Overzicht
Alle kinderen ervaren regelmatige schommelingen in de stemming. Deze ups en downs zijn meestal een normaal onderdeel van het opgroeien. U kunt overwegen om uw kind te laten evalueren op een bipolaire stoornis als zij veranderingen in stemming ervaren die gepaard gaan met:
- verhoogde energie en activiteit
- agitatie
- slapeloosheid
- depressie
Bipolaire stoornis is een psychiatrische ziekte die wordt gekenmerkt door drastische stemmingswisselingen. Het komt voor bij 1 tot 3 procent van de jeugd. Het komt vaker voor bij adolescenten dan bij jongere kinderen.
Bipolaire stoornis werd vroeger "manische depressie" genoemd.? Dit beschrijft de twee extreme emotionele toestanden die mensen ervaren. Tijdens manische episodes kan uw kind ongebruikelijk actief, energiek of prikkelbaar zijn. Extreme dwaasheden kan ook gepaard gaan met verhoogde energie bij kinderen. Tijdens depressieve episodes kunnen ze bijzonder laag, verdrietig of vermoeid zijn.
Symptomen van bipolaire stoornis bij kinderen
De symptomen van een bipolaire stoornis worden gedefinieerd door de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders van de American Psychiatric Association, 5e editie (DSM-5). De belangrijkste kenmerken zijn gemoedstoestanden, die grote veranderingen weerspiegelen van het normale gedrag van een kind en het gedrag van andere kinderen.
Ouders zullen ups en downs opmerken in:
- activiteit
- energie
- gedachten
- gevoelens
- gedrag
Kinderen kunnen manische episodes, depressieve episodes of gemengde episoden hebben waarbij zowel manie als depressie voorkomen. Deze afleveringen duren meestal meerdere dagen en de overlast in de stemming is meestal aanwezig.
Kinderen in een manische aflevering kunnen:
- slaap weinig zonder moe te zijn
- praat heel snel, en over veel verschillende dingen tegelijkertijd
- wees snel afgeleid
- lijken ongewoon gelukkig of te dom voor hun leeftijd
- over seks praten of seksueel gedrag vertonen
- deelnemen aan risicovol gedrag dat niet normaal is voor hen
- voortdurend bezig zijn
- hebben explosieve woedeaanvallen
Kinderen in een depressieve episode kunnen:
- lijken betraand, verdrietig en hopeloos
- weinig interesse tonen in activiteiten waar ze normaal van houden
- hebben een toename of afname van eetlust en slaap
- klagen over buikpijn en hoofdpijn
- zich waardeloos of slecht voelen
- moeite hebben met concentreren of geïrriteerd lijken
- denk aan de dood en zelfmoord
Bipolaire stoornissen kunnen ervoor zorgen dat uw kind problemen heeft thuis, op school of met leeftijdgenoten.
Bipolaire stoornis bij kinderen komt vaak voor onder omstandigheden zoals:
- Angst stoornissen
- aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit
- oppositionele opstandige stoornis
- gedragsstoornis
- middelenmisbruik, vooral voor adolescenten
Hulp bij zelfmoordpreventie
Als u of iemand die u kent tekenen van een depressie ervaart, kunt u hulp vinden. Organisaties zoals de Nationale Alliantie voor Geestesziekten bieden ondersteuningsgroepen, onderwijs en andere middelen om depressie en andere psychische aandoeningen te helpen behandelen. U kunt ook een van de volgende organisaties bellen voor anonieme, vertrouwelijke hulp:
- National Suicide Prevention Lifeline (24/7 geopend): 800-273-8255
- Samaritanen 24-Hour Crisis Hotline (24/7 open, bel of sms): 877-870-4673
- United Way Crisis Helpline (kan u helpen bij het vinden van een therapeut, gezondheidszorg of basisbehoeften): 800-233-4357
Bipolaire stoornis vs. disruptieve stemmingsstoornis
De definitie van manie bij kinderen was een belangrijke bron van onenigheid tussen professionals. Sommige professionals wilden geïrriteerdheid en andere emotionele problemen opnemen als kenmerken van manie. Anderen dachten dat manie nauwkeuriger zou moeten worden gedefinieerd zoals het is voor volwassenen. Als gevolg hiervan introduceerde de American Psychiatric Association (APA) in 2013 de diagnose disruptive mood disregulation disorder (DMDD) die chronisch prikkelbare en explosieve kinderen beschrijft die waarschijnlijk niet bipolair zijn.
