Overzicht
Aambeien zijn gezwollen aders in het onderste rectum. Ze verdwijnen vaak alleen of met behandeling van zelfzorg-producten. Maar in zeldzame gevallen kunnen aambeien besmet raken.
Verloren interne aambeien hebben meer kans besmet te raken als gevolg van problemen met de bloedstroom. Procedures, zoals procesgeschillen met rubberbanden en chirurgische verwijdering, kunnen ook het risico op infectie vergroten.
Een geïnfecteerde aambei vereist een medische behandeling om de kans op complicaties te verkleinen. Lees verder om meer te weten te komen over de oorzaken van geïnfecteerde aambeien en hoe deze te behandelen.
Wat veroorzaakt geïnfecteerde aambeien?
In sommige gevallen kunnen bepaalde soorten aambeien en aambei behandelingen tot infecties leiden.
Aambeien hebben meer kans besmet te raken wanneer gezonde bloedtoevoer naar het gebied beperkt is. Een gezonde bloedtoevoer naar het rectumgebied betekent een gestage toevoer van witte bloedcellen en bepaalde eiwitten die deel uitmaken van het immuunsysteem. Dit helpt het risico op infectie te verlagen.
Interne aambeien worden zelden geïnfecteerd. Een inwendige aambei is er een die zich vormt in het rectum. Dit is het deel van de dikke darm dat eindigt bij de anus.
Soms kan een inwendige aambei vanuit het rectum naar beneden duwen, wat bekend staat als een verzakte inwendige aambei.
Een verzakte inwendige aambei kan vaak voorzichtig terug in de wand van het rectum worden geduwd. Maar het is nog waarschijnlijker dat andere typen geïnfecteerd raken.
Dit komt omdat de bloedstroom naar de ader kan worden afgesneden. Dit staat bekend als een verstrikte interne aambei. Zonder de voedingsstoffen, zuurstof en cellen van het immuunsysteem die in de bloedbaan worden gedragen, kan zich snel een infectie vormen.
U hebt mogelijk een hoger risico op een gestrande aambei en een daaropvolgende infectie als u een aandoening heeft die een gezonde bloedsomloop naar het rectum vermindert. Onder de omstandigheden die een verminderde bloedtoevoer naar de regio kunnen veroorzaken, zijn:
- suikerziekte
- ziekte van Crohn
- zwaarlijvigheid
- atherosclerose (vernauwing van de slagaders)
- bloedproppen
Bovendien kan het hebben van HIV of een andere aandoening die het immuunsysteem verzwakt het risico op geïnfecteerde aambeien verhogen.
Infecties kunnen zich ook ontwikkelen na procedures die hemorroïden behandelen. In het bijzonder kan rubberen bandligatie soms leiden tot infectie.
In deze procedure plaatst de arts een band rond de aambei, waardoor de bloedtoevoer wordt afgesneden. De aambei zal snel vallen en de huid zal genezen. Tijdens dit proces is het aangetaste weefsel echter kwetsbaar voor infecties door de bacteriën in uw darm.
Een soortgelijk risico volgt op een operatie om een aambei (hemorrhoidectomie) te verwijderen, wat meestal wordt gedaan als een rubberen ligatie niet succesvol is.
Wat zijn de symptomen?
Alle typische symptomen van aambeien kunnen aanwezig zijn als u geïnfecteerde aambeien heeft. Deze symptomen omvatten:
- kleine hoeveelheden bloed in het toilet of op uw badkamerweefsel na een stoelgang
- zwelling rond de anus
- jeuk in en rond de anus
- pijn, vooral tijdens het zitten of uitrekken tijdens een stoelgang
- een knobbeltje onder de huid rond je anus.
Maar een infectie kan ook andere symptomen veroorzaken. Tekenen van infectie zijn onder andere:
- koorts
- pijn die erger wordt, zelfs na een standaard aambei behandeling
- roodheid rond de anus, vooral in de buurt van de plaats van de infectie
Als u vermoedt dat een aambei is geïnfecteerd, raadpleeg dan een arts. Een infectie kan leiden tot ernstige complicaties, zoals peritonitis. Dit is een potentieel levensbedreigende infectie van de buikwand en inwendige organen.
Hoe een geïnfecteerde aambei diagnosticeren
Om een aambei-infectie te diagnosticeren, zal uw arts uw medische geschiedenis en uw huidige symptomen beoordelen. Symptomen zoals koorts kunnen uw arts helpen een diagnose te stellen.
