Wat is multiple sclerose?
Multiple sclerose (MS) is een chronische ziekte van uw centrale zenuwstelsel (CZS). Het wordt verondersteld het resultaat te zijn van een aanval van het immuunsysteem. MS veroorzaakt demyelinisatie of de schade van myeline. Dit is de beschermende laag rond je zenuwvezels. Naarmate littekenweefsel (laesies) zich vormt, interfereert het met zenuwsignalen in het centrale zenuwstelsel.
Mensen met relapsing-remitting MS ervaren periodes van verhoogde ziekteactiviteit gevolgd door remissies. Progressieve vormen van MS veroorzaken symptomen die gestaag verergeren.
Er zijn veel symptomen geassocieerd met MS, afhankelijk van de locatie van de laesies. De ernst van de symptomen verschilt aanzienlijk van persoon tot persoon. Enkele veel voorkomende symptomen zijn:
- vermoeidheid of zwakte
- gevoelloosheid, tintelingen of vreemde gevoelens
- duizeligheid of duizeligheid
- evenwichts- en coördinatieproblemen of een onvaste gang
- visuele stoornissen
- cognitieve veranderingen
- blaasdisfunctie
Typen radiologie
Magnetic resonance imaging (MRI) heeft het gemakkelijker gemaakt om MS te diagnosticeren en ziekteprogressie te monitoren. Een MRI kan verschillende informatie bieden, afhankelijk van hoe het is gedaan. Typen MRI- en radiologietests die voor MS kunnen worden gebruikt, zijn onder andere:
- T1-gewogen hersen-MRI. Met contrastkleurstof om actieve ontsteking te detecteren, markeert deze scan nieuwe laesies of laesies die groeien. Het kan ook donkere gebieden tonen die mogelijke permanente schade aangeven.
- T2-gewogen hersen-MRI. Deze scan detecteert alle oude en nieuwe laesies en helpt de totale ziekteprogressie te meten.
- Vloeistofverzwakt inversieherstel (FLAIR). Als een meer gevoelige scan kan deze test helpen hersenletsels te identificeren.
- Ruggenmerg MRI. Deze test kan laesies in uw ruggenmerg detecteren.
- Computertomografie (CT) -scan. Deze scan, waarbij straling is betrokken, kan ook gebieden van demyelinisatie detecteren, maar met minder detail dan MRI.
Wat te verwachten tijdens een radiologietest
Voor
Er is niet veel voorbereiding op een MRI, maar er zijn enkele belangrijke overwegingen. Vanwege het sterke magnetische veld kunnen sommige omstandigheden het onveilig maken of een speciale voorbereiding vereisen. Laat uw arts en MRI-technicus weten of u:
- hebben alle gediagnosticeerde medische aandoeningen
- zijn claustrofobisch
- zijn zwanger
- een geïmplanteerd medisch apparaat hebben, zoals een pacemaker, medicijninfusie-apparaat, cochleair implantaat of aneurysmaclips
- hebben tatoeages of metalen fragmenten
Als u claustrofobisch of angstig bent over de procedure, moet u dit uw arts op voorhand vertellen. Een mild kalmeringsmiddel op recept kan helpen.
Draag voor een MRI van je wervelkolom kleding die gemakkelijk te veranderen is. Zelfs als je alleen maar beelden van je brein hebt genomen, moet je nog steeds kleding kiezen zonder metaal, zoals ritsen of drukknopen. Mogelijk moet u een ziekenhuisjas dragen.
U wordt gevraagd om sieraden en andere metalen voorwerpen te verwijderen. Het kan zijn dat u uw waardevolle spullen in een andere kamer moet achterlaten. De meeste ziekenhuizen bieden een kluis voor bewaring.
Uw arts of instelling moet u instructies geven voor de dag van uw geplande test.
Voorbereiding voor een CT-scan is vergelijkbaar met die van een MRI. Als uw test met contrastverf wordt uitgevoerd, kan u worden gevraagd om een paar uur vóór de test geen vast voedsel te eten.
Gedurende
Uw MRI kan met of zonder contrast worden uitgevoerd. Contrasterende kleurstof wordt aan u gegeven via een infuus in uw arm. Je zult op een tafel liggen die in de buisvormige MRI-machine glijdt.
Oortelefoons helpen u te communiceren met de technicus, die vanuit een andere kamer controleert. MRI maakt veel lawaai. Je hoort luide bonkende geluiden. Sommige faciliteiten bieden muziek via de oortelefoons om het lawaai te overstemmen. Je hebt ook een belknop als je je claustrofobisch of angstig voelt.
U moet tijdens het scannen volkomen stil blijven. Elke beweging kan de scans verpesten. De procedure is pijnloos en u voelt niets.
De lengte van de procedure is afhankelijk van het aantal scans dat wordt uitgevoerd en of ze zowel met als zonder contrast worden uitgevoerd. Het duurt over het algemeen minstens een uur, maar kan veel langer duren.
