Het is een uitdaging om te leren dat de behandeling niet werkte voor uw multipel myeloom of dat uw kanker terugvalt na een periode van remissie. Progressieve multipel myeloom kan uw toekomst onzeker maken.
U kunt zich boos, bang of verward voelen door deze diagnose. Deze emoties zijn normaal. Het hebben van progressief multipel myeloom betekent echter niet dat je geen remissie meer kunt bereiken.
Hoewel er geen remedie is voor dit type kanker, is het mogelijk om te leven met multipel myeloom en uw symptomen onder controle te houden. Hiervoor moet u regelmatig overleggen met uw arts. U moet naar uw afspraken komen met uw eigen vragen om ervoor te zorgen dat u en uw arts alle belangrijke onderwerpen met betrekking tot uw zorg behandelen.
Dit is wat u uw arts moet vragen over opties voor progressieve multipel myeloombehandeling.
1. Wat adviseer je als volgende stap?
Uw arts kan u helpen bepalen welke behandeling de beste uitkomst voor u kan hebben.
Ze kunnen suggesties doen voor medicijnen voor doelgerichte therapie of medicijnen voor biologische therapie. Gerichte therapie valt specifieke moleculen aan die betrokken zijn bij de groei van kanker. Deze geneesmiddelen omvatten bortezomib (Velcade), carfilzomib (Kyprolis) en ixazomib (Ninlaro).
Biologische therapie versterkt het immuunsysteem, dat je lichaam kan helpen kankercellen te bestrijden. Geneesmiddelen in deze categorie zijn thalidomide (Thalomid), lenalidomide (Revlimid) en pomalidomide (Pomalyst). Uw arts kan een van deze geneesmiddelen op zichzelf aanbevelen als u niet meer reageert op een eerdere behandeling. Ze kunnen u ook laten gebruiken in combinatie met een andere therapie.
Andere opties voor progressief multipel myeloom kunnen chemotherapie of bestraling omvatten om kankercellen te doden. Uw arts kan ook een beenmergtransplantatie aanbevelen om uw aangetaste beenmerg te vervangen door gezond beenmerg.
Soms bevelen artsen onderhoudstherapie aan om symptomen onder controle te houden zodra u remissie bereikt. Dit omvat het nemen van een laag gedoseerd gericht therapedrug of corticosteroïd om te voorkomen dat het myeloom terugkomt.
Als uw aandoening niet op een behandeling heeft gereageerd, kan de volgende stap zijn palliatieve zorg of hospice-zorg. Palliatieve zorg behandelt uw symptomen en niet de kanker. Hospice care richt zich op het helpen om je laatste dagen zo comfortabel mogelijk te leven.
2. Kom ik in aanmerking voor klinische proeven?
Wanneer traditionele therapie de progressie van multipel myeloom niet vertraagt, vraag dan uw arts naar klinische onderzoeken. Onderzoekers voeren onderzoeken uit om te zien of veelbelovende nieuwe experimentele geneesmiddelen bepaalde aandoeningen effectief kunnen behandelen.
Er zijn geen garanties voor succes in klinische onderzoeken. Maar als een experimenteel medicijn succesvol is, kan dit helpen om je leven te verlengen. Uw arts kan u doorverwijzen naar een specialist uit een klinisch onderzoek om te zien of u in aanmerking komt voor deelname aan onderzoeken die verband houden met multipel myeloom.
3. Wat is het doel van de behandeling?
Het is belangrijk om het doel van een specifieke behandeling te begrijpen. Beveelt uw arts een bepaalde behandeling aan om kankercellen te doden en remissie te bewerkstelligen? Of is het doel van de behandeling om symptomen te beheersen en de kwaliteit van je leven te verbeteren?
4. Wat zijn de bijwerkingen van de behandeling?
Vraag voordat u aan een behandeling begint, uw arts over mogelijke bijwerkingen. Nec-effecten van chemotherapie kunnen bijvoorbeeld haarverlies, vermoeidheid, misselijkheid en braken omvatten. Vergeet ook niet om uw artsen te vragen naar medicijnen die sommige van de symptomen van deze aan de behandeling gerelateerde bijwerkingen kunnen verlichten.
Uw arts kan zeggen dat u kandidaat bent voor een beenmergtransplantatie. Zo ja, zorg ervoor dat u de risico's kent. Deze omvatten het risico op een infectie tijdens de eerste paar maanden na de transplantatie. Het kan ook zijn dat u na de ingreep even in het ziekenhuis moet blijven.
Andere bijwerkingen van de behandeling zijn bloedstolsels, bloedarmoede, vermoeidheid en gastro-intestinale problemen.
5. Welke invloed heeft de behandeling op mijn dagelijks leven?
Het is belangrijk om te weten hoe uw lichaam kan reageren op een specifieke behandeling.
Uw arts kan een agressieve therapie aanbevelen om de progressie van de ziekte te stoppen. Bijwerkingen kunnen het moeilijk maken om te werken of voor uw gezin te zorgen. Mogelijk moet u vrij nemen van uw werk, uw activiteitenniveau wijzigen of afhankelijk zijn van hulp van een familielid.
Bijwerkingen komen niet bij iedereen voor. Maar als u weet wat u kunt verwachten voordat u met de behandeling begint, kunt u zich op deze mogelijkheid voorbereiden.
6. Wat is mijn prognose met behandeling?
Uw arts kan niet garanderen dat een specifieke behandeling uw toestand zal verbeteren. Maar op basis van uw gezondheid kunnen zij mogelijk het succes beoordelen. Als u uw prognose kent, kunt u bepalen of een bepaalde behandeling het waard is. Het is ook nuttig om een second opinion te krijgen. Een andere arts kan een andere aanpak voorstellen. Ze kunnen ook een nieuw inzicht verschaffen over de manier waarop de ziekte moet worden behandeld.
7. Kan ik financiële hulp krijgen voor de behandeling?
De out-of-pocket kosten van de behandeling van multipel myeloom kunnen duur zijn. Als u problemen ondervindt om de behandelingskosten te dekken, bespreek deze financiële zorgen dan met uw arts. Uw arts kan u doorverwijzen naar een maatschappelijk werker of een maatschappelijk werker. Deze personen kunnen informatie verstrekken over het aanvragen van financiële hulp om een deel van uw kosten te dekken.
vooruitzicht
Er is geen remedie voor multipel myeloom, maar je kunt remissie bereiken en een lang leven leiden. Voor de best mogelijke uitkomst moet u samenwerken met uw arts om de meest geschikte behandeling te bepalen. De juiste behandeling voor u houdt mogelijk niet in dat u de kanker behandelt. In plaats daarvan zou het kunnen zijn om uw kwaliteit van leven te verbeteren en u te helpen de symptomen te beheersen.