Een lichamelijk onderzoek zal ook worden gedaan om te controleren op visuele tekenen van infectie, zoals roodheid rond de aambei. Als u een verzakte inwendige aambei heeft, kan uw arts beslissen het te verwijderen voordat het wordt geïnfecteerd.
Bloedonderzoek, zoals een aantal witte bloedcellen, wordt ook gedaan als een infectie wordt vermoed. Een lage WBC kan wijzen op een infectie. Aanvullende tests, zoals een urineonderzoek of röntgenfoto's, kunnen worden uitgevoerd om te kijken naar infecties die zich naar andere delen van het lichaam hebben verspreid.
Hoe een geïnfecteerde aambei behandelen
Een antibioticum, zoals doxycycline (Doxteric), wordt gebruikt voor de behandeling van een geïnfecteerde hemorroïde of geïnfecteerd weefsel veroorzaakt door een procedure voor het verwijderen van een aambei.
Antibiotica voorgeschreven voor peritonitis omvatten cefepime (Maxipime) en imipenem (Primaxin). Het specifieke type antibioticum dat u wordt voorgeschreven, is afhankelijk van de ernst van uw infectie en eventuele problemen of allergieën die u met bepaalde medicijnen kunt hebben.
Een operatie om geïnfecteerd weefsel rondom de aambei te verwijderen, of weefsel in de buik (als de infectie zich heeft verspreid), kan in ernstige gevallen noodzakelijk zijn. Dit wordt debridement genoemd en kan het lichaam helpen genezen van een infectie.
Naast medicijnen en mogelijke chirurgische ingrepen, kunnen huismiddeltjes de symptomen helpen verlichten. Waaronder:
- ijspakken of koude kompressen rond je anus
- orale pijnstillers, zoals acetaminophen (Tylenol) of ibuprofen (Advil)
- pads die een verdovende agent bevatten.
Het aanpassen van uw dieet kan ook leiden tot minder inspanning tijdens de stoelgang. Een dieet met vezelrijk voedsel, zoals fruit, groenten en volle granen, kan helpen om uw stoelgang zacht en massaal te houden en het persen te verminderen.
Raadpleeg altijd uw arts voordat u een huisbehandeling gaat proberen. U wilt niet het risico lopen de infectie te verspreiden of de medische behandeling die u ontvangt te verstoren.
Hoe een geïnfecteerde aambei te voorkomen
De beste manier om een geïnfecteerde aambei te voorkomen, is voorkomen dat je een soort aambei krijgt.Naast een vezelrijk dieet - 20 tot 35 gram per dag - en veel vocht, kunt u aambeien helpen voorkomen door:
- behoud van een gezond gewicht
- vermijden om uren achter elkaar te zitten
- regelmatig trainen, inclusief aërobe activiteit, zoals stevig wandelen, tennis of dansen
- ga zo snel als nodig naar de badkamer, omdat het vertragen van de stoelgang de ontlasting moeilijker maakt
Als u een aambei heeft, kunt u uw infectierisico verlagen door een arts te raadplegen zodra u symptomen heeft.
Milde symptomen kunnen worden behandeld met over-the-counter-pads en -zalven, evenals goede hygiëne en inweking in een warm zitbad. Het volgen van het advies van uw arts is essentieel om ervoor te zorgen dat de behandeling effectief is en uw kansen op een infectie te verkleinen.
Als u na een procedure antibiotica krijgt voorgeschreven, neem dan de hele medicijnkuur en stop niet vroegtijdig. Als u bijwerkingen van de antibiotica heeft, neem dan contact op met het kantoor van uw arts en kijk of een alternatief medicijn kan werken.
Wat zijn de vooruitzichten?
De ernst van de infectie zal bepalen hoe lang het duurt om op te ruimen en of de behandeling meer zal vereisen dan antibiotica. Een week lang vol doxycycline is misschien genoeg, maar een ernstige infectie kan een langere kuur of aanvullende medicatie vereisen.
Als u tijdens de behandeling contact opneemt met uw arts, wordt uw kans op complicaties kleiner.
Als u een persoonlijk of familiegeschiedenis van aambeien heeft, zult u in de toekomst waarschijnlijk aambeien ontwikkelen. Het eenmaal hebben van een geïnfecteerde aambei betekent echter niet dat een volgende aambei meer kans loopt om geïnfecteerd te raken. De sleutel is om vroeg aandacht te besteden aan symptomen en behandeling.
Als u symptomen van een verzakte inwendige aambei krijgt, moet u een arts raadplegen. En als u niet zeker weet of u een geïnfecteerde aambei heeft, wees dan voorzichtig en ga naar uw arts.
