Constipatie betekent iets anders dan elke persoon. Voor sommigen betekent constipatie het hebben van onregelmatige stoelgang. Voor anderen betekent het moeilijk in te nemen of harde ontlasting die overbelasting veroorzaakt. Toch kunnen anderen constipatie definiëren als een gevoel van onvolledige lediging van hun darm na een stoelgang.
Chronische versus acute constipatie
Het belangrijkste verschil tussen chronische en acute constipatie is hoe lang de constipatie duurt.
In het algemeen, acuut of korte termijn constipatie is:
- zeldzaam, duurt slechts een paar dagen
- veroorzaakt door een verandering in dieet of routine, reizen, gebrek aan lichaamsbeweging, ziekte of een medicijn
- afgelost door over-the-counter (OTC) laxeermiddelen, lichaamsbeweging of een vezelrijk dieet
Anderzijds, chronisch constipatie is:
- op lange termijn, die langer dan drie maanden duurt en soms zelfs jarenlang doorloopt
- verstorend voor iemands persoonlijke of werkleven
- niet opgelucht door een verandering in dieet of lichaamsbeweging, dus vereist medische zorg of voorgeschreven medicijnen
Wie loopt er risico op chronische obstipatie
Constipatie is een van de meest voorkomende chronische gastro-intestinale stoornissen bij volwassenen. In de Verenigde Staten bezoeken jaarlijks meer dan 2,5 miljoen mensen hun arts voor obstipatie. Jaarlijks geven Amerikanen bijna $ 800 miljoen uit aan laxeermiddelen om constipatie te behandelen.
De volgende mensen lopen een hoger risico op chronische obstipatie:
- vrouwtjes
- mensen ouder dan 65 jaar
- mensen die zich niet bezighouden met lichaamsbeweging of beperkt zijn tot bed vanwege een lichamelijke handicap, zoals een dwarslaesie
- vrouwen die zwanger zijn
Oorzaken van chronische constipatie
Hoewel een slechte voeding en gebrek aan lichaamsbeweging kan leiden tot korte-termijn buikproblemen, kan chronische constipatie worden veroorzaakt door andere gezondheidsvoorschriften en medicijnen, waaronder:
- bekkenbodemdisfunctie, waardoor het moeilijk kan worden om spiersamentrekkingen in het rectum te coördineren
- endocriene of metabolische problemen, zoals diabetes en hypothyreoïdie
- neurologische problemen, waaronder multiple sclerose, de ziekte van Parkinson, dwarslaesie en beroerte
- tranen in de anus en het rectum
- vernauwing van de dikke darm (stoelgangvernauwing)
- geestelijke gezondheidsproblemen, zoals depressie, eetstoornissen en angst
- darmziekten, zoals de ziekte van Crohn, colonkanker, diverticulosis en het prikkelbare darm syndroom
- lichamelijke beperkingen die tot immobiliteit leiden
Chronische constipatie kan ook worden veroorzaakt door het nemen van een recept of OTC-medicatie voor een andere gezondheidstoestand. Sommige medicijnen die chronische obstipatie kunnen veroorzaken, zijn onder andere:
- opiaten
- calciumantagonisten
- anticholinerge middelen
- tricyclische antidepressiva
- Geneesmiddelen voor de ziekte van Parkinson
- sympathomimetica
- antipsychotica
- diuretica
- antacida, vooral antacida rijk aan calcium
- calciumsupplementen
- ijzersupplementen
- anti-diarree middelen
- antihistaminica
Het is niet altijd bekend wat chronische constipatie veroorzaakt. Chronische constipatie die om onbekende redenen gebeurt, wordt chronische idiopatische constipatie (CIC) genoemd.
Diagnostische criteria voor chronische constipatie
Wat wordt als een? Normaal beschouwd? stoelgang kan veranderen, afhankelijk van de persoon. Voor sommigen betekent dit misschien drie keer per week of twee keer per dag. Voor anderen betekent dit misschien elke dag gaan. Er is echt geen standaard of perfect aantal voor stoelgang.
