HIV en lipodystrofie
Lipodystrofie is een aandoening die de manier verandert waarop uw lichaam vet gebruikt en opslaat. Bepaalde medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van HIV kunnen lipodystrofie veroorzaken.
Een persoon kan vet verliezen (lipoatrofie genaamd) in sommige delen van zijn lichaam, meestal het gezicht, armen, benen of billen. In sommige gebieden kunnen ze ook vet (hyperadipositeit of lipohypertrofie) verzamelen, meestal de achterkant van de nek, borsten en buik.
Overschakelen op hiv-medicijnen
Van sommige hiv-medicijnen, zoals proteaseremmers en nucleoside reverse transcriptase-remmers (NRTI's), is bekend dat zij lipodystrofie veroorzaken.
Als het gebruik van deze medicijnen resulteert in lipodystrofie, is de eenvoudigste oplossing om van medicatie te wisselen. Het nemen van een ander medicijn kan de progressie van lipodystrofie stoppen en kan zelfs sommige van de veranderingen ongedaan maken.
Het veranderen van medicijnen is echter een beslissing die een zorgvuldige afweging van iemands algehele gezondheid vereist. Een persoon moet niet alleen stoppen met het nemen van hun medicijnen. Ze moeten hun zorgverlener vragen of een ander medicijn voor hen een betere optie is.
Een gezond dieet en regelmatige lichaamsbeweging
Er is geen specifiek dieet voor de behandeling van lipodystrofie. Een gezond dieet speelt echter een belangrijke rol in de algehele gezondheid en in het handhaven van een geschikt lichaamsgewicht.
Streef naar een dieet rijk aan omega-3 vetzuren, fruit, groenten en vezels. Vermijd voedingsmiddelen met veel calorieën en koolhydraten maar met een lage voedingswaarde.
Lichaamsbeweging kan het lichaam helpen insuline te reguleren en extra calorieën te verbranden. Atoob- en krachtversterkende oefeningen helpen ook om sterke spieren te bouwen. Krijg meer tips voor voeding, lichaamsbeweging en zelfzorg voor mensen met hiv.
medicijnen
In 2010 keurde de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) een groeihormoon-afgevende factor (GRF) goed, genaamd tesamorelin (Egrifta) voor de behandeling van HIV-lipodystrofie.
Het medicijn, dat bestaat uit poeder en een verdunningsmiddel, moet in de koelkast en niet in de buurt van licht worden bewaard. Rol de injectieflacon ongeveer 30 seconden in de handen om deze te mengen. Het medicijn moet één keer per dag in de buik worden geïnjecteerd.
Bijwerkingen kunnen zijn roodheid of huiduitslag, zwelling of spier- en gewrichtspijn.
Het geneesmiddel metformine (Glucophage) wordt ook gebruikt bij mensen met HIV en type 2-diabetes. Het heeft het bijkomende voordeel dat zowel visceraal als buikvet wordt verminderd. Het medicijn kan ook onderhuidse vetophopingen verminderen. Dit effect kan echter een probleem zijn bij mensen met lipoatrofie.
Liposuctie
Liposuctie kan vet van doelgebieden verwijderen. Een chirurg zal het lichaam markeren voordat hij begint. Lokale of algemene anesthesie is vereist.
Na het injecteren van een steriele oplossing om te helpen bij het verwijderen van vet, zal de chirurg kleine incisies maken om een buis onder de huid in te brengen. De buis is verbonden met een vacuüm. De chirurg gebruikt een heen-en-weergaande beweging om vet uit het lichaam te zuigen.
Bijwerkingen kunnen zijn: zwelling, blauwe plekken, gevoelloosheid of pijn. Risico's van een operatie zijn lekke band of infectie. Vetafzettingen kunnen uiteindelijk ook terugkeren.
Vettransplantaties
Vet kan van het ene lichaamsdeel naar het andere getransplanteerd worden. Een persoon wordt geconfronteerd met een lager risico op allergische reactie of afwijzing wanneer zijn eigen vet wordt gebruikt.
In een procedure die vergelijkbaar is met liposuctie, wordt vet genomen uit de buik, dijen, billen of heupen. Het wordt vervolgens schoongemaakt en gefilterd. De chirurg zal het injecteren of implanteren in een ander gebied, meestal het gezicht.
Vet kan ook worden ingevroren voor later gebruik.
Gezichts vullers
Er zijn tegenwoordig verschillende gezichtsbehandelingen in gebruik.
Poly-L-melkzuur
Poly-L-melkzuur (Sculptra of New-Fill) is een door de FDA goedgekeurde gezichtsvuller die in het gezicht is geïnjecteerd. De procedure wordt uitgevoerd door een zorgaanbieder.
De zorgverlener kan de huid strekken terwijl hij de injectie langzaam toedient. Daarna krijgt een persoon over het algemeen een massage van 20 minuten op de injectieplaats. Dit helpt de substantie om zich op zijn plaats te vestigen. IJs wordt gebruikt om zwelling te verminderen.
Bijwerkingen kunnen zijn: site-pijn of knobbeltjes. Risico's omvatten allergische reactie en abces op de injectieplaats of atrofie. Het is meestal nodig om de procedure na één of twee jaar te herhalen.
Calciumhydroxyapatiet
Calciumhydroxyapatiet (Radiesse, Radiance) is een vulmiddel voor zacht weefsel. Het is door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van lipoatrofie bij mensen die seropositief zijn.
Tijdens de procedure zal een zorgverlener een naald in de huid steken. Ze injecteren langzaam de vulstof in lineaire draden terwijl ze de naald terugtrekken.
Bijwerkingen zijn roodheid op de injectieplaats, blauwe plekken, gevoelloosheid en pijn. De procedure moet mogelijk worden herhaald.
Andere vulstoffen
Andere vulstoffen omvatten:
- polymethylmethacrylaat (PMMA, Artecoll, Bellafill)
- rundercollagens (Zyderm, Zyblast)
- menselijke collagenen (CosmoDerm, CosmoPlast)
- silicone
- hyaluronzuur
Dit zijn tijdelijke vulstoffen, dus het kan nodig zijn om de procedure te herhalen. Niet al deze methoden worden ook aanbevolen voor mensen die seropositief zijn.
De afhaalmaaltijden
Er zijn verschillende benaderingen voor het beheersen van lipodystrofie en veranderingen in uiterlijk.
Mensen met hiv moeten met hun zorgverleners praten om te bepalen welke behandelingen voor hen geschikt zijn. Ze moeten ook met hun zorgverleners de mogelijke risico's van stoffen en procedures, zoals vulstoffen, bespreken.
