Overzicht
Mensen met haphefobie hebben de angst om aangeraakt te worden. Met haphefobie kan de menselijke aanraking overweldigend en zelfs pijnlijk zijn. In sommige gevallen is de angst specifiek voor slechts één geslacht, terwijl in andere gevallen de angst betrekking heeft op alle mensen.
Haphephobia kan ook worden aangeduid als thixofobie of aphefobie.
symptomen
Haphephobia is meer dan alleen maar innerlijk kruipen als iemand je een ongewenste knuffel geeft of je persoonlijke ruimte in de metro binnendringt. In plaats daarvan is het een vaak verlammende angst die een verwoestend effect kan hebben op je leven als het niet wordt behandeld. Dit gevoel van verlamming scheidt iemand die alleen maar ongemakkelijk is met aanraking van iemand die een echte fobie heeft.
In het geval van haphefobie, is er vaak een fysieke reactie om aan te raken, waaronder:
- paniekaanvallen
- netelroos
- flauwte
- misselijkheid
- hartkloppingen
- hyperventilatie
In sommige gevallen kan de angst zo hevig zijn dat je agorafobie ontwikkelt. Agorafobie is een angststoornis waarbij een persoon plaatsen en situaties vermijdt die angst veroorzaken. In het geval van mensen met haphefobie kunnen ze situaties vermijden die ertoe kunnen leiden dat ze worden aangeraakt.
Diagnose
Hafefobie is vergelijkbaar met andere specifieke fobieën, hoewel het bij de zeldzamere is. Volgens het National Institute of Mental Health hebben meer dan 10 miljoen volwassenen een soort van fobie. Het is onbekend hoeveel mensen haphefobie ervaren.
Haphefobie wordt gediagnosticeerd met dezelfde criteria als de nieuwe editie van het diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen beschrijft voor het diagnosticeren van een specifieke fobie. Aan de volgende criteria moet worden voldaan om de diagnose fobie te stellen:
- De persoon vertoont een buitensporige of irrationele angst voor de situatie (in dit geval menselijke aanraking).
- Blootstelling aan de situatie veroorzaakt een onmiddellijke angstreactie of paniekaanval.
- De persoon weet dat de angst overdreven en irrationeel is.
- De situatie wordt actief vermeden waar mogelijk.
- Vermijding of angst verstoort het vermogen van de persoon om te functioneren in normale, dagelijkse activiteiten.
Wat veroorzaakt haphefobie?
Er is niet één bekende oorzaak van haphefobie. Sommige onderzoekers geloven dat mensen ermee worden geboren of dat een verandering in de hersenfunctie een rol kan spelen. Anderen geloven dat het wordt veroorzaakt door traumatische ervaringen uit het verleden. Het is waarschijnlijker dat het zich ontwikkelt bij mensen die een aanranding of een ander trauma hebben meegemaakt. Lees verder om meer te weten te komen over fobieën.
Hoe om te gaan met haphefobie
Er is niemand? Genezing? voor haphefobie, maar er zijn behandelingsopties die u kunnen helpen uw toestand te beheersen.
Exposure-therapie
In deze vorm van behandeling wordt u langzaam blootgesteld aan de gevreesde situatie - in dit geval aanraking. Met een getrainde therapeut kunt u een veilige omgeving creëren waarin u zichzelf langzaam meer vertrouwd kunt maken met uw angsten. Herhaalde positieve ervaringen door blootstelling kunnen je negatieve emoties langzaam veranderen in contact.
medicijnen
Bruce Cameron, een gediplomeerd adviseur in Dallas, Texas die mensen behandelt die haphefobie ervaren, zegt dat mensen met haphefobie vaak ook angst of depressie hebben. Het is in sommige gevallen nuttig om die overliggende aandoeningen te behandelen met antidepressiva of benzodiazepine voor angst.
Gedragstherapieën
Cognitieve gedragstherapie, inclusief dialectische gedragstherapie of hypnose, kan soms helpen mensen controle te krijgen over angsten en fobieën.
Wanneer hulp zoeken
Sommige specifieke fobieën kunnen in eigen beheer worden uitgevoerd, maar als de angst voor aanraking je werk, gezinsleven of privéleven verstoort, dan is het tijd om hulp te zoeken. De eerdere behandeling begint, hoe gemakkelijker het is. Met de juiste behandeling kunnen de meeste mensen met haphefobie een volledig, gezond leven leiden.
