Harde knobbel in de anus
De anus is een opening in het onderste deel van het spijsverteringskanaal. Het is gescheiden van het rectum (waar ontlasting wordt gehouden) door de interne anale sluitspier.
Wanneer de ontlasting het rectum vult, ontspant de sluitspier en laat de ontlasting de anus passeren en uit het lichaam. De externe anale sluitspier sluit de anus af wanneer de ontlasting voorbij is.
Knobbels die rond de anus ontstaan - om verschillende redenen - kunnen ervoor zorgen dat deze zich hard voelt. Er kunnen ook zwellingen, pijn en afscheiding zijn.
Harde anus veroorzaakt
De anus bestaat uit huid en inwendig darmweefsel, dat bestaat uit slijmklieren, bloedvaten, lymfeklieren en gevoelige zenuwuiteinden. Wanneer deze dingen geïrriteerd, geïnfecteerd of geblokkeerd raken, kunnen klonters ontstaan, waardoor de anus hard aanvoelt.
In de meeste gevallen zijn anale knobbels niet levensbedreigend, maar ze moeten nog worden geëvalueerd. Raadpleeg echter onmiddellijk een arts als u aanhoudende bloeding of anale pijn ervaart die erger wordt, zich verspreidt of koorts heeft.
Enkele oorzaken van anale hardheid of knobbels zijn:
Externe aambeien
Aambeien zijn verwijde bloedvaten die zich vormen in de anale voering en kunnen verschijnen als knobbeltjes.
Ze komen vaak voor - in feite, volgens het American College of Gastroenterology, heeft 50 procent van de Amerikanen er een op 50-jarige leeftijd gehad.
Aambeien worden veroorzaakt door hoge druk in de vaatwand, die kan optreden bij zwangerschap, inspanning tijdens de stoelgang of zwaar tillen. Symptomen zijn onder meer:
- gezwollen, uitpuilende knobbel
- pijn
- jeuk
- bloeden
Perianale hidradenitis suppurativa (HS)
Perianale HS is een inflammatoire huidaandoening die de haar- en zweetklieren in de anus beïnvloedt.
In een studie gepubliceerd in het tijdschrift Clinics in Colon and Rectal Surgery, 93 procent van de mensen die het hadden, waren mannelijk, met Afro-Amerikaanse mannen met een hoger risico.
Perianale HS verschijnt als pijnlijke knobbeltjes net onder de huid. Ze:
- vorm pus en geur wanneer afgevoerd
- produceren littekens
- zijn geassocieerd met ontstekingsziekten, zoals de ziekte van Crohn, die een ontsteking van het spijsverteringskanaal veroorzaakt
Perianaal hematoom
Een perianaal hematoom is een bloedvat in het anale gebied dat barstte, meestal vanwege inspanning om een stoelgang te hebben, krachtig hoesten of zwaar tillen. Symptomen zijn:
- pijn
- gezwollen, paarsachtige bobbel rond de anus, die zo groot kan zijn als een honkbal
Anale wratten
Ook wel condyloma acuminata genoemd, worden anale wratten, die in en rond de anus verschijnen, veroorzaakt door het humaan papillomavirus (HPV). HPV wordt meestal overgedragen via geslachtsgemeenschap, hoewel het ook kan worden gecontracteerd vanuit de lichaamsvloeistoffen van een geïnfecteerde persoon.
Deze zachte, vochtige, huidkleurige knobbeltjes kunnen:
- jeuk
- slijm produceren
- bloeden
- variëren in grootte (ze kunnen beginnen met de grootte van een speldenknop en uitgroeien tot de hele anus)
Molluscum contagiosum
Dit is een huidinfectie die het gevolg is van het molluscum contagiosum-virus. De laesies kunnen overal op het lichaam verschijnen waar de huid in contact is geweest met het virus.
Het virus kan zich via seksuele contacten verspreiden naar de anus door uw anus aan te raken nadat u ergens op uw lichaam een laesie hebt aangeraakt of door lakens of handdoeken te delen die door een ander zijn geïnfecteerd.
De laesies zijn:
- over het algemeen klein, gaande van de grootte van een speldenknop tot een potloodwisser
- roze, vleeskleurig of wit en verhoogd met een kuil in het midden
- soms jeuken en gezwollen
- meestal onschadelijk
De laesies kunnen zes maanden tot vijf jaar duren om weg te gaan.
Constipatie
Als u onregelmatige stoelgang heeft of harde, droge ontlasting passeert, kunt u een volheid in uw anale omgeving creëren die u de perceptie kan geven van het hebben van een harde anus. Constipatie wordt vaak veroorzaakt door het eten van een vezelarm dieet en het niet drinken van voldoende vocht. Het is technisch gedefinieerd als:
- minder dan drie ontlasting per week
- moeite doen om ontlasting te passeren
- met ontlasting die hard en klonterig is
Anale kanker
Anale kanker is zeldzaam en treft slechts 1 op de 500 mensen, volgens de American Society of Colon en Rectal Surgeons. Ter vergelijking: 1 op 22 heeft darmkanker. De incidentie van anale kanker groeit echter.
De grootste risicofactor is het krijgen van HPV, maar andere dingen die uw kansen op samentrekken van anuskanker vergroten zijn roken, meerdere sekspartners hebben en een chronische, ontstoken huid rond de anus hebben. Symptomen van anale kanker zijn onder andere:
- massa dichtbij of in de anus
- pijn
- anale bloeding
- anale jeuk
- stoelgang veranderingen
Vreemd voorwerp
Dingen zoals ingeslikte botten, klysma-uiteinden, thermometers en seksspeeltjes kunnen onopzettelijk vast komen te zitten in de anus, waardoor er druk en een zwaar gevoel ontstaat.
