Wat is een sonohysterogram?
Een sonohysterogram is een beeldvormend onderzoek van de baarmoeder. Artsen brengen vocht in de baarmoeder via de baarmoederhals om de baarmoederslijmvlies te onderzoeken. Deze benadering stelt een arts in staat om meer structuren te identificeren dan wanneer echografie zonder vloeistof zou worden gebruikt.
Deze test is een voorbeeld van beeldvorming gebruikt om de oorzaak van onderliggende bekkenpijn, onvruchtbaarheid of vaginale bloedingen te diagnosticeren.
Waar wordt het voor gebruikt?
Een arts zal een sonohysterogram aanbevelen wanneer ze de structuur van uw baarmoeder en de voering ervan moeten onderzoeken. Testgebruik varieert van testen op onvruchtbaarheid tot het diagnosticeren van de oorzaak van baarmoederbloeding.
Een arts kan een sonohysterogram aanbevelen voor een verscheidenheid aan symptomen en aandoeningen, waaronder:
- bepalen of uw eileiders zijn geblokkeerd
- de baarmoeder onderzoeken als u miskramen heeft gehad of niet zwanger bent geworden
- littekenweefsel onderzoeken, zoals endometriose
- identificeren van abnormale gezwellen, waaronder baarmoederfibroïden of poliepen
- identificeren van onregelmatigheden in de baarmoederslijmvlies
- visualiseren van de vorm van de baarmoeder
Een OB-GYN voert meestal een sonohysterogram uit op hun kantoor.
Hoe ziet de procedure eruit?
Alvorens een sonohysterogram te ondergaan, zal een arts u een zwangerschapstest laten doen. U zou geen sonohysterogram moeten hebben als u zwanger bent of een ontstekingsbekkenziekte heeft.
Het sonohysterogram is meestal gepland als u niet in uw menstruatie bent of als u last heeft van vaginale bloedingen. Beide kunnen invloed hebben op hoe goed de arts de baarmoederslijtage kan zien.
De test vindt meestal een week na het begin van uw menstruatie plaats, omdat dit het infectierisico vermindert. Het is ook wanneer het baarmoederslijmvlies op zijn dunst is, wat artsen helpt om abnormaliteiten gemakkelijker te identificeren.
U wordt gevraagd om uw blaas te legen vóór de test. Je gaat op een onderzoekstafel of bed liggen. Soms zal een arts eerst een bekkenonderzoek uitvoeren om te controleren op pijn of de mogelijkheid van infectie.
Er zijn drie hoofdonderdelen van een sonohysterogram:
- Een eerste transvaginale echografie uitvoeren. Een transvaginale echografie omvat het inbrengen van een speciale ultrasone sonde in de vagina. De sonde geeft geluidsgolven af die een afbeelding van de baarmoederslijtage nabootsen. Een arts zal meestal een eerste scan maken zonder vocht in de baarmoeder. De afbeeldingen worden geprojecteerd op het echografiescherm.
- Het inbrengen van vocht in de baarmoeder. Nadat de arts de baarmoeder heeft onderzocht met de ultrasone sonde, zullen ze een speculum in de vagina plaatsen. (Het is niet ongebruikelijk dat u het speculum wordt toegediend om in te brengen.) Dit is een speciaal hulpmiddel dat is ontworpen om de vagina open te houden, waardoor het gemakkelijker wordt om de baarmoederhals te bereiken op weg naar de baarmoeder. De arts gebruikt een speciaal wattenstaafje om de binnenkant van de baarmoederhals schoon te maken en voegt vervolgens een buis in die vloeistof naar de cervicale opening kan sturen. De vloeistof zal ervoor zorgen dat de uterus enigszins vergroot en maakt de baarmoederslijmvlies (bekend als het baarmoederslijmvlies) gemakkelijker zichtbaar.
- De echografie uitvoeren. De arts plaatst de transvaginale echografie-sonde opnieuw en gebruikt de buis om meer vloeistof door de vagina en in de baarmoeder te sturen. Soms kan een vrouw krampen ervaren wanneer deze vloeistof door de baarmoeder gaat. De arts zal de echografie gebruiken om de voering van de baarmoeder te onderzoeken en merkt soms de vloeistofstroom van de baarmoeder naar de eileiders. Soms gebruiken ze een speciaal kenmerk van de echografie, de Doppler-echografie. Met deze methode kan de arts bloedstroming of bloedstroomblokkades identificeren. De doppler is nuttig bij het identificeren van bloedstolsels en bloedtoevoer naar poliepen en tumoren.
Het hele proces duurt meestal ongeveer een half uur, volgens de Radiological Society of North America.
Hoe ziet herstel eruit?
Je zou bijna onmiddellijk na het ondergaan van een sonohysterogram terug kunnen gaan naar je gebruikelijke activiteiten. De procedure veroorzaakt meestal geen ernstige bijwerkingen die het werk of de school zouden belemmeren. Misschien wilt u zich een dag of zo onthouden van geslachtsgemeenschap als u zich ongemakkelijk voelt. Elke lichte bloeding die je ervaart, zou binnen een paar dagen moeten stoppen.
Wat zijn de mogelijke bijwerkingen?
Afhankelijk van de procedure kunt u enige lichte bloedingen of krampen ervaren. Dit komt omdat de weefsels geïrriteerd kunnen raken door het gebruik van de transvaginale echografie en door het hebben van vocht in de baarmoeder.
De meeste artsen adviseren het nemen van ontstekingsremmende medicijnen, zoals ibuprofen of paracetamol, om ongemak te verlichten.
Soms kan een vrouw na een sonohysterogram een bekkenweefselinfectie ervaren. Symptomen van deze aandoening kunnen koorts, pijn en ongewone afscheiding uit de vagina zijn. U moet uw ob-gyn bellen als u deze symptomen heeft na een sonohysterogram.
Omdat echografie geluidsgolven gebruikt in plaats van straling, is er tijdens de test geen blootstelling aan straling.
Hoe verschilt dit van een hysterosalpingogram?
Een sonohysterogram is een alternatieve of complementaire diagnostische methode voor een magnetic resonance imaging (MRI) -scan, hysteroscopie of hysterosalpingogram (HSG).
In tegenstelling tot het sonohysterogram is een HSG een radiologietest waarbij wel röntgenstralen worden gebruikt. Een arts voert deze procedure uit door radioactieve kleurstof in de baarmoeder te injecteren. Als de eileiders open zijn, vult de contrastkleurstof de buizen en verschijnt op een röntgenfoto.
Deze test is vaak geïndiceerd als een arts niet kan vaststellen of er sprake is van een afwijking van de eileiders door te kijken naar een sonohysterogram of als vruchtbaarheidskwesties worden onderzocht.
De afhaalmaaltijden
Een sonohysterogram is een korte, minimaal invasieve procedure waarmee een arts de baarmoederslijmvlies kan visualiseren. Soms zal een arts follow-up testen of behandelingen aanbevelen, afhankelijk van wat ze tijdens de echografie zien.
Als u problemen heeft gehad om zwanger te worden en uw arts ziet dat uw eileiders zijn geblokkeerd, kan chirurgisch herstel of in-vitrofertilatie (IVF) opties zijn om te bespreken.