Net als bij MRI raakt de CT-scanner u niet en voelt u niets. Je moet stil blijven. De scanner maakt wat geluid tijdens het verplaatsen en legt foto's vast.
Na
Je kunt je aankleden en naar huis gaan zodra het scannen is voltooid. Als je een IV hebt gekregen, wordt deze verwijderd.
Als je een kalmerend middel gebruikt, heb je iemand nodig die je naar huis brengt.
Je resultaten begrijpen
MS was veel moeilijker te diagnosticeren voordat MRI beschikbaar was. De gedetailleerde afbeeldingen zijn een uitstekende manier om MS-laesies te detecteren, die verschijnen als witte vlekken in de hersenen of wervelkolom.
Andere dingen kunnen echter witte vlekken veroorzaken, dus dat betekent niet noodzakelijk dat u MS hebt.
Een enkele laesie vergezeld van symptomen van MS wordt meestal gediagnosticeerd als klinisch geïsoleerd syndroom (CIS). CIS kan soms MS worden.
Meerdere laesies kunnen MS aangeven. De diagnose vereist meestal ten minste twee laesies in uw centraal zenuwstelsel die zich op verschillende tijdstippen hebben voorgedaan.
Een radioloog bestudeert de MRI- of CT-scans en stelt een rapport op voor uw arts om met u te delen.
Diagnose van multiple sclerose
Er is geen enkele test voor MS. Om een juiste diagnose te stellen, zal uw arts rekening houden met uw klinische evaluatie, symptoomgeschiedenis en andere testresultaten. Andere diagnostische tests kunnen zijn:
- Lumbale punctie (spinale aftapping). Dit zal controleren op antilichamen die soms worden aangetroffen bij mensen met MS en kan ook helpen soortgelijke aandoeningen uit te sluiten.
- Zintuiglijke en visuele evoked potentials. Deze onderzoeken hoe goed elektrische signalen in uw centrale zenuwstelsel werken.
- Bloedtesten. Geen enkele bloedtest kan MS diagnosticeren, maar ze kunnen helpen bij het uitsluiten van nogal wat andere aandoeningen met vergelijkbare symptomen.
Wat is de behandeling voor multiple sclerose?
Er zijn verschillende medicijnen die worden gebruikt bij de behandeling van MS:
- Ziekte-modificerende geneesmiddelen zijn ontworpen om de progressie te vertragen en de terugval te verlagen. De meeste zijn zelf-injecteerbaar, maar enkele worden intraveneus toegediend. Sommige nieuwere medicijnen zijn verkrijgbaar in pilvorm.
- corticosteroïden worden over het algemeen gebruikt om ontsteking te verminderen tijdens terugvallen.
Individuele symptomen kunnen ook worden behandeld. Opties kunnen zijn:
- fysiotherapie en lichaamsbeweging
- pijnstillers
- medicatie om vermoeidheid, spierspasmen of andere symptomen te behandelen
- meditatie, ontspanningstechnieken of massage
Leven met multiple sclerose
Uw individuele kijk is afhankelijk van het type en de ernst van de ziekte, evenals andere gezondheidsfactoren. Hoewel MS niet geneest, zijn er verschillende behandelingen en manieren om uw MS te beheren.
De levensverwachting ligt dicht bij normaal, gemiddeld ongeveer zeven jaar minder dan de algemene bevolking. Dit komt voornamelijk door complicaties of andere gezondheidsproblemen. Het is zeldzaam, maar MS kan dodelijk zijn.
Goede levensstijlgewoontes helpen je niet alleen om je beter te voelen, maar ze helpen ook om extra gezondheidsproblemen te voorkomen. Daarom moet je streven naar een uitgebalanceerd dieet, regelmatige lichaamsbeweging en een gezond gewicht.
Als u een ziektemodificerend geneesmiddel gebruikt, moet het precies volgens de instructies worden ingenomen. Regelmatig contact opnemen met uw arts.
De meeste mensen met MS blijven een actief en bevredigend leven leiden.
Heb ik multiple sclerose?
Sommige symptomen hebben is niet genoeg om te concluderen dat je MS hebt. Deze symptomen kunnen worden veroorzaakt door verschillende omstandigheden. Dat is waarom het belangrijk is om de oorzaak te onderzoeken.
Begin met uw huisarts. Indien nodig wordt u doorverwezen naar een neuroloog.
Symptomen van MS kunnen komen en gaan, dus diagnose kan enige tijd duren. Radiologie testen kunnen een sleutel zijn in uw diagnose en onderhoud. Het is ook een goed idee om een symptoomagenda bij te houden. Blijf op de hoogte van uw symptomen, toen ze begonnen en toen ze stopten. Die informatie zal uw arts helpen beslissen over de volgende stappen.
