Het heeft lang geduurd voordat ik het idee van adoptie kon aannemen. Ik kreeg te horen dat ik waarschijnlijk nooit zwanger zou worden terwijl ik nog jong en ongehuwd was, dus ik werd het beu om mensen tegen me te zeggen dat ik het kon doen - gewoon adopteren.? Mijn hart was gebroken en ik moest rouwen dat verlies voordat ik naar de volgende mogelijke stap kon gaan.
Vanwege die ervaring, ben ik er heilig van overtuigd dat niemand onder druk gezet moet worden om adoptie voort te zetten tot het punt, als en wanneer, het is een pad waar ze zich echt geroepen voelen.
Voor mij kwam dat punt een paar jaar na mijn eerste diagnose van onvruchtbaarheid. Ik kan niet met zekerheid zeggen wat er veranderd is. Ik was nog steeds vrijgezel, hoewel niet meer zo jong. Maar op een dag werd ik net wakker en besefte ik dat ik klaar was om een moeder te worden, en het maakte me niet uit hoe dat kind in mijn leven kwam.
Dat was toen ik wist dat ik er klaar voor was.
Maar dat wil niet zeggen dat er geen vrees bestond van mijn kant. Omdat adopteren eng is, en er zijn enkele angsten waar alle adoptieouders mee te maken hebben.
1. Niet geplukt
Er is veel angst bij het samenstellen van een adoptieportfolio. Wat als het bureau beslist dat je niet geschikt bent om ouder te zijn? Wat als ze je goedkeuren, maar dan worden er nooit matches gemaakt? Wat als niemand ooit denkt dat je het waard bent om ouder te zijn?
2. Scams
Ik heb een paar jaar nadat mijn dochter was geboren, een oplichter gehad. Een vrouw stak haar hand uit en vroeg of ik haar baby wilde adopteren. Ze had alle nodige details, waaronder al gecontroleerd door een adoptiebureau waarmee ze me wilde verbinden. Iets over haar heeft echter veel rode vlaggen voor mij veroorzaakt. Binnen 48 uur ontdekte ik oplichtingsacties die ze via gerenommeerde agentschappen had uitgevoerd bij meerdere hoopvolle adoptiekoppels overal in het land.
Oplichters bestaan absoluut. De beste manier om jezelf te beschermen, is door ervoor te zorgen dat je bij een bureau bent dat hun moeders echt controleert en om instanties te vermijden die je aanmoedigen geld te geven aan potentiële geboortemoeders om te helpen met hun uitgaven. Dit is iets dat als een onethische (en potentieel dwingende) adoptiepraktijk sowieso in vraag is gesteld.
3. Mislukte plaatsing
Dan is er de angst voor iemand die jou kiest, alleen om van gedachten te veranderen. Ik moet je waarschuwen: deze angst gaat niet weg voordat alles 100 procent officieel is. Zelfs dan word je nog steeds midden in de nacht wakker in een koud zweet na een nachtmerrie over iemand die je baby terugneemt. De waarheid is, het gebeurt. Mislukte plaatsingen treden op. Dit is geen ongefundeerde angst, het is er gewoon eentje die je moet doorzetten en waarmee je moet omgaan als het een realiteit wordt.
4. Blootstelling aan alcohol en drugs
Een van de moeilijkste dingen voor adoptiemoeders om los te laten is controle. Zonder aarzeling kan ik zeggen dat als ik mijn kleine meisje van de conceptie had kunnen dragen en beschermen, ik nooit zou hebben gerookt, alcohol gedronken of drugs had gebruikt. En ik zou heel hard hebben geprobeerd om een gezond dieet te volgen, om te oefenen, om stress te vermijden, en om zowel mezelf als haar zo goed mogelijk te verzorgen. Helaas, met adoptie, kunt u de omgeving waarin uw kind was voordat u naar u toe kwam, niet controleren. Er kunnen soms problemen zijn om mee om te gaan als gevolg van die omgeving. Voor adoptiemoeders die niet weten wat ze kunnen verwachten, kan dit een zeer reële angst zijn.
