Wat is een tibiafractuur?
Het scheenbeen, of scheenbeen, is de grootste van de twee botten in het onderbeen. Het is een van de meest gebroken botten in het lichaam.
Symptomen van een fractuur in uw tibia kunnen variëren van blauwe plekken tot hevige pijn in uw onderbeen, afhankelijk van de omvang van uw verwonding. Om dit type letsel te diagnosticeren, zal uw arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren en enkele onderzoeken uitvoeren om een beeld te krijgen van de tibiafractuur.
Afhankelijk van het type tibiafractuur dat u heeft, kan uw arts een operatie aanbevelen. Hersteltijd hangt ook af van hoe erg de fractuur is en kan van vier tot zes maanden duren om te genezen.
Wat zijn de belangrijkste symptomen?
Uw symptomen zullen variëren, afhankelijk van hoe erg de fractuur is. Symptomen kunnen zijn:
- intense pijn in uw onderbeen
- moeilijk lopen, hardlopen of trappen
- gevoelloosheid of tintelingen in je voet
- onvermogen om gewicht te dragen op uw gewonde been
- misvorming in uw onderbeen-, knie-, scheen- of enkelgebied
- bot dat uitsteekt door een huidbreuk
- beperkte buigbeweging in en rond uw knie
- zwelling rond de plaats van uw verwonding
- blauwe plekken en blauwheid op uw gewonde been
Wanneer het scheenbeen wordt gebroken, wordt ook het andere bot in het onderbeen, fibula genaamd, vaak aangetast.
Lees meer: Wat is het verschil tussen een breuk en een pauze? "
Wat veroorzaakt een tibiafractuur?
De meest voorkomende redenen voor tibiafracturen zijn:
- Botsingen met hoge energie: dit gaat meestal gepaard met motor- of auto-ongelukken en kan resulteren in de meest ernstige breuken.
- Valt, vooral van grote hoogtes en die met harde oppervlakken: dit is meestal van toepassing op ouderen, die mogelijk niet stabiel genoeg zijn, en atleten.
- Draaiende bewegingen, zoals draaien: sporten zoals snowboarden, skiën en contactsporten zijn een veelvoorkomende oorzaak van dit soort verwondingen.
Sommige gezondheidsvoorschriften kunnen ook van invloed zijn op uw tibiafractuur. Deze omvatten diabetes type 2 en reeds bestaande botaandoeningen zoals osteoartritis.
Hoe wordt een tibiafractuur gediagnosticeerd?
Als u vermoedt dat u een tibiafractuur heeft, kan uw arts u doorverwijzen naar een orthopedist. Dit is een specialist die afwijkingen en verwondingen in de botten diagnosticeert en behandelt. Als u ook voet- en enkelproblemen heeft, kunt u een arts tegenkomen die podotherapeut wordt genoemd en die gespecialiseerd is in die gebieden.
Uw arts zal u eerst vragen stellen over uw symptomen en een specifiek incident dat de breuk kan hebben veroorzaakt, zoals een val of een botsing. Ze zullen ook uw medische geschiedenis beoordelen om te zien of u risicofactoren hebt voor een tibiafractuur of een eerdere blessure. Ze zullen dan een lichamelijk onderzoek uitvoeren om te zoeken naar:
- blauwe plekken, vooral met veel blauwheid en zwelling
- instabiliteit tijdens het lopen
- tederheid
- alle voor de hand liggende misvormingen, zoals een abnormale buiging of een verkorting van uw been
- elk geassocieerd letsel aan uw fibula
Uw arts zal vervolgens een reeks tests uitvoeren die uw spierkracht controleren en of u een gevoel in het onderbeen, de voet en de enkel kunt voelen. Ze kunnen ook de volgende tests bestellen om een visueel beeld van de breuk te krijgen:
- röntgenstralen
- CT-scan
- botten scan
- MRI scan
Afhankelijk van de omvang van uw verwonding, heeft u mogelijk een spoedoperatie nodig. Aandoeningen die chirurgie vereisen omvatten het bot dat de huid binnendringt, meerdere gebroken botten, of letsel aan een belangrijke slagader of zenuw.
Wat zijn de soorten tibiafracturen?
