Is te veel vruchtwater iets om je zorgen over te maken?

?Er was iets mis?

Met iets meer dan 10 weken te gaan in mijn vierde zwangerschap, wist ik dat er iets mis was.

Ik bedoel, ik was altijd een, ahem, grotere zwangere vrouw geweest.

Ik zeg graag dat vrouwen die aan de korte kant zijn, gewoon niet de extra kamer in onze torso hebben, waardoor deze baby's er recht uit gaan staan. Maar dat is natuurlijk alleen maar om mezelf beter te laten voelen.

Ik had mijn deel van de toename van het zwangerschapsgewicht met mijn drie vorige zwangerschappen en had het plezier van het afleveren van een 9-pond, 2-ounce stuiterende babyjongen. Maar deze keer voelde het een beetje anders.

Meer dan een dikke buik

Om te beginnen was ik enorm. Net als busting-out-van-mijn-kraamkledij-amper -30-weken enorm.

Ik had moeite met ademhalen, lopen voelde als totale ellende, mijn voeten waren gezwollen dan het oor van een bokser en laten me niet eens beginnen aan de worsteling om 's nachts over mijn bed heen te rollen.

Dus toen mijn arts voor het eerst even pauzeerde bij het meten van mijn buik bij een routinecontrole, wist ik dat er iets aan de hand was.

? Hmmm? ? zei ze, haar meetlint ronddraaiend voor een volgende poging. ? Het lijkt erop dat je al 40 weken aan het meten bent. We zullen wat testen moeten doen.?

Ja, dat heb je goed gelezen - ik was 40 weken aan het onderzoeken op slechts 30 weken - en ik had nog steeds bijna drie lange, ellendige maanden zwangerschap te gaan.

Verder onderzoek toonde aan dat er niets mis was met de baby (godzijdank) en ik had geen zwangerschapsdiabetes (een veel voorkomende oorzaak van levensgroot buiken), maar dat ik wel een behoorlijk ernstig geval van polyhydramnio's had.

Wat is polyhydramnios?

Polyhydramnios is een aandoening waarbij een vrouw tijdens haar zwangerschap gewoon te veel vruchtwater heeft.

In routine-zwangerschapsecho's zijn er twee manieren om de hoeveelheid vruchtwater in de baarmoeder te meten.

De eerste is de vruchtwater-index (AFI), waarbij de hoeveelheid vloeistof in vier verschillende compartimenten in specifieke delen van de baarmoeder wordt gemeten. Een normale AFI varieert van 5 tot 24 centimeter (cm).

De tweede is om de diepste zak vloeistof in de baarmoeder te meten. Metingen van meer dan 8 cm worden gediagnosticeerd als polyhydramnio's.

Het bereik hangt af van hoe ver je bent in je zwangerschap, omdat de vloeistofniveaus toenemen tot je derde trimester en dan afnemen.

Als vuistregel wordt polyhydramnios meestal gediagnosticeerd met een AFI van meer dan 24 of een grote zak vloeistof op de echografie van meer dan 8 cm. Polyhydramnio's worden geschat op slechts ongeveer 1 tot 2 procent van de zwangerschappen. Lucky me!

Wat veroorzaakt het?

Polyhydramnios heeft zes hoofdoorzaken:

• een fysieke afwijking met de foetus, zoals een defect in het ruggenmerg of een verstopping van het spijsverteringsstelsel
• tweeling of andere veelvouden
• zwangerschapsdiabetes of maternale diabetes
• foetale anemie (inclusief bloedarmoede die wordt veroorzaakt door Rh-incompatibiliteit, wanneer de moeder en de baby verschillende bloedgroepen hebben)
• genetische defecten of andere problemen, zoals een infectie
• geen bekende oorzaak

Foetale afwijkingen zijn de meest zorgelijke oorzaken van polyhydramnio's, maar gelukkig zijn ze ook het minst vaak voorkomend.

In de meeste gevallen van milde tot matige polyhydramnionen is er echter eenvoudigweg geen bekende oorzaak.

U moet er ook rekening mee houden dat zelfs bij echografisch onderzoek een 100 procent correcte diagnose mogelijk niet helemaal mogelijk is. Er zijn associaties tussen een verhoogde AFI en slechte resultaten voor uw baby. Deze kunnen zijn:

• verhoogd risico op premature bevalling
• verhoogd risico op toelating tot de neonatale intensive care (NICU)

Sommige gevallen van polyhydramnio lossen spontaan op. Uw arts zal de vloeistofniveaus echter regelmatig blijven controleren nadat de diagnose is gesteld om ervoor te zorgen dat u en uw baby overeenkomstig worden behandeld.

Wat zijn de risico's van polyhydramnio's?

De risico's van polyhydramnio's zullen variëren afhankelijk van hoe ver je bent in je zwangerschap en hoe ernstig de toestand is. Over het algemeen geldt dat hoe ernstiger de polyhydramnio's, hoe groter het risico op complicaties tijdens de zwangerschap of bevalling.

Enkele van de risico's met meer geavanceerde polyhydramnios zijn onder meer:

• verhoogd risico op een stuitligging (met meer vocht kan de baby moeite hebben om naar beneden te komen)
• verhoogd risico op navelstrengverzakking, dat is wanneer de navelstreng uit de baarmoeder glipt en in de vagina komt vóór de bevalling van de baby
• verhoogd risico op bloedingscomplicaties na de geboorte
• voortijdige breuk van membranen, wat kan leiden tot vroegtijdige bevalling en bevalling
• verhoogd risico op placenta-abruptie, waarbij de placenta zich voorafgaand aan de bevalling van de baby scheidt van de baarmoederwand

Hoe worden polyhydramnio's gediagnosticeerd en behandeld?

Als uw arts polyhydramnio's vermoedt, is het eerste wat ze doen, extra tests bestellen om ervoor te zorgen dat er niets mis is met uw baby. Milde tot matige polyhydramnolen hebben mogelijk geen aanvullende behandeling nodig, behalve monitoring.

Alleen in zeer zeldzame, ernstige gevallen wordt de behandeling overwogen. Dit omvat medicatie en het afvoeren van het overtollige vruchtwater.

U kunt vaker monitoren en testen verwachten, en veel artsen zullen een keizersnede bespreken als zij vinden dat de baby te groot is, of stuitligging of vaginale bevalling te riskant is.

Je zult waarschijnlijk ook meer tests moeten ondergaan om de bloedsuikerspiegel te testen om zwangerschapsdiabetes uit te sluiten.

Wat gebeurt er na de diagnose?

In mijn geval werd ik regelmatig gevolgd met tweewekelijkse niet-stresstesten en ik heb heel hard gewerkt om mijn baby op zijn kop te zetten.

Toen ze dat deed, spraken mijn arts en ik een vroege, gecontroleerde inductie af, zodat ze niet weer zou omkeren of mijn waterpauze thuis zou hebben. Ze werd volkomen gezond geboren nadat mijn arts mijn water had gebroken - en er was veel water.

Polyhydramnios was voor mij een hele enge ervaring tijdens mijn zwangerschap omdat er zoveel onbekenden waren met de aandoening.

Als u dezelfde diagnose krijgt, moet u contact opnemen met uw zorgverlener om eventuele onderliggende oorzaken uit te sluiten en de voor- en nadelen van een vroege bevalling afwegen om de beste route voor u en uw baby te bepalen.

Chaunie Brusie, BSN, is een geregistreerde verpleegster met ervaring in arbeid en bevalling, intensive care en verpleging op de lange termijn. Ze woont in Michigan met haar man en vier jonge kinderen, en is de auteur van het boek? Tiny Blue Lines.?