Rebecca Guess was op 29-jarige leeftijd al in overgewicht en wanhopig op zoek naar een nieuwe trainingsroutine.
Ze was een voormalig golfer voor Purdue University en verlangde naar de dagen dat ze fit en actief waren.
? Iemand heeft CrossFit voorgesteld, dus ik heb het geprobeerd en ben er uiteindelijk echt in geraakt ,? Guess legt uit.
Ze raakte er zo in dat ze 40 pond verloor en de moed kreeg om haar eerste 5K uit te voeren.
Maar toen:? Kort na het rennen kregen mijn benen een verdoofd gevoel, sommige van mijn linker vingers waren ook verdoofd, en ik begon de hele tijd duizelig en duizelig te worden ,? herinnert ze zich.
Plotseling ging ze van het rennen van races en tilde hij 175 pond op om niet sterk genoeg te zijn om 80 te tillen.
? Ik wist dat er iets niet klopte. Ik nam een pauze om uit te werken, maar er veranderde nog steeds niets, dus ging ik naar een dokter? zegt Guess.
Ongeveer twee weken later, op 15 maart 2011, kreeg Guess de diagnose van relapsing-remitting multiple sclerosis (MS).
? Het was echt een schok voor mij ,? ze zegt. ? Nergens in mijn rijk dacht ik daar zelfs aan als een mogelijkheid. Niemand in mijn familie heeft MS. Het was niet eens op mijn radar.?
Met de diagnose kwam depressie
Guess begon onmiddellijk met het gebruik van Avonex, maar bleef opflakkeringen ervaren. Haar MS vorderde. Na ongeveer drie jaar medicatie, schakelde haar arts haar over naar Gilenya, waar ze de afgelopen vier jaar mee heeft gewerkt.
? Ik voelde me waardeloos. Ik ging in een diepe, donkere depressie. Elke nacht voordat ik naar bed ging, bad ik om dood te gaan omdat ik niet het gevoel had dat ik dit fysiek kon doen.?
- Rebecca Guess
? Het heeft me gestabiliseerd en ik ben ongeveer 3 1/2 jaar in remissie geweest met een paar flare-ups hier en daar ,? Guess zegt. ? Naast de fysieke voordelen heeft Gilenya echt geholpen, zodat ik mezelf mentaal op gang kon helpen.?
Ongeveer vier jaar na het ontvangen van haar diagnose met MS, Guess ervaren twee hernia's en had een operatie om een van hen te verwijderen. Gedurende deze tijd won ze het gewicht dat ze vóór de diagnose had verloren terug en gebruikte ze regelmatig een looprek. Haar gezondheid verslechterde tot het punt waarop ze niet meer kon werken in het vrachtvervoer van haar familie.
? Ik voelde me waardeloos. Ik ging in een diepe, donkere depressie. Elke nacht voordat ik naar bed ging, bad ik om dood te gaan omdat ik niet het gevoel had dat ik dit fysiek kon doen. Ik wilde niet omgaan met MS die mijn lichaam verslechterde en mijn leven slopte ,? ze zegt. ? Mijn gedachten werden alleen maar erger en donkerder.?
In een poging om te helpen, stelde een vriend die Guess jaren eerder had ontmoet - op de eerste dag dat ze CrossFit probeerde - voor dat ze er weer in zou komen. Na maanden over het idee te hebben nagedacht en aan zichzelf te twijfelen, tikte Guess haar innerlijke atleet aan.
? Het golfteam waar ik op zat was een top 15-team in de Verenigde Staten, en ik had er niet op moeten zitten. Ik had niet de scores en het vermogen, maar ik maakte het team omdat ik hard werkte en ik nog een heleboel andere dingen achter de rug had? Guess herinnert zich.
? Ik besefte dat ik weer die persoon wilde zijn, die de kansen versmaadde, en ik herinnerde me wat mijn universiteitscoach eens tegen me zei toen we aan mijn putting werkten. Hij zei: 'Soms moet je het nep maken totdat je het haalt.' Ik wist dat ik dat met MS moest doen. Ik moest blijven denken 'ik zal wel OK zijn' tot ik het op een dag ben? ze zegt.
