HIV en AIDS
HIV (Human Immunodeficiency Virus) is een virus dat het immuunsysteem verzwakt en het vermogen van het lichaam om ziektes te bestrijden belemmert. Zonder behandeling zou HIV kunnen leiden tot de mogelijk fatale diagnose van AIDS (acquired immune deficiency syndrome).
De aids-epidemie begon in de jaren tachtig in de Verenigde Staten. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) schat dat HIV meer dan 35 miljoen levens heeft opgeëist sinds het voor het eerst werd ontdekt.
Er is momenteel geen remedie voor HIV. Er zijn echter veel klinische onderzoeken gewijd aan het onderzoek naar een remedie tegen HIV. De huidige antiretrovirale behandelingen laten mensen met hiv de progressie ervan voorkomen en een normale levensduur hebben. Wetenschappers, volksgezondheidsfunctionarissen, overheidsinstanties, community-based organisaties, HIV-activisten en farmaceutische bedrijven hebben grote vooruitgang geboekt in de preventie en behandeling van HIV.
Vaccin
De ontwikkeling van een hiv-vaccin zou miljoenen levens redden. Onderzoekers hebben echter nog geen effectief vaccin voor HIV ontdekt.
In 2009 ontdekte een in het Journal of Virology gepubliceerde studie dat een experimenteel vaccin ongeveer 31 procent van de nieuwe infecties voorkwam. Echter, verder onderzoek werd gestopt vanwege gevaarlijke risico's.
Begin 2013 stopte het National Institute of Allergy and Infectious Diseases een klinische proef waarbij injecties van het HVTN 505-vaccin werden getest. Gegevens uit de proef toonden aan dat het vaccin HIV-infectie niet kon voorkomen of de hoeveelheid HIV in het bloed kon verminderen.
Onderzoek naar vaccins is aan de gang over de hele wereld. Elk jaar zijn er nieuwe ontdekkingen en klinische proeven.
Basispreventie
Hoewel er nog geen vaccin beschikbaar is voor HIV, zijn er manieren om te beschermen tegen overdracht.
HIV wordt overgedragen door de uitwisseling van lichaamsvloeistoffen. Dit kan op verschillende manieren gebeuren, waaronder:
- Seksueel contact. Hiv kan worden overgedragen door de uitwisseling van bepaalde vloeistoffen tijdens seksueel contact, waaronder bloed, sperma of anale en vaginale afscheidingen. Het hebben van andere seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA's) kan het risico op HIV-overdracht tijdens seks vergroten.
- Gedeelde naalden en spuiten. Naalden en spuiten die door een persoon met HIV zijn gebruikt, kunnen HIV bevatten, zelfs zonder zichtbaar bloed.
- Zwangerschap, bevalling en borstvoeding. Moeders met HIV kunnen het virus vóór en na de geboorte aan hun baby doorgeven, hoewel dit uiterst zeldzaam is bij het gebruik van HIV-medicatie.
Het nemen van voorzorgsmaatregelen kan u beschermen tegen het oplopen van HIV. Hier zijn een paar tips om jezelf te beschermen:
- Wordt getest op HIV en ken de status van je partner voordat je seks hebt.
- Get test en behandeld voor soa's.
- Gebruik condooms correct elke keer dat je orale, vaginale en anale seks hebt.
- Als u geneesmiddelen injecteert, gebruik dan een nieuwe, gesteriliseerde naald die nog niet door iemand anders is gebruikt.
Pre-exposure profylaxe
Pre-exposure profylaxe (PrEP) is een dagelijks medicijn dat door iemand zonder HIV wordt gebruikt om hun kansen op HIV te verkleinen, indien blootgesteld. Het is zeer effectief in het voorkomen van de overdracht van HIV in populaties met een hoog risico. Populaties die gevaar lopen zijn:
- mannen die seks hebben met mannen, anale seks hebben gehad zonder een condoom te gebruiken of soa hebben gehad in de laatste zes maanden
- mannen of vrouwen die niet regelmatig condooms gebruiken met partners met een hoog risico op een HIV-infectie en een onbekende HIV-status
- iedereen die de afgelopen zes maanden drugs heeft gebruikt of naalden heeft gedeeld
- vrouwen die overwegen zwanger te worden van HIV-positieve partners
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention kan PrEP het risico op hiv-infectie tot 92 procent verminderen in populaties die een hoog risico lopen als ze consequent worden genomen. Als u PrEP als een preventiemethode kiest, moet u zich houden aan het dagelijkse schema.
