Overzicht
Vaginale prolaps treedt op wanneer de spieren die de organen in het bekken van een vrouw ondersteunen, verzwakken. Deze verzwakking zorgt ervoor dat de baarmoeder, urinebuis, blaas of rectum in de vagina kan zakken. Als de bekkenbodemspieren voldoende verzwakken, kunnen deze organen zelfs uit de vagina uitsteken.
Er zijn een paar verschillende soorten verzakkingen:
- Voorste vaginale verzakking (cystocele of urethrocele) vindt plaats wanneer de blaas in de vagina valt.
- Posterior vaginale verzakking (rectocele) is wanneer de wand die het rectum scheidt van de vagina verzwakt. Hierdoor kan het rectum in de vagina uitstulpen.
- Baarmoederverzakking is wanneer de baarmoeder neerhangt in de vagina.
- Apicale prolaps (vaginale gewelfprolaps) is wanneer de baarmoederhals of het bovenste deel van de vagina naar beneden valt in de vagina.
Wat zijn de symptomen?
Vaak hebben vrouwen geen symptomen van vaginale prolaps. Als u symptomen heeft, zullen uw symptomen afhangen van het verzakte orgaan.
Symptomen kunnen zijn:
- een gevoel van volheid in de vagina
- een knobbel bij de opening van de vagina
- een gevoel van zwaarte of druk in het bekken
- een gevoel alsof je "op een bal zit"
- pijn in je onderrug die beter wordt als je gaat liggen
- een behoefte om vaker dan normaal te plassen
- moeite met een volledige stoelgang of het ledigen van uw blaas
- frequente blaasontstekingen
- abnormale bloeding uit de vagina
- lekken van urine als u hoest, niest, lacht, seks hebt of aan lichaamsbeweging doet
- pijn tijdens seks
Wat veroorzaakt het?
Een hangmat van spieren, de bekkenbodemspieren genoemd, ondersteunt je bekkenorganen. De bevalling kan deze spieren uitrekken en verzwakken, vooral als u een moeilijke bevalling heeft gehad.
Veroudering en het verlies van oestrogeen tijdens de menopauze kan deze spieren verder verzwakken, waardoor de bekkenorganen naar beneden kunnen zakken in de vagina.
Andere oorzaken van vaginale prolaps zijn onder andere:
- constante hoest van chronische longziekte
- druk van overgewicht
- chronische constipatie
- zware objecten optillen
Zijn bepaalde vrouwen een verhoogd risico?
Je hebt meer kans op vaginale verzakking als je:
- had vaginale bevallingen, vooral een gecompliceerde
- zijn door de menopauze gegaan
- rook
- zijn overgewicht
- hoesten veel van longziekte
- zijn chronisch geconstipeerd en moeten belast worden om een stoelgang te hebben
- had een familielid, zoals een moeder of zus, met een verzakking
- heffen vaak zware dingen op
- heb vleesbomen
Hoe wordt het gediagnosticeerd?
Vaginale verzakking kan worden gediagnosticeerd door een bekkenonderzoek. Tijdens het onderzoek kan uw arts u vragen het op te vatten alsof u probeert een stoelgang uit te drukken.
Uw arts kan u ook vragen om de spieren die u zou gebruiken om de urinestroom te stoppen en te starten, aan te spannen en los te laten. Deze test controleert de kracht van de spieren die uw vagina, baarmoeder en andere bekkenorganen ondersteunen.
Als u problemen heeft met urineren, kunt u testen hebben om uw blaasfunctie te controleren. Dit wordt urodynamisch testen genoemd.
- Uroflowmetrie meet de hoeveelheid en sterkte van uw urinestroom.
- Cystometrogram bepaalt hoe vol uw blaas moet worden voordat u naar de wc moet gaan.
Uw arts kan ook een of meer van deze beeldvormingstests uitvoeren om problemen met uw bekkenorganen te vinden:
- Bekken echografie. Deze test gebruikt geluidsgolven om je blaas en andere organen te controleren.
- Bekkenbodem MRI. Deze test maakt gebruik van sterke magneten en radiogolven om foto's te maken van je bekkenorganen.
- CT-scan van uw buik en bekken. Deze test gebruikt een röntgenfoto om gedetailleerde foto's te maken van je bekkenorganen.
Welke behandelingen zijn beschikbaar?
Uw arts zal eerst de meest conservatieve behandelmethoden aanbevelen.
Conservatieve behandelingsopties
Bekkenbodemoefeningen, ook Kegels genoemd, versterken de spieren die uw vagina, blaas en andere bekkenorganen ondersteunen. Om ze te doen:
- Knijp de spieren uit die je zou gebruiken om vast te houden en laat de urine los.
- Houd de samentrekking een paar seconden vast en laat los.
- Doe 8 tot 10 van deze oefeningen, drie keer per dag.
Om te helpen ontdekken waar je bekkenbodemspieren zich bevinden, moet je de volgende keer dat je moet plassen, halverwege stoppen met plassen, dan opnieuw beginnen en stoppen. Gebruik deze methode om te leren waar de spieren zijn, het is niet de bedoeling dat dit een voortgezette oefening is. In de toekomstige praktijk kun je dit op andere momenten dan alleen maar urineren. Als je de juiste spieren niet kunt vinden, kan een fysiotherapeut biofeedback gebruiken om je te helpen ze te vinden.
Gewichtsverlies kan ook helpen. Het verliezen van overgewicht kan een deel van de druk wegnemen van uw blaas of andere bekkenorganen. Vraag uw arts hoeveel gewicht u moet verliezen.
Een andere optie is een pessarium. Dit apparaat, dat is gemaakt van plastic of rubber, gaat in je vagina en houdt de uitpuilende weefsels op hun plaats. Het is gemakkelijk om een pessarium te plaatsen en het helpt operaties te voorkomen.
Chirurgie
Als andere methoden niet helpen, kunt u een operatie overwegen om de bekkenorganen terug op hun plaats te houden en ze daar vast te houden. Een stuk van je eigen weefsel, weefsel van een donor of een door de mens gemaakt materiaal zal worden gebruikt om de verzwakte bekkenbodemspieren te ondersteunen. Deze operatie kan worden uitgevoerd via de vagina of door kleine incisies (laparoscopisch) in uw buik.
Wat zijn de mogelijke complicaties?
Complicaties van vaginale prolaps hangen af van welke organen erbij betrokken zijn, maar ze kunnen het volgende omvatten:
- zweren in de vagina als de baarmoeder of baarmoederhals doorbuigt
- een verhoogd risico op urineweginfecties
- moeite met plassen of stoelgang hebben
- moeite met seks hebben
Wat te verwachten
Als u symptomen van vaginale verzakking heeft, waaronder een vol gevoel in uw onderbuik of een verdikking in uw vagina, raadpleeg dan uw gynaecoloog voor een onderzoek.Deze toestand is niet gevaarlijk, maar kan een negatief effect hebben op uw kwaliteit van leven.
Vaginale verzakking is behandelbaar. Mildere gevallen kunnen verbeteren met niet-invasieve behandelingen zoals Kegel-oefeningen en gewichtsverlies. Voor ernstigere gevallen kan een operatie effectief zijn. Vaginale verzakking kan echter soms terugkeren na de operatie.
