Is het besmettelijk?
Lupus is niet besmettelijk. Je kunt het niet van iemand anders vangen - zelfs niet door heel nauw contact of seks. Deskundigen denken dat deze auto-immuunziekte begint door een combinatie van genen en de omgeving.
Lupus treft bijna 1,5 miljoen Amerikanen. Het ontwikkelt zich wanneer uw immuunsysteem niet meer werkt en weefsels zoals uw gewrichten, huid, nieren, longen en hart aanvalt. Deze aanval resulteert in een ontsteking die deze organen kan beschadigen.
Blijf lezen om meer te weten te komen over waarom dit gebeurt, symptomen waar u op moet letten en hoe u uw risico kunt verminderen.
Wat veroorzaakt lupus?
Lupus is een auto-immuunziekte. Dat betekent dat je immuunsysteem zich per abuis omdraait en je eigen weefsels aanvalt.
Normaal gesproken beschermt uw immuunsysteem uw lichaam tegen vreemde indringers zoals bacteriën en virussen. Wanneer het deze ziektekiemen detecteert, valt het aan met een combinatie van immuuncellen en specifieke eiwitten die antilichamen worden genoemd. Bij een auto-immuunziekte, je immuunsysteem fouten je eigen weefsels - zoals je huid, gewrichten of hart - als buitenlandse en aanvallen ze.
Experts denken dat een paar verschillende factoren deze aanslag op het immuunsysteem activeren, waaronder:
- Jouw genen. Lupus loopt soms in gezinnen. Onderzoekers hebben meer dan 50 genen gevonden waarvan zij denken dat ze verband houden met de aandoening. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat de meeste van deze genen lupus alleen veroorzaken, kunnen ze u kwetsbaarder maken voor het ontwikkelen van lupus als u wordt blootgesteld aan andere risicofactoren.
- Jouw omgeving. Als u lupus heeft, kunnen bepaalde factoren om u heen uw symptomen veroorzaken. Dit omvat ultraviolet licht van de zon, infecties zoals het Epstein-Barr-virus en blootstelling aan bepaalde chemicaliën of medicijnen.
- Je hormonen. Omdat lupus veel vaker voorkomt bij vrouwen, vermoeden onderzoekers dat vrouwelijke hormonen iets met de ziekte te maken kunnen hebben. Vrouwen hebben de neiging om slechter te zijn vóór hun menstruatie, wanneer de oestrogeenspiegel stijgt. Het verband tussen oestrogeen en lupus is echter niet bewezen.
Wie loopt het risico om lupus te ontwikkelen?
Je hebt meer kans om lupus te krijgen als:
- Jij bent vrouwelijk. Negen keer vaker hebben vrouwen dan mannen lupus.
- Je bent tussen de 15 en 44 jaar oud. Dit is het leeftijdsbereik waarop lupus het vaakst begint.
- Een van uw naaste familieleden - zoals een ouder of broer of zus - heeft lupus of een andere auto-immuunziekte. Deze omstandigheden hebben de neiging om in gezinnen te rennen. Mensen van wie de familieleden lupus hebben, hebben een risico van 5 tot 13 procent om de ziekte te ontwikkelen.
- Je familie is van Afro-Amerikaanse, Aziatische, Spaanse, Indiaanse of Pacifische eilanden afkomst. Lupus komt vaker voor in deze groepen.
Symptomen om op te letten
Bijna iedereen ervaart lupus anders. Een ding dat consistent is, is het patroon van symptomen.
U zult over het algemeen perioden hebben waarin uw symptomen verergeren (flakkerende aanvallen) gevolgd door relatief symptoomvrije perioden (remissies).
Veel voorkomende symptomen zijn:
- extreme vermoeidheid
- gewrichtspijn, stijfheid of zwelling
- koorts
- hoofdpijn
- een vlindervormige uitslag over je wangen en neus
- verhoogde gevoeligheid voor zonlicht
- haaruitval
- tenen die wit of blauw worden wanneer ze worden blootgesteld aan kou
- pijn op de borst
- kortademigheid
- haaruitval
- zweren in je mond of neus
Het is belangrijk op te merken dat veel van deze symptomen optreden bij andere ziekten, waaronder fibromyalgie, de ziekte van Lyme en reumatoïde artritis. Dat is waarom lupus soms de grote imitator wordt genoemd.?
