Wat is een microalbuminurie-test?
Als uw arts van mening is dat u risico loopt op nierbeschadiging of een nieraandoening, is het waarschijnlijk dat u een microalbuminurie-test hebt of zal ondergaan. De microalbuminurietest is een urinetest die de hoeveelheid albumine in uw urine meet.
Albumine is een eiwit dat je lichaam gebruikt voor celgroei en om weefsels te helpen repareren. Het is normaal aanwezig in het bloed. Een bepaald niveau in uw urine kan een teken zijn van nierbeschadiging.
Uw nieren zijn verantwoordelijk voor het verwijderen van afvalproducten uit het bloed en het reguleren van de watervloeistofniveaus in uw lichaam. Gezonde nieren zorgen ervoor dat afvalstoffen uit je lichaam worden gefilterd en dat voedingsstoffen en eiwitten die essentieel zijn voor je gezondheid, zoals albumine, in je lichaam blijven.
Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat uw nieren goed werken, zodat albumine in uw bloed blijft. Als uw nieren zijn beschadigd, is het mogelijk dat ze albumine niet in uw bloed kunnen houden, en het zal in uw urine terechtkomen. Wanneer dit gebeurt, kunt u een aandoening ervaren die bekend staat als albuminurie. Albuminuria betekent eenvoudig dat uw urine albumine bevat.
De microalbuminurie-test staat ook bekend als de albumine-tot-creatinine-ratio (ACR) -test of de urine-albumine-test.
Wat is het doel van de test?
Uw arts kan een microalbuminurie-test aanbevelen als u risico loopt op nierschade of als u vermoedt dat uw nieren mogelijk beschadigd zijn. Het is belangrijk dat uw arts u zo vroeg mogelijk test en diagnosticeert als uw nieren beschadigd zijn. Behandeling kan nieraandoeningen vertragen of voorkomen. De twee meest voorkomende oorzaken van nieraandoeningen in de Verenigde Staten zijn diabetes en hypertensie of hoge bloeddruk. Uw arts kan de microalbuminurie-test bestellen als u een van deze aandoeningen heeft.
Het doel van de microalbuminurie-test is om de hoeveelheid albumine in de urine te meten. De test wordt meestal gebruikt in combinatie met een creatininetest om een albumin-tot-creatinine-verhouding te verkrijgen. Creatinine is een afvalproduct in het bloed dat door uw nieren moet worden verwijderd. Wanneer nierschade optreedt, nemen creatininespiegels in de urine af, terwijl de albumineniveaus kunnen stijgen.
Hoe vaak u microalbuminurieonderzoeken nodig heeft, hangt af van het feit of u onderliggende aandoeningen heeft of dat u de symptomen van nierschade hebt. Vroege stadia van nierbeschadiging vertonen meestal geen tekenen of symptomen. Als de nierschade echter groot is, kan uw urine schuimig lijken. U kunt ook zwelling of oedeem ervaren in uw:
- handen
- voeten
- buik
- gezicht
suikerziekte
Het is aan te bevelen dat mensen met diabetes een jaarlijkse microalbuminurietest krijgen. Dit komt omdat diabetes schade aan de nieren kan veroorzaken. Uw arts kan een microalbuminurietest gebruiken om deze schade te detecteren.
Als u positieve testresultaten heeft en diabetes hebt, moet uw arts de resultaten bevestigen door middel van aanvullende tests gedurende een periode van drie tot zes maanden. Als zij bevestigen dat u een nierschade heeft, kan uw arts de nierschade behandelen en helpen bij het verbeteren en onderhouden van uw nierfunctie.
Hoge bloeddruk
Als u een hoge bloeddruk heeft, kan uw arts u ook screenen op nierbeschadiging met behulp van de microalbuminurie-test. Hoge bloeddruk kan schade aan de bloedvaten in de nieren veroorzaken, waardoor de albumine in de urine terechtkomt. Het testen op albumine zou met regelmatige tussenpozen moeten plaatsvinden. Uw arts zal bepalen wanneer u deze test nodig heeft.