Risicofactoren voor bipolaire stoornis | Risicofactoren
Het is onduidelijk wat precies een bipolaire stoornis bij kinderen veroorzaakt. Een aantal factoren kan het risico van een kind om deze aandoening te ontwikkelen echter vergroten:
- Genetica: Een familiegeschiedenis van bipolaire stoornissen is waarschijnlijk het grootste afzonderlijke risico. Als u of een ander familielid een bipolaire stoornis heeft, heeft uw kind meer kans om de aandoening te ontwikkelen.
- Neurologische oorzaken: Verschillen in hersenstructuren of -functies kunnen een kind in gevaar brengen voor het ontwikkelen van een bipolaire stoornis.
- Milieu: Als uw kind al risico loopt op een bipolaire stoornis, kunnen stressoren in het milieu hun risico vergroten.
- Bijwerkingen kindertijd evenementen: Het hebben van meerdere ongunstige gebeurtenissen in de kindertijd verhoogt het risico. Ongunstige gebeurtenissen in de kindertijd kunnen dingen als scheiding van familie, misbruik of ouderlijke gevangenisstraf omvatten.
Diagnose van deze aandoening
Bipolaire stoornis moet worden gediagnosticeerd door een medische professional. De diagnose wordt pas gesteld na een beoordeling.
De beoordeling moet een interview met zorgverleners omvatten en een observatie of een ontmoeting met het kind. Gestandaardiseerde vragenlijsten, schoolbezoeken en interviews met leerkrachten of andere zorgverleners kunnen deel uitmaken van de beoordeling.
Om te worden gediagnosticeerd met een bipolaire stoornis, kunnen stemmingsepisodes niet worden veroorzaakt door een medische aandoening of dronkenschap.
Bij kinderen zullen artsen heel voorzichtig zijn om het onderscheid te maken tussen bipolaire stoornis en DMDD. Kinderen met DMDD ervaren chronische prikkelbaarheid en explosieve woede-uitbarstingen. Vóór de introductie van DMDD als diagnose, beschreef veel artsen deze kinderen als manisch. Kinderen met een bipolaire stoornis kunnen prikkelbaar en boos zijn, maar ze zullen ook depressieve symptomen vertonen.
Een ander verschil tussen bipolaire stoornis en DMDD is dat met gemoedsstoornissen, stemmingsafleveringen significante veranderingen zijn ten opzichte van de gebruikelijke manier van zijn van een kind. Bij DMDD zijn de symptomen constant.
Behandeling voor bipolaire stoornis bij kinderen
Behandeling voor een bipolaire stoornis bij kinderen moet gepaard gaan met een combinatie van medicatie en praattherapie.
geneesmiddel
Er zijn een aantal verschillende voorgeschreven medicijnen die uw kind kunnen helpen bij het beheersen van hun symptomen. Kinderen moeten de laagste dosis en het minste aantal medicijnen innemen om hun symptomen te beheersen. Uw kind moet misschien een paar medicijnen en doses uitproberen voordat hij de juiste behandeling heeft gevonden.
Het is belangrijk om artsen op de hoogte te stellen van bijwerkingen en om nooit opeens medicijnen te stoppen. Medicijnen stoppen kan opeens gevaarlijk zijn.
Praat met therapie
Een aantal spraaktherapie-opties zijn beschikbaar. Deze worden vaak gebruikt in combinatie met medicatie. Therapie is ook niet alleen voor uw kind. Therapie kan ouders en verzorgers helpen te leren wat hun kind doormaakt en kan nuttig zijn voor het hele gezin. Gebruik deze aanwijzingen om de juiste therapeut voor u en uw gezin te kiezen.
Vooruitzichten voor deze aandoening
Er is geen remedie voor bipolaire stoornis, maar symptomen kunnen effectief worden behandeld met het juiste behandelingsregime. De vooruitzichten zijn gunstiger:
- bij oudere kinderen
- wanneer afleveringen kort zijn, dat wil zeggen minder dan een week of twee
- wanneer kinderen worden ondersteund door familieleden of in een stabiele omgeving wonen
In alle gevallen is het van cruciaal belang om contact op te nemen met de arts van uw kind als u zich zorgen maakt. Het is ook altijd belangrijk voor ouders om een actieve rol in de behandeling te hebben.
Coping en caregiving
Bipolaire stoornis bij kinderen is een ernstige aandoening. Het kan een grote impact hebben op andere familieleden en op ouderlijke relaties. Meer en meer worden gezinnen opgenomen in de therapie. Vraag uw arts om een verwijzing naar een therapeut die het hele gezin ondersteuning en behandeling kan bieden.
Het is ook belangrijk om te onthouden dat uw kind zich niet opzettelijk misdraagt. Integendeel, ze hebben te maken met zaken die buiten hun macht liggen. Geduld, begrip en een luisterend oor kunnen een lange weg gaan.