Wanneer moet u uw arts raadplegen?
Als u symptomen ervaart zoals extreme vermoeidheid, gewrichtspijn, huiduitslag of koorts, raadpleeg dan uw arts voor een diagnose.
Geen enkele test kan met zekerheid zeggen of je lupus hebt. Er is echter een test die auto-immuunziekten in het algemeen kan identificeren. Het wordt een antinucleaire antilichaam (ANA) -test genoemd. Het zoekt naar antilichamen die zijn gericht tegen uw lichaamsweefsels die bij bepaalde auto-immuunziekten worden geproduceerd. Detectie van andere antilichamen zal een diagnose van lupus suggereren.
Zodra uw arts weet dat u een auto-immuunziekte heeft, kunnen bloed- en urinetests helpen vaststellen welke aandoening u heeft. Deze tests zoeken naar tekenen van lupus zoals nier- en leverschade. Soms zal uw arts een biopsie, of een weefselmonster, aanbevelen om lupus te diagnosticeren.
Wat kunt u verwachten als een diagnose wordt gesteld?
Nadat een diagnose is gesteld, zal uw arts samen met u een behandelplan opstellen. Uw individuele plan zal afhangen van welke symptomen u heeft en hoe ernstig ze zijn.
Medicatie wordt meestal voorgeschreven om ontstekingen te verminderen en de overactieve reactie van het immuunsysteem die uw symptomen veroorzaakt, te dempen.
Uw arts kan voorschrijven:
- niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's), zoals ibuprofen (Advil) en naproxen (Aleve), voor de behandeling van pijn en gezwollen gewrichten
- antimalariamiddelen, zoals hydroxychloroquine (Plaquenil), om de reactie van het immuunsysteem te helpen beheersen
- corticosteroïden, zoals prednison, om ontstekingen te helpen verminderen
- immunosuppressiva, zoals azathioprine (Imuran) en methotrexaat, om de reactie van uw immuunsysteem te helpen verminderen
Het kan enige moeite kosten om de behandeling te vinden die uw symptomen het beste verlicht.
Omdat deze ziekte zoveel lichaamsdelen aantast, kunnen een aantal artsen bij uw zorg worden betrokken. Dit omvat een:
- reumatoloog, een specialist die gewrichtsaandoeningen en auto-immuunziekten in het algemeen behandelt
- dermatoloog, een specialist die huidziekten behandelt
- cardioloog, een specialist die hartziekten behandelt
- nefroloog, een specialist die nierziekten behandelt
De vooruitzichten voor lupus variëren van persoon tot persoon. Tegenwoordig, met de juiste behandeling, kunnen de meeste mensen met lupus een lang en vol leven leiden.Als u uw behandelplan volgt en uw geneesmiddel zoals voorgeschreven inneemt, kan dit helpen voorkomen dat uw symptomen terugkeren.
Kun je lupus voorkomen?
U kunt lupus niet noodzakelijk voorkomen, maar u kunt de factoren vermijden die uw symptomen veroorzaken. U kunt bijvoorbeeld:
- Beperk uw tijd in direct zonlicht als blootstelling aan de zon uitslag veroorzaakt. Draag altijd een zonnebrandcrème met een SPF van 70 of hoger die zowel UVA- als UVB-stralen blokkeert.
- Probeer, indien mogelijk, medicijnen te vermijden die je nog gevoeliger voor de zon maken. Dit omvat de antibiotica minocycline (Minocin) en trimethoprim-sulfamethoxazol (Bactrim) en diuretica zoals furosemide (Lasix) of hydrochloorthiazide.
- Ontwikkel stressmanagementtechnieken. Mediteer, beoefen yoga, of krijg massages - wat helpt je geest tot rust te brengen.
- Blijf weg van mensen die ziek zijn van verkoudheid en andere infecties.
- Krijg genoeg slaap. Ga elke nacht vroeg genoeg naar bed om jezelf zeven tot negen uur rust te garanderen.