Profylaxe na blootstelling
Profylaxe na blootstelling (PEP) is antiretrovirale geneesmiddelen voor noodsituaties die worden gebruikt nadat iemand mogelijk aan HIV is blootgesteld. Zorgverleners kunnen PEP aanbevelen in de volgende situaties:
- Iemand denkt dat ze mogelijk zijn blootgesteld aan HIV tijdens seks (het condoom is gebroken of er is geen condoom gebruikt).
- Een persoon heeft gedeelde naalden bij het injecteren van drugs.
- Een persoon is seksueel mishandeld.
PEP mag alleen worden gebruikt als een noodpreventiemethode. Het moet binnen 72 uur na blootstelling worden gestart, hoewel het idealiter zo dicht mogelijk bij het tijdstip van blootstelling moet worden gestart. Een zorgaanbieder zal meerdere geneesmiddelen voorschrijven voor deze preventiemethode en heeft doorgaans een maand nodig om zich aan de antiretrovirale therapie te houden.
Juiste diagnose
Het diagnosticeren van HIV en AIDS is een essentiële stap in de richting van het voorkomen van de overdracht van het virus. WHO schat dat 40 procent van de 18 miljoen mensen met HIV niet weten dat ze de ziekte hebben.
Er zijn verschillende bloedtesten die zorgverleners kunnen gebruiken om te screenen op hiv. Met hiv-zelftests kunnen mensen hun speeksel of bloed in een privéomgeving testen en binnen 20 minuten of minder een resultaat krijgen.
Stappen voor behandeling
Dankzij de vooruitgang in de wetenschap wordt HIV beschouwd als een beheersbare chronische ziekte. Antiretrovirale behandeling maakt het voor mensen met hiv mogelijk om hun gezondheid te behouden. Het vermindert ook het risico van overdracht van het virus op anderen.
WHO schat dat meer dan 80 procent van alle mensen met HIV een antiretrovirale therapie krijgen.
De medicijnen die worden gebruikt om HIV te behandelen, doen twee dingen:
- Verminder virale lading. De virale lading is een maat voor de hoeveelheid HIV-RNA in het bloed. Het doel van hiv-medicatie is om het virus tot een niet-detecteerbaar niveau te reduceren.
- Laat het lichaam het aantal CD4-cellen terugzetten naar normaal. CD4-cellen zijn verantwoordelijk voor de bescherming van het lichaam tegen ziekteverwekkers die een infectie kunnen veroorzaken.
Er zijn verschillende soorten HIV-medicijnen:
- Niet-nucleoside reverse transcriptase-remmers een eiwit uitschakelen dat door HIV wordt gebruikt om kopieën van het genetisch materiaal in de cellen te maken.
- Nucleoside reverse transcriptase-remmers geef HIV defecte bouwstenen zodat het geen kopieën van zijn genetisch materiaal in de cellen kan maken.
- Proteaseremmers een enzym uitschakelen HIV moet functionele kopieën van zichzelf maken.
- Ingangs- of fusieremmers voorkomen dat HIV uw CD4-cellen binnendringt.
- Integraseremmers integrase-activiteit voorkomen. Zonder dit eiwit kan HIV zichzelf niet in het DNA van de CD4-cel invoegen.
HIV-medicijnen worden vaak in specifieke combinaties genomen om de ontwikkeling van resistentie tegen geneesmiddelen te voorkomen. HIV-medicijnen moeten consequent worden gebruikt om effectief te zijn. De beslissing om van medicatie te wisselen om de bijwerkingen van de medicatie te verminderen of vanwege het falen van de behandeling is een gesprek dat zorgverleners en mensen met hiv serieus nemen.
Niet-detecteerbaar staat voor niet-overdraagbaar
Onderzoek heeft aangetoond dat het bereiken en behouden van een niet-detecteerbare virale lading door middel van antiretrovirale therapie effectief het risico van overdracht van HIV op een seksuele partner elimineert.
Grote studies hebben geen gevallen van HIV-overdracht gevonden van een aanhoudend viraal onderdrukte (niet-waarneembare virale lading) HIV-positieve partner voor een HIV-negatieve partner. Deze onderzoeken volgden duizenden paren met verschillende HIV-status over meerdere jaren en duizenden keren zonder condooms.
