Baby reflexen
Baby's hebben de neiging hun mond op verschillende manieren te gebruiken. Als je merkt dat je baby vaak zijn tong uitsteekt, kun je je afvragen of dit een normaal gedrag is. Het korte antwoord is ja; het uitsteken van de tong is typisch een volledig normaal gedrag van de baby.
Baby's worden geboren met een sterke zuigreflex en instinct voor voeden. Onderdeel van deze reflex is de tongstootreflex, waarbij baby's hun tong uitsteken om te voorkomen dat ze zich verslikken en om te helpen aan de tepel vast te klikken.
Het gebruik van hun mond is ook de eerste manier waarop baby's de wereld ervaren. Het komt vaak voor dat ze dingen in de mond nemen en hun tong uitsteken, zowel als onderdeel van het voedingsinstinct als om de nieuwe wereld om hen heen te verkennen. Een deel van dit gedrag is dat uw baby het gevoel van zijn of haar lippen opmerkt.
Als je merkt dat de tong van je baby altijd uit hun mond steekt, of als ze constant kwijlen - meer dan normaal wordt geassocieerd met spuwen en tandjes - of als ze moeite hebben met slikken, neem dan contact op met je arts.
Dat gezegd hebbende, hier zijn 10 oorzaken, sommige vaak voorkomend en soms zeldzaam, voor een baby om zijn of haar tong uit te steken.
1. Ze spelen
Sinds de jaren zeventig is er enige discussie geweest over de vraag of pasgeboren baby's gedrag van volwassenen imiteren.
Oudere baby's bootsen het zeker na, maar verschillende studies, waaronder een in de Journal of Developmental Science, hebben gemeld dat baby's van een paar weken oud volwassen gezichtsuitdrukkingen imiteren, inclusief het uitsteken van hun tong.
2. Het is een gewoonte
De tongstootreflex waarmee baby's worden geboren, omvat het uitsteken van de tong. Dit helpt bij het faciliteren van borst- of flesvoeding.
Hoewel deze reflex meestal tussen de leeftijd van 4 tot 6 maanden verdwijnt, blijven sommige baby's hun tong blijven steken. Ze kunnen ook gewoon denken dat het grappig of interessant aanvoelt.
3. Ze hebben honger of zijn vol
Huilen is niet de enige manier waarop baby's communiceren dat ze honger hebben. Huilen is eigenlijk een laat teken van honger.
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC), kunnen vroege tekenen van honger omvatten gebalde handen, handen in de mond stoppen, naar de borst of fles draaien, en de lippen smakken of likken. De tong uitsteken kan een deel zijn van de hongerkeuze van een baby.
Baby's kunnen ook hun tong uitsteken wanneer ze vol zijn. Andere tekenen van volheid kunnen zijn: het hoofd weg draaien, voedsel of melk uitspugen en simpelweg weigeren te zuigen of eten.
4. Ze hebben een grote tong
Als een baby een meer dan gemiddelde tong heeft, een aandoening die bekend staat als macroglossia, kunnen ze hun tong meer dan normaal uitsteken.
Macroglossie kan optreden vanwege genetica of abnormale bloedvat- of spierontwikkeling in de tong. Het kan ook worden veroorzaakt door aandoeningen zoals hypothyreoïdie of tumoren.
Macroglossia kan voorkomen als één symptoom bij syndromen zoals het syndroom van Down en Beckwith-Wiedemannsyndroom.
Als de tong van je baby niet in hun mond lijkt te passen of als je andere zorgen opmerkt, zoals overmatig kwijlen, moeite met slikken, slechte spierspanning of problemen met het voeden, bel dan de kinderarts van je kind om je zorgen te bespreken.
5. Ze hebben een kleine mond
Er zijn een aantal ziektebeelden of aandoeningen die ertoe kunnen leiden dat een baby een mondje heeft dat kleiner is dan gemiddeld. Soms zijn baby's genetisch voorbestemd om een kleine mond te hebben.
Een dergelijke aandoening is micrognathia of een kleine kaak. Micrognathia kan genetisch zijn of onderdeel zijn van een syndroom of aandoening zoals een gespleten lip of gespleten gehemelte, Beckwith-Wiedemannsyndroom, Pierre Robin-syndroom en verscheidene andere.
