Cotard Delusion en Walking Corpse Syndrome

Artikelen alleen voor educatieve doeleinden. Gebruik geen zelfmedicatie. Neem voor alle vragen over de definitie van de ziekte en de behandelingsmethoden contact op met uw arts. Onze site is niet verantwoordelijk voor de gevolgen veroorzaakt door het gebruik van de informatie die op de portal is geplaatst.

Wat is Cotard-waanidee?

Cotard-misleiding is een zeldzame aandoening die wordt gekenmerkt door het onjuiste geloof dat jij of je lichaamsdelen dood zijn, sterven of niet bestaan. Het komt meestal voor bij ernstige depressies en sommige psychotische stoornissen. Het kan andere psychische aandoeningen en neurologische aandoeningen vergezellen. Je kunt het ook horen als walking corpse syndrome, het syndroom van Cotard of nihilistische misleiding.

Wat zijn de symptomen?

Een van de belangrijkste symptomen van Cotard-misleiding is het nihilisme. Nihilisme is de overtuiging dat niets enige waarde of betekenis heeft. Het kan ook de overtuiging omvatten dat niets echt bestaat. Mensen met Cotard-misleiding voelen zich dood of wegrotterend. In sommige gevallen kunnen ze het gevoel hebben dat ze nooit hebben bestaan.

Terwijl sommige mensen zich zo voelen over hun hele lichaam, voelen anderen het alleen met betrekking tot specifieke organen, ledematen of zelfs hun ziel.

Depressie is ook nauw verwant met Cotard-misleiding. Een 2011-evaluatie van bestaand onderzoek over Cotard-misleiding vermeldt dat 89% van de gedocumenteerde gevallen depressie als symptoom bevat.

Andere symptomen zijn onder meer:

  • angst
  • hallucinaties
  • hypochondrie
  • schuld
  • preoccupatie met jezelf of de dood bezeren

Wie snapt het?

Onderzoekers weten niet zeker waardoor Cotard misleidt, maar er zijn enkele mogelijke risicofactoren. Verschillende onderzoeken geven aan dat de gemiddelde leeftijd van mensen met Cotard-misleiding ongeveer 50 is. Het kan ook voorkomen bij kinderen en tieners. Mensen jonger dan 25 jaar met Cotard-waan hebben vaak ook een bipolaire depressie. Vrouwen lijken ook meer geneigd om Cotard-misleiding te ontwikkelen.

Bovendien lijkt Cotard-misleiding vaker voor te komen bij mensen die denken dat hun persoonlijke kenmerken, in plaats van hun omgeving, hun gedrag veroorzaken. Mensen die geloven dat hun omgeving hun gedrag veroorzaakt, hebben meer kans om een ​​gerelateerde aandoening genaamd Capgras-syndroom te hebben. Dit syndroom zorgt ervoor dat mensen denken dat hun familie en vrienden zijn vervangen door bedriegers. Cotard-misleiding en Capgras-syndroom kunnen ook samen voorkomen.

Andere psychische aandoeningen die iemands risico op het ontwikkelen van Cotard-misleiding zouden kunnen vergroten, zijn onder andere:

  • bipolaire stoornis
  • postpartum depressie
  • catatonia
  • depersonalisatie-aandoening
  • Dissociatieve stoornis
  • psychotische depressie
  • schizofrenie

Cotard-misleiding lijkt ook verband te houden met bepaalde neurologische aandoeningen, waaronder:

  • herseninfecties
  • hersentumors
  • zwakzinnigheid
  • epilepsie
  • migraine
  • multiple sclerose
  • ziekte van Parkinson
  • beroerte
  • traumatisch hersenletsel

Hoe wordt het gediagnosticeerd?

Het diagnosticeren van Cotard-misleiding is vaak moeilijk omdat de meeste organisaties het niet als een ziekte herkennen. Dit betekent dat er geen standaardlijst is met criteria die worden gebruikt om een ​​diagnose te stellen. In de meeste gevallen wordt het alleen gediagnosticeerd nadat andere mogelijke voorwaarden zijn uitgesloten.

Als je denkt dat je Cotard-misleiding hebt, probeer dan een dagboek bij te houden van je symptomen, merk op wanneer ze voorkomen en hoe lang ze duren. Deze informatie kan uw arts helpen de mogelijke oorzaken te verkleinen, inclusief Cotard-misleiding. Houd er rekening mee dat Cotard-misleiding meestal voorkomt naast andere psychische aandoeningen, dus je kunt meer dan één diagnose ontvangen.

Hoe wordt het behandeld?

Cotard-misleiding komt meestal voor bij andere aandoeningen, dus de behandelingsopties kunnen sterk variëren. Uit een onderzoek uit 2009 bleek echter dat elektroconvulsietherapie (ECT) de meest gebruikte behandeling was. Het is ook een veel voorkomende behandeling voor ernstige depressies. ECT omvat het doorgeven van kleine elektrische stromen door uw hersenen om kleine aanvallen te creëren terwijl u onder algemene anesthesie bent.

ECT heeft echter een aantal potentiële risico's, waaronder geheugenverlies, verwardheid, misselijkheid en spierpijn. Dit is gedeeltelijk waarom het meestal alleen wordt overwogen na andere proberen andere behandelingsopties, waaronder:

  • antidepressiva
  • antipsychotica
  • stemmingsstabilisatoren
  • psychotherapie
  • gedragstherapie

Kan het complicaties veroorzaken?

Het gevoel dat je al bent gestorven, kan tot verschillende complicaties leiden. Sommige mensen stoppen bijvoorbeeld met baden of voor zichzelf zorgen, waardoor de mensen om hen heen zich kunnen verwijderen. Dit kan dan leiden tot extra gevoelens van depressie en isolement. In sommige gevallen kan het ook leiden tot huid- en tandproblemen.

Anderen stoppen met eten en drinken omdat ze geloven dat hun lichaam het niet nodig heeft. In ernstige gevallen kan dit leiden tot ondervoeding en uithongering.

Zelfmoordpogingen komen ook vaak voor bij mensen met Cotard-misleiding. Sommigen zien het als een manier om te bewijzen dat ze al dood zijn door te laten zien dat ze niet opnieuw kunnen sterven. Anderen voelen zich gevangen in een lichaam en leven dat niet echt lijkt. Ze hopen dat hun leven beter zal worden of zal stoppen als ze opnieuw sterven.

Leven met Cotard-misleiding

Cotard-misleiding is een zeldzame maar ernstige geestesziekte. Hoewel het moeilijk kan zijn om de juiste diagnose en behandeling te krijgen, reageert het meestal goed op een combinatie van therapie en medicatie. Veel mensen moeten verschillende medicijnen of een combinatie van hen proberen voordat ze iets vinden dat werkt. Als niets lijkt te werken, is ECT vaak een effectieve behandeling. Als u denkt dat u Cotard-waanideeën heeft, probeer dan een arts te vinden die openstaat voor het luisteren naar uw symptomen en samen met u een diagnose stelt of andere mogelijke aandoeningen behandelt.