Wat is een implanteerbare cardioverter-defibrillator?
Een implanteerbare cardioverterdefibrillator (ICD) is een klein apparaat dat uw arts in uw borstkas kan stoppen om een onregelmatig hartritme of een aritmie te reguleren.
Hoewel het kleiner is dan een pak kaarten, bevat de ICD een batterij en een kleine computer die je hartslag controleert. De computer levert op bepaalde momenten kleine elektrische schokken aan uw hart. Dit helpt uw hartslag te regelen.
Artsen implanteren het meest ICD's bij mensen met levensbedreigende aritmieën en die het risico lopen op een plotselinge hartstilstand, een aandoening waarbij het hart stopt met kloppen. Aritmieën kunnen aangeboren zijn (iets waarmee je bent geboren) of een symptoom van een hartaandoening.
ICD's zijn ook bekend als cardiaal implanteerbare apparaten of defibrillatoren.
Waarom heb ik een implanteerbare cardioverter-defibrillator nodig?
Je hart heeft twee atria (linker en rechter bovenkamers) en twee ventrikels (linker en rechter onderkamers). Je ventrikels pompen bloed van je hart naar de rest van je lichaam. Deze vier kamers van uw hart trekken zich in een getimede opeenvolging in om bloed door uw lichaam te pompen. Dit wordt een ritme genoemd.
Twee knooppunten in uw hart controleren het ritme van uw hart. Elk knooppunt zendt een elektrische impuls uit in een tijdreeks. Deze impuls zorgt ervoor dat je hartspieren samentrekken. Eerst het atria-contract en daarna het ventrikelcontract. Dit creëert een pomp.
Wanneer de timing van deze impulsen uit is, pompt je hart het bloed niet erg efficiënt. Hartritmestoornissen in uw ventrikels zijn zeer gevaarlijk omdat uw hart kan stoppen met pompen. Dit kan dodelijk zijn als u niet onmiddellijk een behandeling krijgt.
U kunt profiteren van een ICD als u:
- een zeer snel en gevaarlijk hartritme dat ventriculaire tachycardie wordt genoemd
- onregelmatig pompen, wat wordt aangeduid als trillende of ventriculaire fibrillatie
- een hart verzwakt door een voorgeschiedenis van hartaandoeningen of een eerdere hartaanval
- een vergrote of verdikte hartspier, die verwijde of hypertrofische cardiomyopathie wordt genoemd
- aangeboren hartafwijkingen, zoals een lang QT-syndroom, dat hartbeving veroorzaakt
- hartfalen
Hoe werkt een implanteerbare cardioverter-defibrillator?
Een ICD is een klein apparaat dat in uw borst is geïmplanteerd. Het grootste deel, dat een pulsgenerator wordt genoemd, bevat een batterij en een kleine computer die je hartritmes controleert. Als uw hart te snel of onregelmatig klopt, geeft de computer een elektrische puls af om het probleem te verhelpen.
Draden genaamd leads lopen van de pulsgenerator naar specifieke delen van uw hart. Deze draden leveren de elektrische impulsen af die worden verzonden door de pulsgenerator.
Afhankelijk van uw diagnose kan uw arts een van de volgende soorten ICD's aanbevelen:
- Een ICD met één kamer zendt elektrische signalen naar de rechterventrikel.
- Een tweekamer-ICD stuurt elektrische signalen naar het rechter atrium en de rechterkamer.
- Een biventriculair apparaat zendt elektrische signalen naar het rechteratrium en beide ventrikels. Artsen gebruiken het voor mensen met hartfalen.
Een ICD kan ook tot vier soorten elektrische signalen naar uw hart sturen:
- Cardioversie. Cardioversie geeft een sterk elektrisch signaal dat als een dreun op je borst kan voelen. Het herstelt hartritmes naar normaal wanneer het een zeer snelle hartslag detecteert.
- Defibrillatie. Defibrillatie stuurt een zeer krachtig elektrisch signaal dat uw hart herstart. De sensatie is pijnlijk en kan je een klap geven, maar duurt maar een seconde.
- Antitachycardie-. Antitachycardiestimulatie biedt een energiezuinige puls bedoeld om een snelle hartslag te resetten. Doorgaans voelt u niets wanneer de puls optreedt. U kunt echter een klein gefladder in uw borst voelen.
- Bradycardie. Bradycardie-stimulatie herstelt de normale snelheid van een hartslag die te traag is. In deze situatie werkt de ICD als een pacemaker. Mensen met ICD's hebben meestal harten die te snel kloppen. Defibrillatie kan echter soms het hart doen vertragen tot een gevaarlijk niveau. Bradycardie-stimulatie retourneert het ritme naar normaal.
