Overzicht
Pancolitis is een ontsteking van de hele dikke darm. De meest voorkomende oorzaak is colitis ulcerosa (UC). Pancolitis kan ook worden veroorzaakt door infecties zoals C. difficileof kan worden geassocieerd met inflammatoire aandoeningen zoals reumatoïde artritis (RA).
UC is een chronische aandoening die van invloed is op de bekleding van uw dikke darm of uw dikke darm. UC wordt veroorzaakt door een ontsteking die leidt tot zweren of zweren in uw dikke darm. Bij pancolitis hebben ontstekingen en zweren zich verspreid om je hele dikke darm te bedekken.
Andere soorten colitis ulcerosa omvatten:
- proctosigmoiditis, waarbij de endeldarm en een deel van uw colon bekend staat als de sigmoïde colon, ontstekingen en zweren hebben
- proctitis, die alleen uw rectum beïnvloedt
- linkszijdige of distale colitis ulcerosa, waarbij de ontsteking zich uitstrekt van uw rectum tot een curve van uw dikke darm die zich in de buurt van uw milt bevindt, aan de linkerkant van uw lichaam
UC veroorzaakt symptomen die ongemakkelijk of pijnlijk kunnen zijn. Hoe meer uw dikke darm wordt aangetast, hoe slechter uw symptomen gewoonlijk zijn. Omdat pancolitis uw gehele colon beïnvloedt, kunnen de symptomen erger zijn dan symptomen van andere vormen van UC.
Symptomen van pancolitis
Veel voorkomende milde en matige symptomen van pancolitis zijn onder andere:
- uitgeput voelen
- abnormaal gewichtsverlies (zonder meer te bewegen of te diëten)
- pijn en krampen in het gebied van uw maag en buik
- een sterke, frequente drang voelen voor stoelgang, maar niet altijd in staat zijn om de stoelgang te beheersen
Naarmate uw pancolitis erger wordt, zult u waarschijnlijk ernstiger symptomen hebben. Deze kunnen zijn:
- pijn en bloedingen van je rectum en anale gebied
- onverklaarde koorts
- bloederige diarree
- diarree gevuld met etter
Kinderen met pancolitis groeien mogelijk niet goed. Neem uw kind mee om onmiddellijk een arts te raadplegen als hij een van de bovenstaande symptomen heeft.
Sommige van deze symptomen hoeven niet noodzakelijk het gevolg te zijn van pancolitis. Pijn, kramp en een krachtige drang om afval te verwerken, kan worden veroorzaakt door gas, een opgeblazen gevoel of voedselvergiftiging. In deze gevallen verdwijnen de symptomen na een korte periode van ongemak.
Maar als u de volgende symptomen heeft, zou u uw arts meteen moeten raadplegen:
- bloed of etter in uw diarree
- koorts
- diarree die langer dan twee dagen aanhoudt zonder te reageren op medicatie
- zes of meer losse ontlasting binnen 24 uur
- ernstige pijn in de buik of het rectum
Oorzaken van pancolitis
Het is niet bekend wat precies pancolitis of andere vormen van UC veroorzaakt. Zoals met andere inflammatoire darmaandoeningen (IBD's), kan pancolitis worden veroorzaakt door uw genen. Eén theorie is dat de genen waarvan wordt gedacht dat ze de ziekte van Crohn veroorzaken, een ander type IBD, ook UC kunnen veroorzaken.
De Crohn's & Colitis Foundation of America merkt op dat er onderzoek is naar de manier waarop genetica UC en andere IBD's kunnen veroorzaken. Dit onderzoek omvat hoe je genen interageren met de bacteriën in je maag-darmkanaal.
Er wordt gedacht dat het immuunsysteem mogelijk ten onrechte gericht is op uw dikke darm terwijl bacteriën of virussen worden aangevallen die infecties in uw dikke darm veroorzaken. Dit kan ontsteking en schade aan uw dikke darm veroorzaken, wat tot zweren kan leiden. Het kan het voor uw lichaam ook moeilijker maken om bepaalde voedingsstoffen te absorberen.
Omgeving kan een rol spelen. Het nemen van sommige soorten medicatie, zoals niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen of antibiotica, kan het risico vergroten. Een vetrijk dieet kan ook een factor zijn.
In sommige gevallen, als u geen behandeling krijgt voor milde of matige vormen van UC, kan uw toestand erger worden en een geval van pancolitis worden.
Sommige mensen geloven dat stress en angst kunnen leiden tot UC en pancolitis. Stress en angst kunnen zweren veroorzaken en pijn en ongemak veroorzaken, maar deze factoren veroorzaken geen pancolitis of andere IBD's.