5. Wat als je niet kunt houden van een kind dat niet van jou is?
Ik geef het toe, een van de dingen die me aanvankelijk weerhield van adoptie was de angst om een kind te nemen waar ik gewoon niet van kon gaan houden. Ik erken die angst nu als volkomen ongegrond. Ik hou van kinderen, dus waarom zou ik niet van de mijne houden? En ja, een geadopteerde baby zou altijd net zoveel van mezelf zijn als elke baby die ik heb geboren. Maar ik was bang totdat mijn kleine meisje echt in mijn armen was gestopt. Dat is het moment waarop ik diep ben gevallen, waanzinnig verliefd op haar.
6. Reactieve hechtingsstoornis
Een aanverwante angst is dat je kind misschien niet in staat is om je te hechten aan, zich eraan te binden of van je te houden. Reactieve hechtingsstoornis is echt. Het komt vaker voor bij oudere adopties van kinderen (hoewel nog steeds zeldzaam), maar het is een valide angst, wat er ook gebeurt. Ik kan je niet door deze angst heen praten, of beloven dat het niet zal gebeuren in je adoptie. Ik kan alleen maar zeggen dat als je een kind hebt met een reactieve hechtingsstoornis, er hulp is. Tal van gezinnen hebben manieren gevonden om door die muren heen te breken.
7. Gebrek aan acceptatie door anderen
Ik heb geluk dat mijn dochter en ik sinds dag één worden omringd door enorme hoeveelheden steun. Sommige families hebben te maken met racisme, zelfs binnen hun eigen uitgebreide familie, wanneer ze overstappen op transraciale adoptie.Sommigen hebben te maken met onwetendheid en haatdragende woorden gespuwd door degenen waarvan ze anders denken dat ze het dichtst bij hen staan. En alle adoptiegezinnen zullen op een bepaald moment onvermijdelijk te maken krijgen met de onwetendheid van vreemden. (Oh, de vragen die mij zijn gesteld!) Dit is een andere echt geldige angst. Maar in ieder geval van mijn kant, kan ik zeggen dat de liefde die ik heb voor mijn kind alles overtroeft. Het kan me niet schelen wat iemand van onze familie denkt, als we elkaar maar hebben.
Bottom line
In het geval dat u een consistent thema hierboven niet heeft herkend, is de waarheid dat de meeste van uw angsten waarschijnlijk gelden bij het nastreven van adoptie. Maar dat betekent niet dat ze u moeten beletten zich aan te passen. Als dit is waar je hart je echt naar toe trekt, zijn er manieren om eventuele uitdagingen te overwinnen. Zelfs de onvermijdelijke dag waarop je kind tegen je schreeuwt in een moment van woede,? Je bent niet mijn echte moeder !?
Het is ons nog niet overkomen, en het is nog steeds een angst die ik vasthoud. Maar wanneer en als die dag ooit komt, weet ik dat ik er klaar voor zal zijn. En dat ik haar in de ogen zal kijken en zeggen: "Ik weet dat je dat niet meent. En ik hou erg veel van je.?
Q:
Wat zijn enkele nuttige hulpmiddelen voor gezinnen die hopen te adopteren?
EEN:
Er zijn veel bronnen voor gezinnen die adoptie overwegen. Ga naar de website van de National Council for Adoption om aan de slag te gaan. Als je bedenkt welk type adoptie je het meest interesseert (huiselijk of internationaal, ouder of jonger, op geloof gebaseerd, publiek of privé), kan dit je helpen bij het gebruik van deze bronnen. Uw lokale pleeggezinnenorganisatie is een andere plaats die informatie zal hebben, vooral als u in eerste instantie denkt aan het aanmoedigen van een kind.
Karen Gill, MDAnswers vertegenwoordigen de meningen van onze medische experts. Alle inhoud is strikt informatief en mag niet worden beschouwd als medisch advies.