Artsen classificeren tibiafracturen vaak in de volgende categorieën:
| Type fractuur | Omschrijving |
| stabiele fractuur | De gebroken einden van het scheenbeen komen correct overeen en blijven op hun plaats tijdens het genezingsproces. |
| dwarsbreuk | De breuk is horizontaal en het bot kan instabiel worden als de fibula ook gebroken is. |
| verplaatste breuk | Het scheenbeen wordt verplaatst als het breekt. De gebroken uiteinden van het bot worden gescheiden en komen niet overeen. Dit type fractuur is vrij ernstig en kan een operatie vereisen voor volledig herstel. |
| schuine fractuur | Het bot breekt onder een hoek en is redelijk stabiel. Het kan in de loop van de tijd meer verplaatst raken, vooral als de fibula ook gebroken is. |
| verbrijzelde breuk | Het bot breekt in drie of meer afzonderlijke stukken. Dit is het meest onstabiele en ernstige type tibiafractuur. |
| spiraalbreuk | Deze breuk wordt vaak veroorzaakt door een draaiende kracht en veroorzaakt een spiraalvormige lijn op het bot en kan na verloop van tijd onstabiel worden. |
Tibia-fracturen kunnen ook worden gesloten of geopend. Bij gesloten fracturen breekt het bot niet door de huid. Interne zachte weefsels zoals pezen en bloedvaten kunnen door dit type pauze worden beïnvloed.
Bij open fracturen breekt het gebroken bot door de huid. Dit komt meestal alleen voor tijdens valpartijen en ongevallen met voertuigen. Ligamenten, spieren, pezen en ander zacht weefsel rond de plaats van de fractuur lopen het risico op letsel. Je lichaam wordt meer blootgesteld aan ziektekiemen, waardoor het risico op infectie toeneemt.
Hoe wordt een gebroken tibia behandeld?
Uw arts zal verschillende factoren in overweging nemen bij de behandeling van een tibiafractuur, waaronder:
- omvang van de verwonding, rekening houdend met de hoeveelheid schade aan zachte weefsels
- de redenen voor de schade
- algemene gezondheid en medische geschiedenis
- Persoonlijke voorkeuren
- andere fracturen, zoals een fibulafractuur
Niet-chirurgische behandeling van een gebroken tibia omvat:
- afgietsels
- functionele beugels, die enige beweging van je been mogelijk maken
- pijnstillers, zoals narcotica of ontstekingsremmers
- fysiotherapie
- oefeningen thuis
- spalken
Lees meer: Hoe een spalk te maken "
Volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift Injury, beginnen onderzoekers een mogelijke niet-chirurgische behandeling te onderzoeken voor fracturen waarbij bot-morfogenetische eiwitten betrokken zijn. Onderzoek voor deze behandeling bevindt zich nog in de kinderschoenen.
In bepaalde gevallen kan uw arts een operatie aanbevelen. Dit is waarschijnlijker als u een open fractuur, een verbrijzelde fractuur of extreme instabiliteit in bot of ledemaat heeft. Een operatie kan ook nodig zijn als een combinatie van de niet-chirurgische behandelingen voor gebroken tibia's niet werkt. De volgende chirurgische ingrepen worden het meest gebruikt om scheenbeenfracturen te behandelen:
- interne fixatie, waarbij gebruik wordt gemaakt van schroeven, stangen of platen om het scheenbeen bij elkaar te houden
- externe fixatie, die schroeven of pinnen in de breuk verbindt met een metalen staaf buiten uw been voor extra stabiliteit
Meestal gaan deze chirurgische methoden gepaard met fysiotherapie, thuisoefeningen en pijnstillers. Kleine risico's worden geassocieerd met deze operaties. Vraag uw arts om deze risico's met u te bespreken voor uw operatie.
Hoe lang duurt het herstel?
Hersteltijd is afhankelijk van de omvang en het type fractuur. Sommige schachtenfracturen van de tibia duren slechts vier maanden om te genezen, met meer extreme gevallen die minimaal zes maanden duren om te genezen. Uw algehele gezondheid en de omvang van uw fractuur zullen uw hersteltijd beïnvloeden.
Wat zijn de vooruitzichten?
Tibia-fracturen zijn pijnlijk en vaak voorkomend. Herstel vereist zelden meer dan 12 maanden. Als u vermoedt dat u een tibiafractuur heeft, maak dan meteen een afspraak met uw arts om hem te laten beoordelen, of ga naar een eerstehulpafdeling.