Diagnose van pancolitis
Uw arts wil misschien een lichamelijk onderzoek doen om een idee te krijgen van uw algehele gezondheid. Vervolgens kunnen ze u om een ontlasting vragen of bloedonderzoek doen om andere oorzaken van uw symptomen uit te sluiten, zoals bacteriële of virale infecties.
Uw arts zal u waarschijnlijk ook vragen om een colonoscopie. In deze procedure plaatst uw arts een lange, dunne buis met een lampje en camera aan het uiteinde in uw anus, rectum en colon. Uw arts kan dan de binnenkant van uw dikke darm onderzoeken op onderzoek naar zweren en andere afwijkende weefsels.
Tijdens een colonoscopie kan uw arts een weefselmonster van uw dikke darm nemen om het te testen op andere infecties of ziekten. Dit staat bekend als een biopsie.
Een colonoscopie kan uw arts ook toestaan poliepen die zich in uw dikke darm kunnen bevinden te vinden en te verwijderen. Weefselmonsters en poliepverwijdering kunnen noodzakelijk zijn als uw arts van mening is dat weefsel in uw dikke darm mogelijk kanker kan veroorzaken.
behandelingen
Behandelingen voor pancolitis en andere vormen van UC zijn afhankelijk van hoe ernstig de zweren in uw dikke darm zijn. De behandeling kan ook variëren als u onderliggende aandoeningen hebt die pancolitis hebben veroorzaakt of als onbehandelde pancolitis zwaardere aandoeningen heeft veroorzaakt.
medicijnen
De meest voorkomende behandelingen voor pancolitis en andere vormen van UC zijn ontstekingsremmende geneesmiddelen. Deze helpen de ontsteking in uw dikke darm te behandelen. Deze omvatten medicijnen zoals orale 5-aminosalicylaten (5-ASA's) en corticosteroïden.
Mogelijk ontvangt u corticosteroïden, zoals prednison, als injecties of als rectale zetpillen. Dit soort behandelingen kunnen bijwerkingen hebben, waaronder:
- misselijkheid
- maagzuur
- verhoogd risico op diabetes
- verhoogd risico op hoge bloeddruk
- osteoporose
- gewichtstoename
Immuunsysteemonderdrukkers zijn ook gebruikelijke behandelingen voor pancolitis en UC. Deze helpen voorkomen dat uw immuunsysteem uw dikke darm aanvalt om ontstekingen te verminderen. Immuunsysteemonderdrukkers voor pancolitis zijn onder andere:
- azathioprine (Imuran)
- adalimumab (Humira)
- vedolizumab (Entyvio)
Deze kunnen ernstige bijwerkingen hebben, zoals infecties en een verhoogd risico op kanker. Het is ook mogelijk dat u regelmatig moet overleggen met uw arts om ervoor te zorgen dat de behandeling werkt.
Chirurgie
In zeer ernstige gevallen kan een chirurg uw colon verwijderen in een operatie die bekend staat als een colectomie. In deze procedure zal uw chirurg een nieuw pad creëren voor uw lichaamsafval om uw lichaam te verlaten.
Deze operatie is de enige remedie voor UC, en is meestal slechts een laatste redmiddel. De meeste mensen beheren hun UC door een combinatie van veranderingen in levensstijl en medicijnen.
Veranderingen in levensstijl
De volgende veranderingen in de levensstijl kunnen u helpen uw symptomen te verlichten, triggers te vermijden en ervoor te zorgen dat u voldoende voedingsstoffen binnenkrijgt:
- Houd een voedingsdagboek bij om te helpen voedingsmiddelen te vermijden.
- Eet minder zuivel.
- Vermijd koolzuurhoudende dranken.
- Verminder uw onoplosbare vezelinname.
- Vermijd cafeïnehoudende dranken zoals koffie en alcohol.
- Drink veel water per dag (ongeveer 64 ounces of acht 8-ounce glazen water).
- Neem multivitaminen.
vooruitzicht
Er is geen remedie voor enige vorm van UC behalve een operatie om je dikke darm te verwijderen. Pancolitis en andere vormen van UC zijn chronische aandoeningen, hoewel de meeste mensen symptomen in hoogte- en dieptepunten ervaren.
U kunt last krijgen van symptomen van verschijnselen en symptoomvrije perioden die remissies worden genoemd. Flare-ups bij pancolitis kunnen ernstiger zijn dan bij andere vormen van UC, omdat meer van de dikke darm wordt aangetast bij pancolitis.
Als UC onbehandeld blijft, omvatten mogelijke complicaties:
- darmkanker
- gastro-intestinale perforatie, of een gat in uw dikke darm
- toxisch megacolon
U kunt uw vooruitzichten verbeteren en helpen complicaties te verminderen door uw behandelplan te volgen, mogelijke triggers te vermijden en frequente controles te krijgen.