Guess gebruikte haar familie ook als inspiratie. Haar vader heeft al meerdere jaren het non-Hodgkin-lymfoom gestreden. ? Hij blijft positief en blijft gefocust op wat hij moet doen om zo gezond mogelijk te blijven ,? Guess legt uit. ? Kijkend naar hem, ik weet dat je het aankan, zelfs als de dingen echt onaangenaam en moeilijk zijn.?
Haar twee neefjes gaven haar ook de meeste motivatie om door te dringen. ? Ze waren 12 en 14 op het moment dat ik echt depressief was, en ik wilde dat ze trots op me waren, niet teleurgesteld dat ik MS mijn leven had laten overnemen? onthoudt ze.
Met dit alles in haar gedachten, zegt ze dat ze op een dag wakker werd en een ha moment:? Ik dacht: dit zou de beste tijd in mijn leven zijn en dit is niet wie ik ben. Ik laat MS mij niet schoppen! Ik heb medelijden met mezelf en heb mezelf een medelijdensfeest gegeven. Ik ga terug naar de sterke persoon die ik ben. '?
Klein beginnen, sterker worden
Ongeveer zeven maanden geleden ging Guess terug naar CrossFit. Aanvankelijk deed ze het langzaam.
? Ik liep daar naar binnen met mijn rollator. Ik wilde overgeven omdat ik zo nerveus was? ze zegt.
Hoewel het een maand duurde om zich op haar gemak te voelen, was ze vastbesloten het uit te steken. Haar trainer werkte met haar samen om workouts aan haar vaardigheden aan te passen. Vandaag gaat ze vijf tot zes dagen per week.
? Ik ging van alleen in staat om de push-pers van 2 1/2 pond tot ongeveer 15 pond behoorlijk regelmatig nu te doen. Ik kon niet veel squats doen, en nu kan ik gemakkelijk elke avond 100 tot 115 doen zonder mijn rollator aan te raken ,? ze zegt.
Guess hurkt ook met een bank achter haar, zodat ze kan zitten, indien nodig. Al haar werk heeft zijn vruchten afgeworpen. Haar lichaamsgewicht is 40 pond gedaald, haar kracht is toegenomen en ze is niet langer afhankelijk van haar rollator. In plaats daarvan gebruikt ze haar stok vaker.
De mentale voordelen zijn net zo positief, merkt ze op.
? Ik luister naar mijn lichaam en als het moe is, neem ik een dag vrij. Maar als ik niet bij CrossFit ben, zullen mijn vrienden me een sms sturen en vragen of alles in orde is.?
- Rebecca Guess
? Nadat ik CrossFit opnieuw had opgestart, wilde ik mijn arts laten zien hoeveel vooruitgang ik had geboekt, want de laatste keer dat ik hem had gezien, zat ik diep in mijn depressie? herinnert ze zich. ? Toen ik binnenliep met mijn wandelstok, zei hij: 'Je ziet er gelukkig uit', en dat zei meer dan wat dan ook.?
Guess zegt dat CrossFit haar ook motiveert om gezonder te eten. ? Ik heb mijn dieet ook veranderd, voedsel beperkend waardoor ik me niet goed voel. Ik wil mijn best voelen, dus als ik aan het sporten ben, kan ik dat do mijn beste,? ze zegt.
De vriendschappen die ze heeft gesloten en de steun die ze krijgt bij CrossFit, houden haar op de been.
? Ik luister naar mijn lichaam en als het moe is, neem ik een dag vrij. Maar als ik niet bij CrossFit ben, zullen mijn vrienden me sms'en en vragen of alles in orde is. De mensen daar kijken altijd naar me uit en moedigen me aan en duwen me ,? ze zegt.
Haar nieuwste uitdagingen zijn trainen met een 20-pond gewogen vest en langzaam lopen op een loopband.
? Volgende week zijn we van plan een beetje te testen. Omdat het mijn zevende verjaardag is sinds ik de diagnose heb, wil ik kijken of ik een handstand-pushup en een vrijstaande squat kan doen zonder bank achter me? ze zegt.
Het grootste obstakel dat ze zou willen overwinnen, is echter weer op de golfbaan stappen.
? Ik droom er over om 's nachts op golf te spelen? Guess zegt. ? Ik heb geprobeerd toen ik voor het eerst werd gediagnosticeerd, voordat de dingen echt slecht werden, en ik kon het niet vanwege problemen met balans en kracht. Mijn doel is dat ik deze zomer weer zal leren golfen !?