Harde knobbel op de anus en geen pijn
Niet elke hobbel en klomp zal pijn veroorzaken. Sommige zijn meestal niet:
- anale wratten
- molluscum contagiosum
- sommige aambeien
Harde anus diagnose
Artsen hebben een verscheidenheid aan hulpmiddelen beschikbaar om anale aandoeningen te diagnosticeren, waaronder anale knobbels.
Aambeien, anale wratten en molluscum contagiosum kunnen meestal worden gezien of gevoeld tijdens een lichamelijk onderzoek. Een arts kan een gehandschoende vinger in uw anus steken, een digitaal onderzoek genoemd, om te voelen voor groei.
In een anoscopie kunnen artsen met een stijf, verlicht instrument uw anus en rectum bekijken.
Als uw arts verder wil kijken naar uw spijsverteringskanaal en dingen zoals darmkanker uitsluit, kunnen zij een van deze procedures aanbevelen:
- bariumklysma, dat in wezen een röntgenfoto van de dikke darm is
- sigmoidoscopie, een procedure waarbij een lange, flexibele buis met licht en een camera wordt gebruikt om uw lagere darmkanaal te visualiseren
- colonoscopie, waarbij uw arts een verlicht apparaat gebruikt dat een colonoscoop wordt genoemd, om uw dikke darm te bekijken en op zoek te gaan naar zaken als ulcera en gezwellen
Harde anusbehandeling
De behandeling varieert afhankelijk van de aandoening die van invloed is op uw anus.
Externe aambeien
- over-the-counter (OTC) pijnstillers
- koude kompressen
- zitbaden
- aambeiencrèmes, die een verdovend middel bevatten om de pijn te verzachten
- operatief wegsnijden van de aambei, vooral als het een bloedstolsel bevat
- banding, waarbij een arts een kleine rubberen band om de basis van de aambei legt om de bloedtoevoer af te sluiten en deze te laten krimpen
- sclerotherapie, waarbij de aambei wordt geïnjecteerd met een chemische stof die het verbrandt (en het effectief krimpt)
Volgens onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Gastroenterology & Hepatology, heeft aambei behandeld met sclerotherapie een kans van 30 procent om binnen vier jaar terug te komen.
Perianale hidradenitis suppurativa (HS)
- antibiotica om ontstekingen en infecties te bestrijden
- cortisone om zwelling en irritatie te verminderen
- adalimumab (Humira) om de ontstekingsreactie van het lichaam te dempen
Perianaal hematoom
- OTC pijnstillers
- koude kompressen
- chirurgisch aftappen als de pijn ernstig of aanhoudend is
Anale wratten
Omdat het virus dat anale wratten veroorzaakt, sluimerend in het lichaam kan liggen, zijn recidieven niet ongewoon. Mogelijk hebt u herhalingsprocedures nodig als er nieuwe wratten ontstaan.
- cryochirurgie, waarbij de wratten worden geïnjecteerd met vloeibare stikstof om ze te bevriezen en te verkleinen
- chirurgische verwijdering (meestal onder lokale verdoving op poliklinische basis)
- fulguratie (met behulp van een hoogfrequente elektrische stroom om de wrat te verbranden)
- podophyllin, trichloroacetic zuur, en bichloroacetic zuur (als de wratten klein en extern zijn)
Molluscum contagiosum
- receptcrème met imiquimod, een medicijn dat het immuunsysteem helpt het virus te bestrijden dat deze wratachtige laesies veroorzaakt
Constipatie
- OTC-laxeermiddelen en ontlastingsverzachters
- lubiprostone (Amitiza), dat water aan uw ontlasting toevoegt, waardoor ze gemakkelijker te passeren zijn
- meer vezels eten (streef naar 25 tot 35 gram) door voedingsmiddelen zoals vers fruit, groenten en volle granen aan uw dieet toe te voegen
- meer water drinken
Anale kanker
- chirurgische verwijdering van de tumor
- bestraling
- chemotherapie
Vreemd voorwerp
Laaggelegen objecten kunnen worden verwijderd met een instrument zoals een pincet. Voorwerpen die niet gemakkelijk handmatig worden verwijderd, kunnen een operatie nodig hebben. Anale dilatatie onder algemene anesthesie wordt vaak uitgevoerd.
Wanneer een dokter bezoeken?
Hardheid rond de anus wordt meestal veroorzaakt door goedaardige klonten en gezwellen. Maar omdat deze knobbels pijnlijk en zorgelijk kunnen zijn, is het een goed idee om ze uit te laten zoeken. Wacht niet langer op medische behandeling als u:
- bloeden dat niet stopt
- pijn die steeds erger lijkt te worden of zich naar andere delen van uw lichaam verspreidt
- veranderingen in je stoelgang
- anale pijn of bloeding die gepaard gaat met koorts
Afhalen
Anale hardheid kan gepaard gaan met pijn, knobbels en een bloedige afscheiding - zorgwekkende symptomen voor iedereen. Maar de meeste oorzaken van anale hardheid zijn niet-kankerachtig en behandelbaar met medicijnen, chirurgische ingrepen en home-remedies.
