Kunnen magneten helpen bij pijn?
Met de alternatieve geneeskunde-industrie zo populair als altijd, zou het geen verrassing moeten zijn dat sommige productclaims meer dan dubieus zijn, zo niet helemaal onwaar.
Populair, zelfs in de tijd van Cleopatra, blijft het geloof in magnetische armbanden als een wondermiddel een onderwerp met veel discussies. Wetenschappers, zakenmensen en mensen die verlichting zoeken van pijn en ziekte, hebben allemaal hun eigen mening.
Tegenwoordig kun je magneten vinden in sokken, compressiemouwen, matrassen, armbanden en zelfs atletische kleding. Mensen gebruiken ze om pijn veroorzaakt door artritis te behandelen, evenals pijn in de hiel, voet, pols, heup, knie en rug, en zelfs duizeligheid. Maar werken ze echt?
Waar de theorie vandaan komt
De theorie achter het gebruik van magneten voor medicinale doeleinden komt voort uit de Renaissance-periode. Gelovigen dachten dat magneten een levende energie bezaten en dat ze een armband of stuk metaalmateriaal zouden dragen in de hoop ziekte en infecties te bestrijden of chronische pijn te verlichten. Maar met vorderingen in de geneeskunde door de jaren 1800, duurde het niet lang voordat magneten werden gezien als waardeloze, zelfs gevaarlijke therapeutische apparaten.
Magnetische therapie genoot een heropleving in de jaren 70 met Albert Roy Davis, PhD, die de verschillende effecten bestudeerde die positieve en negatieve ladingen hebben op de menselijke biologie. Davis beweerde dat magnetische energie kwaadaardige cellen kan doden, artritis pijn kan verlichten en zelfs onvruchtbaarheid kan behandelen.
Tegenwoordig is de verkoop van magnetische producten voor pijnbehandeling wereldwijd een miljardenindustrie. Maar ondanks nog een stint in de schijnwerpers, hebben recente studies vastgesteld dat bewijs niet overtuigend is.
Dus, werken ze echt?
Volgens de overgrote meerderheid van het onderzoek is het antwoord nee. Davis 'beweringen en een onderzoek uit 1976 zijn grotendeels ontkracht, en er is weinig tot geen bewijs dat magnetische armbanden toekomst hebben in pijnbestrijding.
Een onderzoek in 2007 van onderzoek concludeerde dat magnetische armbanden niet effectief zijn bij het behandelen van pijn veroorzaakt door artrose, reumatoïde artritis of fibromyalgie. Een ander, uit 2013, was het ermee eens dat zowel magnetische als koperen polsbandjes geen effect meer hebben op pijnmanagement dan placebo's. De armbanden zijn getest op hun effecten op pijn, ontsteking en fysieke functie.
Volgens het National Center for Complementary and Integrative Health (NCCIH) werken statische magneten, zoals die in een armband, niet. Ze waarschuwen mensen om geen enkele magneet te gebruiken als vervanging voor medische aandacht en behandeling.
Zijn magneten gevaarlijk?
De meeste magneten die voor pijnverlichting op de markt worden gebracht, zijn gemaakt van puur metaal - zoals ijzer of koper - of legeringen (mengsels van metalen of metalen met niet-metalen). Ze komen in sterkten tussen 300 en 5000 gauss, die lang niet zo sterk zijn als de magnetische kracht van magneten die je in dingen zoals MRI-machines vindt.
Hoewel ze over het algemeen veilig zijn, waarschuwt de NCCIH dat magnetische apparaten gevaarlijk kunnen zijn voor bepaalde mensen. Ze waarschuwen voor het gebruik ervan als u ook een pacemaker of insulinepomp gebruikt, omdat deze interferentie kunnen veroorzaken.
De afhaalmaaltijden
Ondanks de populariteit van magnetische armbanden, heeft de wetenschap de effectiviteit van dergelijke magneten in de behandeling van chronische pijn, ontsteking, ziekte en algemene gezondheidstekorten grotendeels weerlegd.
Gebruik geen magneten als vervanging voor de juiste medische zorg, en vermijd ze als u een pacemaker heeft of een insulinepomp gebruikt.
