Overzicht
Hodgkin-lymfoom is een kanker die begint in de witte bloedcellen, lymfocyten genoemd.
De belangrijkste behandelingen zijn chemotherapie en bestraling, alleen of in combinatie. Immunotherapie en stamceltransplantatie kunnen ook opties zijn, vooral als andere behandelingen niet werken of als u te maken krijgt met een recidief.
Er is geen enkel behandelplan dat geschikt is voor iedereen. Elk type therapie heeft potentiële voordelen en risico's, en de juiste koers hangt af van uw individuele omstandigheden.
Lees verder voor meer informatie over de factoren die de behandeling van Hodgkin-lymfoom zullen begeleiden.
Type Hodgkin-lymfoom
Elk type Hodgkin-lymfoom heeft zijn eigen typische gedragspatroon. Wat het beste werkt voor één type is misschien niet de beste keuze om een ander te behandelen.
Klassiek Hodgkin-lymfoom maakt ongeveer 95 procent van de Hodgkin-lymfomen uit. Het gaat om kankercellen die Reed-Sternberg-cellen worden genoemd. Er zijn vier subtypes van het klassieke Hodgkin-lymfoom:
- Nodulaire sclerose Hodgkinlymfoom kan op elke leeftijd voorkomen, maar komt het meest voor bij adolescenten en jonge volwassenen. Het begint meestal in de lymfeklieren van de nek of borst. Dit type vertegenwoordigt ongeveer 60 tot 80 procent van de Hodgkin-lymfomen, en de meerderheid van de mensen die het hebben kan worden genezen.
- Gemengde cellulariteit Hodgkin-lymfoom heeft de neiging om in een vergevorderd stadium te worden gediagnosticeerd, meestal bij oudere volwassenen. Het wordt normaal gesproken gevonden in het bovenste deel van het lichaam.
- Lymfocyt-rijk Hodgkin-lymfoom wordt meestal in de bovenste helft van het lichaam aangetroffen in slechts enkele lymfeklieren. Dit type wordt vaak in een vroeg stadium bij volwassenen gediagnosticeerd. De terugval is laag.
- Lymfocyt-uitgedund Hodgkin-lymfoom heeft de neiging te worden gediagnosticeerd bij oudere volwassenen. Het wordt aangetroffen in de lymfeklieren van de buik, lever, milt en beenmerg, meestal in een vergevorderd stadium.
Nodulair lymfocyt overheersend Hodgkin-lymfoom is een ander type Hodgkin-lymfoom. Het gaat om grote kankercellen die popcorncellen worden genoemd. Dit type begint in de lymfeklieren onder de arm of in de nek en is niet erg agressief.
Stadium en locatie van de kanker
Weten hoe ver de kanker zich heeft verspreid en welke delen van het lichaam worden aangetast, helpt uw arts een algemeen beeld te bieden en de beste behandelingen te kiezen. Over het algemeen is kanker in een eerdere fase gemakkelijker te behandelen dan kanker in een later stadium.
Hodgkin-lymfoom wordt als volgt geënsceneerd:
- Fase 1: Kanker wordt ontdekt in slechts één lymfeklierregio of één orgaan.
- Stage 2: Kanker wordt gevonden in twee lymfeklierregio's, of één orgaan en nabijgelegen lymfeklieren. Ook is de kanker beperkt tot één deel van het lichaam - boven of onder het middenrif.
- Fase 3: Kanker is uitgezaaid naar lymfeklieren boven en onder het middenrif. Het kan ook worden gevonden in de milt, het weefsel of een orgaan in de buurt van lymfekliergroepen.
- Fase 4: Naast lymfeklieren wordt kanker aangetroffen in andere weefsels of organen zoals de botten, lever of longen.
Wanneer kanker terugkeert nadat u de behandeling hebt gekregen, wordt dit het terugkerende Hodgkin-lymfoom genoemd. De behandeling kan bestaan uit combinatiechemotherapie en bestralingstherapie, die kan worden gebruikt om kanker te bestrijden en symptomen te verlichten en de kwaliteit van leven te verbeteren. Een andere optie is een combinatie van een hoge dosis chemotherapie gevolgd door een stamceltransplantatie (beenmergtransplantatie). Uw arts kan u mogelijk ook verwijzen naar een klinische proef.
Potentiële bijwerkingen van de behandeling
Behandelingen worden geleverd met zowel bijwerkingen op de korte als op de lange termijn, waarvan sommige kunnen worden behandeld. Dit alles moet worden meegewogen bij het nemen van uw behandelbeslissingen.
Chemotherapie wordt bijvoorbeeld meestal gegeven in cycli gedurende een aantal weken of maanden. U krijgt mogelijk één geneesmiddel of een combinatie van geneesmiddelen toegediend, of het regime en de doses kunnen verschillen. Bijwerkingen van chemotherapie variëren, maar kunnen aanvankelijk omvatten:
- vermoeidheid
- misselijkheid en overgeven
- haaruitval
- vinger- en teennagelschade
- risico van infectie
- neuropathie
- verlies van eetlust en gewichtsverlies
- veranderingen in seksueel functioneren
Langetermijnrisico's van chemotherapie omvatten onvruchtbaarheid en secundaire kankers. U zult ook verschillende bloed- en beeldvormende tests moeten ondergaan om te zien of chemotherapie werkt.
Stralingstherapie omvat een specifiek aantal behandelingen in de loop van enkele weken. Je zult je moeten houden aan een vrij strikt schema. Bijwerkingen op korte termijn kunnen onder meer vermoeidheid en huidirritatie zijn. Straling in het nekgebied kan keelpijn en mond veroorzaken. Lange-termijn bijwerkingen kunnen secundaire kankers en schade aan organen die binnen het bereik van de straling vallen.
Voor een stamceltransplantatie moet je eerst een hoge dosis chemotherapie en bestraling krijgen. De procedure kan uw risico op infectie verhogen.
Leeftijd, gezondheid en andere overwegingen
Bij de beslissing over de behandeling moeten u en uw arts mogelijk rekening houden met uw leeftijd. Mensen ouder dan 50 jaar kunnen een intensievere behandeling nodig hebben.
Uw algemene gezondheidstoestand heeft ook veel te maken met hoe goed u bepaalde behandelingen kunt weerstaan. Andere ernstige medische problemen, zoals hartaandoeningen of onbeheerde diabetes, kunnen bijvoorbeeld een rol spelen in uw behandelingsbeslissingen.
Symptomen zoals overmatig zweten, koorts en gewichtsverlies kunnen ook van invloed zijn op uw behandeling.
Als u zwanger bent, kunnen chemotherapie en bestralingstherapie schadelijk zijn voor uw foetus. Uw arts kan voorstellen? Waakzaam wachten? wat betekent afhouden van de behandeling, maar u nauwlettend in de gaten houdt voor wijzigingen. Naarmate de baby de voldragen zwangerschap nadert, kan er arbeid worden geïnduceerd, zodat u met de behandeling kunt beginnen.
Zorg ervoor dat u uw oncoloog op de hoogte stelt van al uw medische aandoeningen.
Bottom line
Al deze dingen, plus uw persoonlijke voorkeuren, moeten worden overwogen bij het kiezen van de behandeling. Daarom is het belangrijk om vragen te stellen, uw zorgen kenbaar te maken en uw wensen kenbaar te maken.
Samen met uw kankerzorgteam beoordeelt u al uw opties en beslist u over de beste behandelingskuur. Welke behandeling u ook kiest, uw arts zal uw voortgang controleren en indien nodig wijzigingen aanbevelen.