Kinderen met het syndroom van Down kunnen een aantal verschijnselen hebben, waaronder een smallere dan gemiddelde mond, een kleine gestalte, verschillende gelaatstrekken en een verminderde spierspanning.
Baby's met een aandoening met de naam DiGeorge syndroom kunnen ook kleine mond hebben vanwege veranderingen in de vorm van het gehemelte. DiGeorge-syndroom heeft een aantal andere symptomen, waaronder hartafwijkingen en ontwikkelingsachterstand.
6. Ze hebben een slechte spierspanning
Sommige baby's hebben een verminderde spierspanning. Omdat de tong een spier is en wordt gecontroleerd door andere spieren in de mond, kan een verminderde spierspanning ervoor zorgen dat de tong meer uitsteekt dan normaal.
Verschillende aandoeningen kunnen een verminderde spiertonus veroorzaken, zoals het Down-syndroom, het DiGeorge-syndroom en hersenverlamming.
7. Je hebt een mondspoeling
Baby's ademen meestal door hun neus. Als je baby een verstopte neus of grote amandelen of adenoïden heeft, kunnen ze in plaats daarvan door hun mond ademen. Hierdoor kan de tong uitsteken.
Als uw baby moeite lijkt te hebben met ademhalen, fronsen van de neusgaten, piepende ademhaling of andere ongewone ademhalingsgeluiden, moet u onmiddellijk de arts van uw baby bellen. Als je nog andere zorgen hebt over de ademhaling van je baby of de hoeveelheid verstopping, neem dan contact op met de arts van je baby om hulp te bieden bij het oplossen van problemen.
Als uw kind grote amandelen of adenoïden heeft die de ademhaling of voeding verstoren, moeten deze mogelijk operatief worden verwijderd.
8. Gas
Sommige baby's steken hun tong uit wanneer ze pijn voelen of gas doorgeven. Alle baby's geven gas door als normaal onderdeel van de spijsvertering. Sommige baby's reageren meer op de sensatie dan anderen en kunnen huilen, grimassen, hun tong uitsteken of zelfs glimlachen.
9. Een mis in de mond
Af en toe kunnen baby's een massa of gezwollen klier in hun mond hebben, waardoor de tong kan uitsteken.
Zeer zelden kan dit een soort van orale kanker zijn. Vaker kunnen ze een infectie hebben die een speekselkliercyste veroorzaakt.
Als je baby zijn tong meer dan normaal lijkt uit te steken, te kwijlt, te kieskeurig is met eten of weigert te eten, of als je een bobbel in hun mond voelt of ziet, bel dan de arts van je kind.
10.Ze zijn niet klaar voor vast voedsel
Baby's krijgen het grootste deel van hun voeding voor het eerste levensjaar met moedermelk of zuigelingenvoeding. De CDC en de meeste kinderartsen bevelen aan om vast voedsel toe te voegen, beginnend met gepureerde babyvoeding of ontbijtgranen, ongeveer 6 maanden oud.
De hoeveelheid vast voedsel dat een baby eet, neemt geleidelijk toe, tot de leeftijd van 1 jaar, wanneer de meeste van hun voedingsstoffen afkomstig zijn van vast voedsel in plaats van alleen melk.
Sommige baby's nemen gemakkelijk vaste stoffen, anderen houden niet van de smaak of texturen en het kan langer duren om eraan te wennen. Als een baby niet klaar is voor vast voedsel, kunnen ze hun tong uitsteken om het voedsel weg te duwen of het uit hun mond te krijgen. Ze hebben misschien nog niet de orale coördinatie nodig om vaste stoffen te eten.
Als je baby hardnekkig zijn tong steekt als je vast voedsel probeert, stop dan misschien en probeer het over een week of twee opnieuw. Als u zich zorgen maakt over het eten van uw baby, praat dan met de arts van uw baby.
Afhalen
Baby's steken hun tong uit om een aantal redenen. Meestal is dit volledig ontwikkelingsnormaal. Af en toe kan een baby die meer dan normaal zijn tong uitsteekt, een onderliggende reden hebben.
Als u zich zorgen maakt over het feit dat uw baby zijn tong uitsteekt of andere bijbehorende symptomen, kan het nuttig zijn om met de arts van uw baby te praten.
