Zenuw compressie syndroom

Artikelen alleen voor educatieve doeleinden. Gebruik geen zelfmedicatie. Neem voor alle vragen over de definitie van de ziekte en de behandelingsmethoden contact op met uw arts. Onze site is niet verantwoordelijk voor de gevolgen veroorzaakt door het gebruik van de informatie die op de portal is geplaatst.

Wat is het zenuwcompressiesyndroom?

Het zenuwcompressiesyndroom treedt op wanneer een zenuw wordt samengeperst of gecomprimeerd. Het gebeurt meestal op een enkele locatie. Zenuwen in de romp, ledematen en ledematen kunnen worden aangetast. Veel voorkomende symptomen zijn pijn, gevoelloosheid en spierzwakte op de plaats van de zenuw.

Zenuwsamendruksyndromen worden vaak veroorzaakt door herhaalde verwondingen. Medische aandoeningen zoals reumatoïde artritis, diabetes of hypothyreoïdie kunnen ook een rol spelen.

Zenuwcompressiesyndroom is ook bekend als:

  • zenuw beknellingssyndroom
  • compressie neuropathie
  • beknellingsneuropathie
  • gevangen zenuw

Gewone types

Er zijn verschillende soorten zenuwcompressiesyndromen. Elk heeft invloed op een andere perifere zenuw. De volgende zijn enkele van de meest voorkomende soorten zenuwcompressiesyndromen:

Carpaal tunnel syndroom

Carpaal tunnel syndroom is het meest voorkomende type zenuwcompressiesyndroom. Het treedt op wanneer de mediane zenuw wordt gecomprimeerd om de pols. De mediane zenuw strekt zich uit van de bovenarm tot de duim. Bij de pols passeert het een structuur genaamd de carpale tunnel. Overmatige druk op de pols kan zwelling veroorzaken, wat kan leiden tot carpaaltunnelsyndroom.

Cubitaal tunnelsyndroom

Cubitaal tunnelsyndroom is het op een na meest voorkomende type zenuwcompressiesyndroom. Ook bekend als ulnaire neuropathie of ellepijpzenuw insluiten bij elleboog, komt het voor wanneer de nervus ulnaris wordt gecomprimeerd bij de elleboog. De nervus ulnaris is verantwoordelijk voor het gevoel dat je krijgt als je je grappige bot raakt. Het passeert dicht bij de huid bij de elleboog. Te veel druk uitoefenen op de elleboog kan zwelling veroorzaken, wat kan leiden tot het ulnaire tunnel syndroom.

Andere types

Zenuw compressiesyndroom komt het meest voor op plaatsen waar zenuwen tunnelachtige structuren passeren. De volgende zijn enkele zeldzamere soorten zenuwcompressiesyndroom:

  • Suprascapulair zenuwcompressiesyndroom. Dit beïnvloedt de suprascapulaire zenuw en kan symptomen in de schouder veroorzaken.
  • Kanaalsyndroom van Guyon. Dit syndroom beïnvloedt de nervus ulnaris en kan de functie in de hand beïnvloeden.
  • Meralgia paresthetica. Dit beïnvloedt de laterale huidzenuw en kan symptomen in de buitenste dij veroorzaken.
  • Radiaal zenuw compressiesyndroom. Dit syndroom heeft invloed op de radiale zenuw, die de lengte van de arm verlengt. Het kan de pols-, hand- en vingerfunctie beïnvloeden.

Oorzaken van zenuwcompressiesyndroom

Het zenuwcompressiesyndroom wordt vaak veroorzaakt door herhaalde verwondingen. Deze letsels kunnen optreden op de werkplek als gevolg van herhaalde bewegingen die verband houden met uw taken. Bijvoorbeeld herhaalde overextensie van de pols tijdens het typen op een toetsenbord, het gebruik van een muis of piano spelen kan leiden tot carpaaltunnelsyndroom.

Ongevallen zoals verstuikingen, breuken en gebroken botten kunnen ook het zenuwcompressiesyndroom veroorzaken.

Bovendien kunnen bepaalde medische aandoeningen u vatbaarder maken voor zenuwcompressiesyndromen. Waaronder:

  • suikerziekte
  • auto-immuunziekten, zoals reumatoïde artritis
  • schildklierdisfunctie
  • hoge bloeddruk
  • tumoren en cysten
  • zwangerschap of menopauze
  • zwaarlijvigheid
  • aangeboren (aangeboren) gebreken
  • neurale stoornissen

Herhaaldelijk letsel, ongevallen en medische aandoeningen kunnen leiden tot:

  • verminderde doorbloeding naar de zenuw
  • zwelling in de zenuw en de omliggende structuren
  • schade aan de isolatie van de zenuw (de myelineschede)
  • structurele veranderingen in de zenuw

Al deze veranderingen hebben een negatieve invloed op het vermogen van de zenuw om berichten te verzenden en ontvangen. Dit kan symptomen veroorzaken zoals pijn, gevoelloosheid en verminderde functie.

Wie loopt er risico?

De volgende zijn enkele van de meest voorkomende risicofactoren voor het zenuwcompressiesyndroom:

  • Volwassenen ouder dan 30 jaar zijn gevoeliger.
  • Vrouwen hebben meer kans op het ontwikkelen van bepaalde soorten zenuwcompressiesyndromen, waaronder de handworteltunnel.
  • Als je een baan hebt waarbij je bepaalde bewegingen moet herhalen, heb je meer kans om een ​​repetitieve blessure op te lopen. Mensen die gedurende lange tijd computers gebruiken, en mensen die handmatig werk doen, lopen mogelijk een verhoogd risico.
  • Mogelijk bent u vatbaarder als u een medische aandoening heeft die de bloedsomloop of zenuwfunctie beïnvloedt.

