hemopneumothorax

Artikelen alleen voor educatieve doeleinden. Gebruik geen zelfmedicatie. Neem voor alle vragen over de definitie van de ziekte en de behandelingsmethoden contact op met uw arts. Onze site is niet verantwoordelijk voor de gevolgen veroorzaakt door het gebruik van de informatie die op de portal is geplaatst.

Overzicht

Hemopneumothorax is een combinatie van twee medische aandoeningen: pneumothorax en hemothorax. Pneumothorax, ook wel een ingeklapte long genoemd, vindt plaats als er lucht buiten de longen is, in de ruimte tussen de long en de borstholte. Hemothorax treedt op als er bloed in dezelfde ruimte is. Slechts ongeveer 5 procent van de patiënten met pneumothorax ervaart hemothorax op hetzelfde moment.

Hemopneumothorax komt het meest voor als gevolg van een wond aan de borst, zoals van een schot, een steek of gebroken rib. Dit wordt traumatische hemopneumothorax genoemd. In zeer zeldzame gevallen wordt de aandoening veroorzaakt door andere medische aandoeningen, zoals longkanker, bloedingstoornissen of reumatoïde artritis. Hemopneumothorax kan ook spontaan optreden zonder een duidelijke oorzaak (spontane hemopneumothorax).

Voor de behandeling van hemopneumothorax moeten het bloed en de lucht met behulp van een buis uit de borst worden afgevoerd. Er is ook een operatie nodig om wonden of verwondingen te herstellen.

Wat zijn de symptomen van hemopneumothorax?

Hemopneumothorax is een medisch noodgeval, dus het is belangrijk om de symptomen meteen te herkennen.

Symptomen zijn onder meer:

  • plotselinge pijn op de borst die erger wordt na hoesten of diep ademhalen
  • moeilijke of moeizame ademhaling (kortademigheid)
  • kortademigheid
  • beklemming op de borst
  • tachycardie (snelle hartslag)
  • bleke of blauwe huid veroorzaakt door gebrek aan zuurstof

De pijn kan alleen aan beide zijden optreden of alleen aan de kant waar het trauma of letsel is opgetreden.

Wat veroorzaakt hemopneumothorax?

Hemopneumothorax wordt meestal veroorzaakt door een trauma of botte of penetrerende verwonding aan de borst.

Wanneer de borstwand gewond is geraakt, kunnen bloed, lucht of beide de dunne, met vloeistof gevulde ruimte rondom de longen betreden, die de pleurale ruimte wordt genoemd. Als gevolg hiervan is het functioneren van de longen verstoord. De longen kunnen niet uitzetten om lucht binnen te laten. De longen krimpen dan ineen en zakken in elkaar.

Voorbeelden van een trauma of een verwonding die hemopneumothorax kan veroorzaken, zijn:

  • steekwond
  • schotwond
  • punctie van een gebroken rib
  • vallen van een aanzienlijke hoogte
  • auto ongeluk
  • letsel door vechten of contact sporten (zoals voetbal)
  • punctie wond van een medische procedure, zoals een biopsie of acupunctuur

Wanneer trauma of letsel de oorzaak is, wordt de aandoening aangeduid als traumatische hemopneumothorax.

In zeldzame gevallen kan hemopneumothorax worden veroorzaakt door niet-traumatische situaties, waaronder:

  • complicaties van longkanker
  • Reumatoïde artritis
  • hemofilie
  • systemische lupus erythematosus
  • congenitale cystische ziekte van de long

Hemopneumothorax kan ook spontaan optreden zonder duidelijke oorzaak. Dit is echter zeer ongebruikelijk.

Hoe wordt de diagnose van hemopneumothorax bepaald?

Als u een verwonding of een trauma aan uw borstkas heeft, kan uw arts een thoraxfoto bestellen om te helpen vaststellen of vocht of lucht zich ophoopt in de borstholte.

Andere diagnostische tests kunnen ook worden uitgevoerd om de vloeistof rond de longen verder te evalueren, bijvoorbeeld een CT-scan op de borst of een echografie. Een echografie van de borst zal de hoeveelheid vloeistof en de exacte locatie aangeven.

Behandeling van hemopneumothorax

Behandeling voor hemopneumothorax is gericht op het aftappen van de lucht en het bloed in de borstkas, waardoor de long weer normaal functioneert, complicaties wordt voorkomen en eventuele wonden worden hersteld.

Thoracostomie (inbrengen van de thoraxslang)

De hoofdbehandeling voor hemopneumothorax wordt borstbuis thoracostomie genoemd. Deze procedure omvat het plaatsen van een holle plastic buis tussen de ribben in het gebied rond de longen om de lucht en het bloed af te voeren. De buis kan worden aangesloten op een machine om de afvoer te helpen. Nadat uw arts zeker weet dat er geen vocht of lucht meer hoeft te worden afgetapt, wordt de thoraxslang verwijderd.

Chirurgie

Mensen met een grote wond of verwonding zullen waarschijnlijk een operatie nodig hebben om het beschadigde weefsel te herstellen. Ze kunnen ook een of meer bloedtransfusies nodig hebben als ze veel bloed verloren hebben.

medicijnen

Vóór de thoracostomieprocedure, afhankelijk van de oorzaak van uw aandoening, kan uw arts u ook profylactische antibiotica geven om bacteriële infecties te helpen voorkomen. Uw arts kan ook pijnstillers voorschrijven om pijn te helpen vóór en na uw operatie.

Complicaties van hemopneumothorax

Complicaties van hemopneumothorax omvatten:

  • ernstige infecties, zoals longontsteking
  • hemorragische shock
  • hartstilstand
  • empyeem, een aandoening waarbij pus zich verzamelt in de pleurale ruimte; empyeem wordt meestal veroorzaakt door longontsteking
  • ademhalingsfalen

Bovendien lopen mensen die hemopneumothorax hebben gehad een nieuwe episode op als de opening in de long niet volledig wordt gesloten.

vooruitzicht

Hemopneumothorax is een potentieel levensbedreigende aandoening en moet meteen worden behandeld voor de beste vooruitzichten.

Als de aandoening werd veroorzaakt door een trauma of een verwonding van de borstkas, is de prognose afhankelijk van de ernst van de verwonding. Spontane gevallen van hemopneumothorax hebben een uitstekende prognose zodra het vocht en de lucht uit de borstkas wordt verwijderd. In één kleine studie herstelden alle vier de patiënten met spontane hemopneumothorax zich volledig en hun longen groeiden volledig uit na de episode.

Over het algemeen veroorzaakt hemopneumothorax geen toekomstige gezondheidscomplicaties nadat het is behandeld. Er is echter een kleine kans op herhaling. Het gebruik van minimaal invasieve technieken, zoals thoracostomie en video-geassisteerde chirurgie, heeft geleid tot een verlaging van mortaliteit en recidief.