Met het besef dat U = U (? Niet-detecteerbaar = niet-overdraagbaar?) Meer nadruk legt op? Behandeling als preventie.? UNAIDS heeft een? 90-90-90? doel om de aids-epidemie te beëindigen. Tegen 2020 streeft dit plan naar:
- 90 procent van alle mensen met hiv weten hun status
- 90 procent van alle mensen die gediagnosticeerd zijn met HIV te zijn op antiretrovirale medicatie
- 90 procent van alle mensen die antiretrovirale therapie kregen, werd viraal onderdrukt
Mijlpalen in onderzoek
Onderzoekers zijn hard aan het werk op zoek naar nieuwe medicijnen en behandelingen voor HIV. Ze streven ernaar therapieën te vinden die de kwaliteit van leven van mensen met deze aandoening vergroten en verbeteren. Daarnaast hopen ze een vaccin te ontwikkelen en een remedie tegen HIV te ontdekken. Hier volgt een korte blik op verschillende belangrijke onderzoekstrategieën.
Targeting van HIV-reservoirs
Een onderdeel van wat het vinden van een remedie tegen hiv bemoeilijkt, is dat het immuunsysteem moeite heeft met het richten van reservoirs van cellen met hiv. Het immuunsysteem kan cellen met HIV gewoonlijk niet herkennen, noch kan het de cellen elimineren die actief het virus reproduceren.
Antiretrovirale therapie elimineert HIV-reservoirs niet. Onderzoekers van National Institutes of Health (NIH) onderzoeken daarom twee categorieën in de zoektocht naar een hiv-behandeling:
- Functionele remedie. Dit type genezing zou replicatie van HIV kunnen reguleren.
- Kuur steriliseren. Dit type genezing zou het deel van het virus dat verantwoordelijk is voor replicatie volledig elimineren.
Deze genezingen zouden mogelijk de hiv-reservoirs vernietigen.
Het hiv-virus doorbreken
Onderzoekers aan de Universiteit van Illinois in Urbana-Champaign hebben computersimulaties gebruikt om de HIV-capside te bestuderen, de container voor het genetische materiaal van het virus. Deze capside beschermt het virus tegen vernietiging door het immuunsysteem.
Het begrijpen van de make-up van de capside en hoe deze in wisselwerking staat met zijn omgeving kan onderzoekers helpen een manier te vinden om de capside open te breken, waardoor het genetische materiaal van HIV in het lichaam wordt vrijgegeven waar het door het immuunsysteem kan worden vernietigd. Het is een veelbelovende frontier voor hiv-behandeling en -behandeling.
'Functioneel genezen'
Een man in Berlijn die met HIV leefde, had ook leukemie. Hij ontving een stamceltransplantatie om de leukemie te behandelen. HIV is niet gedetecteerd in de Berlijnse patiënt? sinds meer dan 10 jaar sinds die procedure.
Studies van meerdere delen van zijn lichaam aan de Universiteit van Californië in San Francisco hebben aangetoond dat hij vrij is van HIV. Hij wordt beschouwd als 'effectief genezen'? volgens de NIH. Dit succes is sindsdien echter niet herhaald.
Begin 2013 kondigde de NIH aan dat een 2-jarig kind in Mississippi, geboren uit een hiv-positieve moeder, 'functioneel genezen' was? van HIV. Artsen die antiretrovirale behandeling kregen tijdens de eerste dag van de baby. De baby bleef gedurende de eerste 18 maanden van het leven op de antiretrovirale therapie en artsen voerden regelmatig bloedonderzoek uit om de hiv-niveaus te controleren.
De baby was nog steeds HIV-vrij voor zover tests tien maanden na het stoppen van medicatie konden detecteren. Veel onderzoekers vonden het kind functioneel genezen.? Twee jaar na het beëindigen van de antiretrovirale therapie werden echter detecteerbare niveaus van HIV gevonden in het bloed van het kind. Het kind werd niet langer als genezen beschouwd en hervatte de antiretrovirale behandeling.
Waar we nu zijn
Onderzoekers begrepen HIV 30 jaar geleden nog nauwelijks, laat staan hoe ze het moesten behandelen of genezen. In de loop van de decennia hebben de vooruitgang op het gebied van technologie en medische vaardigheden geleid tot meer geavanceerde hiv-behandelingen. Elk jaar proberen honderden klinische onderzoeken betere hiv-behandelingen te vinden in de hoop op een dag een remedie te vinden. Met die nieuwe behandelingen komen betere methoden om de overdracht van HIV te voorkomen.
Succesvolle antiretrovirale behandelingen kunnen nu de progressie van HIV stoppen en kunnen de virale belasting van een persoon tot niet-detecteerbare niveaus verlagen. Het hebben van een niet-detecteerbare virale lading bevordert niet alleen iemands eigen voortdurende gezondheid, het elimineert het risico van overdracht van het virus aan een seksuele partner. Gerichte medicamenteuze behandeling kan ook voorkomen dat zwangere vrouwen met HIV het virus aan hun kinderen doorgeven.