Voorbereiding op de test
De micro-albuminurietest is een eenvoudige urinetest. Je kunt normaal eten en drinken voor de test. Er is geen speciale voorbereiding nodig voor deze test.
Hoe wordt de test toegediend?
Verschillende soorten micro-albuminurie-urinetesten zijn beschikbaar:
Willekeurige urinetest
U kunt op elk moment een willekeurige urinetest doen. Artsen combineren het vaak met een creatininetest om de nauwkeurigheid van de resultaten te verbeteren. U kunt deze test in elke gezondheidszorginstelling hebben. Je verzamelt het monster in een steriele cup en je arts stuurt het naar een laboratorium voor analyse.
24-uurs urinetest
Voor deze test moet u al uw urine 24 uur verzamelen. Uw arts zal u een container voor urineverzameling bezorgen die u in de koelkast moet bewaren. Nadat u uw urine 24 uur hebt verzameld, moet u het monster retourneren aan uw zorgverlener voor laboratoriumanalyse.
Getimede urinetest
Uw arts kan u vragen om 's ochtends of na een periode van vier uur van urineren eerst een urinemonster te geven.
Zodra het laboratorium de resultaten rapporteert, kan uw arts u meer informatie geven over de resultaten en wat ze betekenen.
Wat zijn de risico's van de test?
De microalbuminurietest vereist alleen normaal urineren. Deze test heeft geen risico's en u zou geen ongemak moeten hebben.
Je resultaten begrijpen
Volgens de National Kidney Foundation is albuminurie de aanwezigheid van te veel albumine in de urine. Microalbuminurie is de aanwezigheid van een enigszins hoog proteïnegehalte in de urine, en macroalbuminurie is de aanwezigheid van een zeer hoog niveau van albumine in de urine elke dag. De resultaten van de micro-albuminurietest worden gemeten als milligram (mg) eiwitlekkage in uw urine gedurende 24 uur. De resultaten geven over het algemeen het volgende aan:
- Minder dan 30 mg eiwit is normaal.
- Dertig tot 300 mg eiwit staat bekend als microalbuminurie en dit kan wijzen op een vroege nieraandoening.
- Meer dan 300 mg eiwit staat bekend als macroalbuminurie en het duidt op een meer gevorderde nierziekte.
Verschillende tijdelijke factoren kunnen leiden tot hoger dan normale urine-microalbumine-resultaten, zoals:
- bloed in uw urine of hematurie
- koorts
- recente krachtige oefening
- uitdroging
- een urineweginfectie
Bepaalde medicijnen kunnen ook de albumineniveaus in uw urine beïnvloeden. Voorbeelden zijn:
- acetazolamide (Diamox Sequels)
- antibiotica, waaronder aminoglycosiden, cefalosporinen, penicilline, polymyxine B en sulfonamiden
- antischimmelmedicijnen, inclusief amfotericine B (Abelcet) en griseofulvin (Gris-PEG)
- lithium, een medicijn dat mensen gebruiken om bipolaire stoornissen te behandelen
- niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) zoals aspirine (Bufferin), ibuprofen (Advil) en naproxen (Aleve)
- penicillamine (Cuprimine), een medicijn dat in het verleden werd gebruikt om reumatoïde artritis te behandelen
- phenazopyridine (Pyridium), een medicijn dat mensen gebruiken om urinewegpijn te behandelen
- tolbutamide, een medicijn dat mensen gebruiken om diabetes te behandelen
Zodra uw resultaten zijn verwerkt, kan uw arts uw urine opnieuw willen testen als de eerste test abnormale resultaten heeft. Indien nodig zal uw arts de beste behandelingsopties voor uw nierschade en de onderliggende oorzaak aanbevelen.
Het meten van de hoeveelheid albumine in uw urine is belangrijk voor het detecteren van de aanwezigheid van nierschade. Nierbeschadiging kan leiden tot nieraandoeningen of falen. Als nierfalen optreedt, is dialyse vaak noodzakelijk. Door nierbeschadiging te identificeren voordat het leidt tot nierfalen, kan uw arts de voortgang van eventuele verdere schade vertragen en helpen om uw nierfunctie op de lange termijn te behouden.
