Beste vriend,
Ik ken jou niet, maar ik weet iets over jou. Ik weet dat je moe bent.
Ik weet dat je leeft met demonen, degenen die dichtbij en luid zijn.
Ik weet hoe meedogenloos ze zijn in hun streven naar jou.
Ik weet dat je je dagen doorbrengt met proberen ze de mond te snoeren en je nachten probeert je voor ze te verbergen - en in godsnaam hebben ze je in de steek gelaten.
Maar vooral, ik weet hoe hard je werkt om alles te verbergen, om te doen alsof je in orde bent, om een overtuigende glimlach op je gezicht te laten schijnen en je te gedragen alsof alles in orde is met je gehavende ziel.
Ik weet dat dit je uitgeput heeft achtergelaten - dat je jezelf hebt verdoofd en jezelf hebt bezeerd en uitgehongerd in de hoop dat hun stemmen stil worden en hun vuisten worden opgeheven en je eindelijk weer kunt ademen.
Ik weet dat het op dit moment niet lijkt alsof dat moment ooit zal komen.
Ik weet nu dat je liever weggaat dan leeft
En ook al sta ik momenteel niet in je schoenen, en hoewel ik je niet ken, en ook al heb ik helemaal geen gelijk - vraag ik je om rond te blijven.
Ik vraag je om te blijven. Om je ongelooflijk pijnlijk, totaal zinloos te verdragen nu omdat ik jouw glorieuze, verblindende schoonheid kan zien dan, als je dat doet.
Als je rondhangt, bereik je een plek die je door het verdriet nu nog niet kunt zien. Je zult het morgen wel bereiken.
En die plaats is vol met mogelijkheden. Het is een dag waar je nog nooit bent geweest. Het is niet deze vreselijke dag. Daar zul je niet precies voelen wat je nu voelt. Je bent misschien sterker, of ziet de dingen anders, of vindt een open plek, en het leven ziet er misschien uit zoals het al lang niet is: het lijkt misschien waard om voor te blijven.
Morgen is de plaats waar hoop leeft, en ik wil dat je jezelf een kans geeft om ruimte te delen met die hoop - ermee te dansen, er in te rusten, erin te dromen omdat je het verdient.
Als je blijft hangen?
Als je rondhangt, reis je naar geweldige plaatsen die je de adem benemen en zonsondergangen zien die nog moeten worden geschilderd aan de avondhemel.
Als je rondhangt, eet je die cheeseburger, degene die ervoor zorgt dat je een echt hoorbaar geluid maakt in het openbaar - en je zult er geen spijt van krijgen.
Als je rondhangt, zul je dat lied horen dat je leven zal veranderen en je zult ernaar dansen zoals niemand kijkt (en het kan je dan niet schelen dat ze dat zijn).
Als je rondhangt, sta je in de armen van iemand die hun hele leven heeft gewacht om je te omhelzen, wiens pad je prachtig zult veranderen met je aanwezigheid.
Als je rondhangt, zul je baby's vasthouden, films zien en hard lachen, en je zult verliefd worden en je hart breken - en je zult weer verliefd worden.
Als je rondhangt, zul je studeren en leren en groeien en je roeping vinden en je plaats vinden. En je zult in het gras liggen, dankbaarheid voor de zon op je gezicht en de bries in je haar.
Als je rondhangt, overleef je je demonen.
En ja, er zullen ook andere dingen zijn
Teleurstellingen en verdriet en spijt en fouten. En ja, er zullen momenten zijn van wanhoop en pijnlijke seizoenen en duistere nachten van de ziel die je zult moeten doorstaan. Je zult de boel verkloten en in de steek laten. Je doet pijn en je zult je afvragen hoe je het ooit zult redden.
Maar dan herinner je je de hel waar je doorheen bent gelopen om hier te komen, en misschien herinner je je deze brief - en je zult beseffen dat het goed komt. Omdat morgen nog steeds op je wacht, om te dansen en te rusten en vanbinnen te dromen.
Dus ik denk dat dit slechts een herinnering is, van iemand die ziet wat je hier misschien niet ziet, de toekomst, een toekomst die er een stuk beter zal uitzien.
Dit is een pleidooi en een belofte, een uitdaging en een uitnodiging.
Blijven.
Wacht even.
Je bent geliefd.
Het zal beter worden.
Geloof me.
Huil en word boos en vraag om hulp en stomp tegen een muur en schreeuw in je kussen en haal diep adem en bel iemand die van je houdt. Wanneer je mensen binnenlaat, krimpen de demonen terug, dus sta anderen toe deze droefheid met je mee te dragen tot je sterker bent.
Maar voor u, voor degenen die u zullen treuren, zou u moeten vertrekken en voor de toekomst die u verdient te zien?
Blijf alsjeblieft rondhangen.
Als u een depressie, een verlangen tot zelfbeschadiging of suïcidale gedachten ervaart, praat dan met iemand.
Hulp is hier en hier en hier nu te vinden. Je bent de moeite waard om voor te vechten.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op John Pavlovitz's blog.
Zelfmoordpreventie:
Als u denkt dat iemand direct risico loopt op zelfbeschadiging of een ander persoon pijn doet:
- Bel 911 of uw lokale alarmnummer.
- Blijf bij de persoon tot hulp arriveert.
- Verwijder alle geweren, messen, medicijnen of andere dingen die schade kunnen veroorzaken.
- Luister, maar oordeel, betuig, bedreig of schreeuw niet.
Als u denkt dat iemand overweegt zelfmoord te plegen, of als u dat bent, moet u onmiddellijk hulp krijgen van een hotline voor crises of zelfmoordpreventie. Probeer de National Suicide Prevention Lifeline op 800-273-8255.
John Pavlovitz is een veteraan van het 20-jarige ministerie die geniet van schrijven, oefenen, koken, wandelen en emotioneel eten. Zijn eerste full-length boek A Bigger Table: Building Messy, Authentic en Hopeful Spiritual Community verschijnt in oktober 2017. Je kunt hem volgen op Facebook en Twitter.
