dient u zo snel mogelijk een afspraak te maken met uw arts.
Uw arts kan enkele of alle van de volgende tests voorstellen:
- een fysiek examen
- een neurologisch onderzoek
- andere tests van vaardigheden zoals reflexen, kracht en gevoel
- een imaging-test, zoals een MRI-scan
- een evaluatie in de gesproken taal
Houd er rekening mee dat uw arts de term afasie kan gebruiken? om naar de symptomen te verwijzen.
Behandelingsopties
In milde gevallen van dysfasie kunnen taalvaardigheden worden teruggevonden zonder behandeling. De meeste tijd, spraak en taaltherapie worden echter gebruikt om taalvaardigheden te herontwikkelen.
Spraak- en taaltherapeuten richten zich op het helpen van mensen met dysfasie om zoveel mogelijk taal terug te krijgen, terwijl ze ook leren hoe ze compensatietechnieken en andere vormen van communicatie kunnen gebruiken.
Wat zijn de vooruitzichten?
Hoewel er aanzienlijke verbeteringen kunnen worden aangebracht, is het niet altijd mogelijk om volledige communicatiemogelijkheden te herstellen nadat hersenbeschadiging heeft plaatsgevonden. De behandeling is het meest effectief wanneer deze optreedt zo snel mogelijk na de beroerte of het letsel, dus spreek onmiddellijk met uw arts over uw symptomen.
