10 redenen waarom ik dankbaar ben voor de menopauze

Artikelen alleen voor educatieve doeleinden. Gebruik geen zelfmedicatie. Neem voor alle vragen over de definitie van de ziekte en de behandelingsmethoden contact op met uw arts. Onze site is niet verantwoordelijk voor de gevolgen veroorzaakt door het gebruik van de informatie die op de portal is geplaatst.

Voordat ik 50 werd, vroeg ik een van mijn beste oudere vrienden hoe zij de menopauze overleefde. Ze vertelde dat het een krachtige initiatie was in? Elderhood? maar gaf toe dat het niet gemakkelijk was. Ze voelde zich gefrustreerd door de onverklaarbare gewichtstoename, opvliegers en constant wakker worden door de nacht.

Luisteren naar haar verhaal was fascinerend. Het deed me denken aan toen ik zwanger was. Iedereen had een ander verhaal over de pijn en de intensiteit van het baren. Daar was ik, met een buik vol baby's, enigszins versteend en vroeg me af: hoe gaan vrouwen hier doorheen en komen ze aan de andere kant?

Toen de menopauze naderde, dacht ik bij mezelf: "Het zal moeilijk worden en ik ga het haten. Ik hoop dat ik het overleef !?

Waarom heb ik zoveel angst? Laat het me uitleggen.

Aanpassen aan een nieuw normaal

In 2008 kreeg ik de diagnose latente auto-immuun type 1 diabetes bij volwassenen (LADA). Dat betekende dat het lang duurde voordat mijn alvleesklier stopte met het produceren van insuline.

Ons lichaam gebruikt insuline om de hoeveelheid suiker in ons bloed te reguleren. Insuline werkt als een deur om glucose (energie) in een cel te laten. Onze hersenen hebben glucose nodig om ons zenuwstelsel te voeden. Als we te veel of te weinig glucose hebben, lopen we het risico om de organen, weefsels en zenuwen in ons lichaam te beschadigen.

Wanneer diabetes type 1 opduikt in de volwassenheid, heeft een of andere factor de aanzet gegeven tot het ontstaan ​​ervan. De wetenschap probeert nog steeds precies uit te werken wat dat is, maar het bewijs suggereert dat het te maken heeft met ecologische of emotionele stressoren, slechte darmgezondheid of bepaalde genetische markers in het DNA hebben.

Op 42-jarige leeftijd werd ik gediagnostiseerd terwijl ik de wereld over reisde als een wereldwijde yogaleraar. Om eerlijk te zijn, het heeft me jaren gekost om mijn diagnose te accepteren. Hoe meer ik ontkende, hoe zieker ik werd. Uiteindelijk moest ik de waarheid onder ogen zien: het lichaam functioneert niet zonder insuline.

Zes jaar na mijn diagnose begon ik dagelijkse shots te nemen om mijn bloedsuikerspiegel te stabiliseren. Wat een opluchting om eindelijk toe te geven dat ik medische ondersteuning nodig had. En toen, net toen ik me aan het aanpassen was aan mijn nieuwe gewoonte, raadde je het al - de menopauze.

De veerkracht van vrouwen

Mijn menstruatie stopte en de opvliegers begonnen. Een gevoel van elektrische voodoo-vibes reisde van mijn tenen naar de kruin van mijn hoofd. Mijn hele lichaam was zo heet, ik moest me aftrekken naar mijn ondergoed, terwijl emmers zweet uit elke porie stroomden.

Maar ondanks de onhandigheid om warm te worden op de verkeerde plaatsen, deed de menopauze me ook nadenken over hoe veerkrachtig we zijn als vrouwen. Het is niet alleen dat we door de puberteit, de zwangerschap en de menopauze gaan, of dat we kinderen naar volwassenheid herschapen en neigen naar onze familie en vrienden. We geven ook veel om, werken hard en nemen nog steeds alles aan wat we kunnen. Als je stopt om erover na te denken, zijn vrouwen onberispelijke diamanten. We denken misschien dat we niet perfect zijn, maar we zijn echt sterk en briljant.

Leven met een chronische aandoening zoals diabetes type 1 is geen sinecure. Het was een uitdaging om mijn niveaus stabiel te houden in het midden van mijn drukke leven. Mijn menstruatie in de mix gooien was slopend. Ik denk dat ik daarom de menopauze zo vaak vreesde. Net toen ik dingen bedacht had, begon ik te bloeden, en achtbaanbloedsuikers konden me meenemen voor een ritje. Ik was ervan overtuigd dat de menopauze de situatie alleen maar zou verergeren.

Gelukkig had ik het mis.

Redenen Ik ben dankbaar voor de menopauze

De menopauze heeft mijn bloedsuikerspiegel grotendeels gestabiliseerd. Er zijn ook andere positieve dingen:

1. Ik heb een ingebouwd continu glucosemonitoringsysteem. Als u met diabetes leeft, is het handig om 's nachts te weten wat er met uw bloedsuiker gebeurt. Wakker worden door de nacht met opvliegers, betekent dat ik in de gaten kan houden of er een potentieel laag punt is.

2. Geen stemmingswisselingen meer! Ik val niet meer en verbrand niet met premenstruele spanning.

3. Ik krijg gratis zout van peper en zout. Waarom een ​​fortuin betalen om mijn haar te laten schieten als de natuur het gratis weggeeft?

4. Ik spaar geld op huidcrème! In plaats van verschillende crèmes nodig te hebben voor variaties in huidtextuur, is er alleen droog, droog en meer droog. Alleen 100% sheaboter doet het.

5. Ik kleed me in de zomer voor de zomer en creëer mijn eigen haute couture. Ik heb manieren gevonden om mijn zomerkleding te coördineren met winteraccessoires, zodat ik altijd en overal kan strippen en toch een beetje stijl heb.

6. Geen laattijdige spinazie-binges meer om mijn ijzerniveau in stand te houden. Ik ben het grootste deel van mijn leven vegetarisch en soms vegan geweest. Ik at zoveel spinazie om te compenseren dat ik me voelde als Popeye the Sailor!

7. Ik bewaar de omgeving. Geen tampons meer in de prullenbak.

8. Ik heb het nooit koud! (Ik ben dol op deze.)

9. Ik kan me laten meeslepen door wilde seks en me geen zorgen maken over zwanger worden (als ik er ooit zin in heb).

10. Ik ga graag met mij uit. Gevoelens van isolatie en eenzaamheid of het idee dat er iets mis is met wie ik ben, zijn verdwenen.

Bottom line

Naast al deze redenen heeft de menopauze de manier waarop ik mijn gezondheid en welzijn benader, volledig veranderd. Ik ben meer gevoelig voor mijn emoties, sla mezelf minder op en zet mezelf op de eerste plaats als ik me overweldigd voel.

En de grootste afhaalmaaltijd? De menopauze heeft me geleerd om dingen te accepteren zoals ze zijn.

Rachel werd in 2008 gediagnosticeerd met Type 1 LADA-diabetes op 42-jarige leeftijd. Ze begon met yoga op 17, en 30 jaar later beoefent ze nog steeds hartstochtelijk, zowel docenten als beginners lesgeeft in workshops, trainingen en retraites op internationaal niveau. Ze is een moeder, een bekroonde muzikant en een gepubliceerde schrijver. Als je meer wilt weten over Rachel, bezoek dan www.rachelzinmanyoga.com of haar blog http: //www.yogafordiabetesblog.com