Daarom hebben artsen geprobeerd een lijst met criteria samen te stellen om hen te helpen chronische constipatie te diagnosticeren. De Rome IV-diagnostische criteria voor functionele constipatie vereisen dat de symptomen twee of meer van de volgende symptomen bevatten:
- minder dan drie spontane stoelgang per week
- uitpersen gedurende ten minste 25 procent van de stoelgang
- klonterige of harde ontlasting op zijn minst 25 procent van de tijd (de Bristol-ontlastingsgrafiek kan u helpen uw ontlastingsvorm te beschrijven.)
- een gevoel van onvolledige evacuatie voor ten minste 25 procent van de stoelgang
- een gevoel van obstructie of blokkering voor ten minste 25 procent van de stoelgang
- handmatige manoeuvres (zoals het gebruik van uw vingers) om ten minste 25 procent van de stoelgang te helpen
Het belangrijkste criterium voor chronische constipatie is echter dat de symptomen langer dan drie maanden aanhouden.
Diagnostische toetsen
Uw arts zal u vragen stellen over uw symptomen, medische voorgeschiedenis en medicijnen (voorschrift, OTC en supplementen) die u gebruikt. Als u meer dan drie maanden last heeft gehad van constipatie en voldoet aan de andere diagnostische criteria voor chronische obstipatie, kan uw arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren.
Een lichamelijk onderzoek kan bloedonderzoek en een rectaal onderzoek omvatten. Een rectaal onderzoek houdt in dat uw arts een gehandschoende vinger in uw rectum zal steken om te controleren op blokkades, gevoeligheid of bloed.
Uw arts wil misschien aanvullende tests uitvoeren om de oorzaak van uw symptomen te achterhalen. Deze tests kunnen het volgende omvatten:
- Markeronderzoek (onderzoek naar colorectale doorvoer): Je slikt een pil in die markers bevat die op een röntgenfoto verschijnen. Uw arts kan zien hoe voedsel door uw darmen beweegt en hoe goed de spieren in uw darmen werken.
- Anorectale manometrie: Uw arts brengt een buisje met een ballon op de tip in uw anus. De arts blaast de ballon op en trekt deze langzaam naar buiten. Hierdoor kan uw arts de strakheid van de spieren rondom uw anus meten en hoe goed uw rectum functioneert.
- Barium klysma Röntgen: Een arts brengt bariumkleurstof in uw rectum in met behulp van een buisje. De barium benadrukt het rectum en de dikke darm, zodat de arts ze beter kan bekijken op een röntgenfoto.
- colonoscopie: Uw arts onderzoekt uw dikke darm met behulp van een camera en een lampje dat is bevestigd aan een flexibele buis, een colonoscoop genaamd. Dit gaat vaak om een kalmerend middel en pijnstillers.
De afhaalmaaltijden
Het belangrijkste verschil tussen chronische en kortdurende constipatie is de duur van de symptomen. In tegenstelling tot constipatie op korte termijn kan chronische obstipatie het werk of het sociale leven van een persoon domineren.
Constipatie die langer dan drie maanden aanhoudt en die niet beter wordt na het eten van meer vezels, drinkwater en het krijgen van wat beweging, wordt als chronisch beschouwd.
Het is belangrijk om een arts te bezoeken voor een meer accurate diagnose. Een arts zal u vragen stellen over uw stoelgang en diagnostische tests gebruiken om erachter te komen wat uw constipatie veroorzaakt. Ze kunnen medicijnen voorschrijven die u kunnen helpen of kunnen adviseren dat u stopt met het nemen van bepaalde medicijnen. Twee geneesmiddelen die zijn goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration, lubiprostone (Amitiza) en linaclotide (Linzess), hebben beide aangetoond dat ze de symptomen van chronische obstipatie veilig verbeteren.
Als u bloed in uw ontlasting, onverklaarbaar gewichtsverlies of ernstige pijn bij uw ontlasting heeft, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts.