Symptomen van zenuwcompressiesyndroom

Symptomen variëren op basis van het type zenuwcompressiesyndroom en de locatie. Ze hebben de neiging om op de plaats van de compressie te komen, en soms in de omliggende gebieden en structuren.

Enkele veel voorkomende symptomen zijn:

  • roodheid, zwelling en ontsteking
  • pijn en pijn
  • tintelingen of gevoelloosheid
  • spier zwakte
  • verminderde flexibiliteit
  • moeite met bepaalde bewegingen

Hoe wordt het gediagnosticeerd?

Een arts zal uw symptomen beoordelen. De arts kan dan een lichamelijk onderzoek en diagnostische tests gebruiken om het zenuwcompressiesyndroom te identificeren.

Sommige tests die worden gebruikt om zeldzamere vormen van het zenuwcompressiesyndroom te diagnosticeren, zijn onder andere:

  • zenuwgeleidingstests
  • elektromyografie
  • ultrageluid
  • MRI

Voor carpaal tunnel en cubitaal tunnel syndroom zijn diagnostische testen niet altijd noodzakelijk. Toch kunnen ze nuttige informatie bieden over de locatie en de ernst van de compressie.

Behandelingsopties

De behandeling van het zenuwcompressiesyndroom begint vaak met veranderingen in levensstijl en niet-invasieve therapieën. Het behandelen van een onderliggende aandoening die het zenuwcompressiesyndroom veroorzaakt, kan ook de symptomen verlichten. In ernstige gevallen kan het zenuwcompressiesyndroom chirurgie vereisen.

Veranderingen in levensstijl

Het vermijden van bewegingen die pijn veroorzaken, ergonomische strategieën aannemen op het werk en thuis, of van taak veranderen, kan de symptomen verbeteren. Wanneer obesitas de oorzaak is van zenuwcompressiesyndroom, kan afvallen de symptomen verbeteren.

Fysiotherapie

Werken met een fysiotherapeut kan helpen uw flexibiliteit, kracht en bewegingsbereik in het getroffen gebied te verbeteren. Fysiotherapie kan ook helpen bij het verlichten van symptomen zoals pijn en gevoelloosheid.

Een studie uit 2017 suggereerde dat fysiotherapie en chirurgie een vergelijkbare effectiviteit hadden bij de behandeling van het carpaletunnelsyndroom bij vrouwen. Er is echter verder onderzoek nodig, aangezien deze studie niet is herhaald en slechts 100 vrouwen heeft bijgedragen.

geneesmiddel

Medicatie kan helpen bij het verlichten van symptomen van zenuwcompressiesyndroom zoals pijn en ontsteking. Het type voorgeschreven medicatie hangt af van de ernst van de symptomen. Sommige geneesmiddelen die vaak worden voorgeschreven om symptomen te beheersen die worden veroorzaakt door het zenuwcompressiesyndroom, zijn onder andere:

  • niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), zoals ibuprofen (Advil) en aspirine
  • corticosteroïden zoals dexamethason, die direct rond de zenuw worden geïnjecteerd

Prothetische apparaten

In sommige gevallen van het zenuwcompressiesyndroom kan een arts of fysiotherapeut een spalk of een beugel aanbevelen om te voorkomen dat u druk uitoefent op de zenuw.

Chirurgie

Chirurgische ingrepen worden over het algemeen als een laatste redmiddel beschouwd bij de behandeling van het zenuwcompressiesyndroom. Niet iedereen die zenuwcompressiesyndroom heeft, komt in aanmerking voor een operatie.

De vereiste chirurgische procedure hangt af van het type zenuwcompressiesyndroom, de mate van compressie en de beïnvloede zenuwen en structuren. Elke procedure heeft zijn risico's en voordelen. De vooruitzichten voor een operatie zijn afhankelijk van vele factoren, zoals hoe lang u symptomen heeft gehad, hoe ernstig uw symptomen zijn en welke andere onderliggende gezondheidsproblemen u ook heeft. Over het algemeen zijn de vooruitzichten goed.

Een chirurg kan u helpen te begrijpen of chirurgie voor het zenuwcompressiesyndroom een ​​goede optie voor u is.

Huismiddeltjes

De volgende huismiddeltjes kunnen symptomen van het zenuwcompressiesyndroom voorkomen of verlichten:

  • het getroffen gebied gedurende 10 tot 15 minuten glaceren
  • actuele crèmes aanbrengen, zoals menthol
  • activiteiten stoppen die pijn veroorzaken
  • het nemen van regelmatige pauzes bij het uitvoeren van repetitieve taken
  • een spalk of brace dragen
  • ontspanningsoefeningen gebruiken
  • het getroffen gebied warm houden
  • het getroffen gebied opheffen
  • doen rekoefeningen en oefeningen om de kracht en flexibiliteit te verbeteren

vooruitzicht

De vooruitzichten voor het zenuwcompressiesyndroom variëren. In zeer ernstige gevallen kan dit leiden tot permanente zenuwbeschadiging of verlies van functie in het getroffen gebied. Dit is echter zeldzaam.

U moet een afspraak met uw arts maken als u symptomen van het zenuwcompressiesyndroom ervaart. Wanneer het zenuwcompressiesyndroom vroeg wordt geïdentificeerd en behandeld, kunnen belangrijke verbeteringen worden aangebracht. Veel mensen maken een volledig herstel.

Preventietips

Mogelijk kunt u het zenuwcompressiesyndroom voorkomen door het volgende te doen:

  • ergonomische strategieën gebruiken op het werk en thuis
  • vermijden van repetitieve bewegingen
  • het vermijden van bewegingen die pijn veroorzaken
  • de getroffen gebieden uitrekken
  • behandeling van onderliggende gezondheidsproblemen, zoals diabetes of reumatoïde artritis