Hoe bereid ik me voor op de procedure?
U mag niets eten of drinken na middernacht op de dag vóór uw ingreep. Uw arts kan u ook vragen om te stoppen met het gebruik van bepaalde geneesmiddelen, zoals aspirine of geneesmiddelen die de bloedstolling belemmeren. Informeer vóór de procedure aan uw arts over de medicijnen, zelfzorgmiddelen en supplementen die u neemt.
U moet nooit stoppen met het nemen van een medicijn zonder eerst met uw arts te overleggen.
Wat gebeurt er tijdens de procedure?
Een ICD-implantaatprocedure is minimaal invasief. Meestal zit je in een elektrofysiologisch laboratorium wanneer een elektrofysioloog het implantaat implanteert. In de meeste gevallen bent u tijdens de procedure wakker. U ontvangt echter een kalmeringsmiddel om u slaperig te maken en een plaatselijke verdoving om uw borstkas te verdoven.
Na het maken van kleine incisies leidt de arts de leads door een ader en hecht deze aan de specifieke delen van uw hartspier. Een röntgenmonitoringsinstrument, een fluoroscoop genaamd, kan uw arts naar uw hart leiden.
Vervolgens bevestigen ze het andere uiteinde van de draden aan de pulsgenerator. De arts maakt een kleine incisie en plaatst het apparaat in een zak met de huid op uw borst, meestal onder uw linkerschouder.
De procedure duurt meestal tussen één en drie uur. Daarna blijft u ten minste 24 uur in het ziekenhuis voor herstel en monitoring. U moet zich binnen vier tot zes weken volledig hersteld voelen.
Een arts kan ook een ICD operatief implanteren onder algemene anesthesie. In dit geval kan de hersteltijd van uw ziekenhuis maximaal vijf dagen bedragen.
Welke risico's houdt het gebruik van de procedure in?
Zoals bij elke operatie kan een ICD-implantatieprocedure leiden tot bloedingen, pijn en infectie op de incisieplaats. Het is ook mogelijk om een allergische reactie te hebben op de medicijnen die u tijdens de procedure ontvangt.
Meer ernstige problemen specifiek aan deze procedure zijn zeldzaam. Ze kunnen echter omvatten:
- bloedproppen
- schade aan uw hart, kleppen of slagaders
- vochtophoping rond het hart
- hartaanval
- klaplong
Het is ook mogelijk dat uw apparaat uw hart zo nu en dan onnodig choqueert. Hoewel deze schokken kort en niet schadelijk zijn, is het waarschijnlijk dat u ze zult voelen. Als er een probleem is met de ICD, moet uw elektrofysioloog deze mogelijk opnieuw programmeren.
Wat gebeurt er na de procedure?
Afhankelijk van uw situatie kan het herstel van enkele dagen tot enkele weken duren. Vermijd high-impact activiteiten en zwaar tillen gedurende ten minste een maand na uw procedure.
De American Heart Association ontmoedigt het rijden gedurende ten minste zes maanden na een ICD-implantatieprocedure. Dit geeft je een kans om te beoordelen of een schok voor je hart ervoor zorgt dat je flauwvalt. U kunt overwegen om te rijden als u lange perioden zonder schokken (6 tot 12 maanden) of als u niet flauwvalt als u een schok krijgt.
Wat zijn de langetermijnvooruitzichten?
Het hebben van een ICD is een levenslange verbintenis.
Nadat u hersteld bent, zal uw arts u ontmoeten om uw apparaat te programmeren. Overleg elke drie tot zes maanden met uw arts. Zorg ervoor dat u voorgeschreven medicijnen gebruikt en leef de levensstijl en dieetwijzigingen door die uw arts aanbeveelt.
De batterijen in het apparaat gaan vijf tot zeven jaar mee. U hebt een andere procedure nodig om de batterijen te vervangen. Deze procedure is echter iets minder gecompliceerd dan de eerste.
Bepaalde objecten kunnen de prestaties van uw apparaat beïnvloeden, dus u moet ze vermijden. Waaronder:
- beveiligingssystemen
- bepaalde medische apparatuur, zoals MRI-machines
- stroomaggregaten
Misschien wil je een kaart in je portemonnee dragen of draag je een armband met medische identificatie die aangeeft welk type ICD je hebt.
Je moet ook proberen mobiele telefoons en andere mobiele apparaten op minstens 15 cm afstand van je ICD te houden.
Vertel het uw arts als u problemen ondervindt met uw apparaat en bel onmiddellijk uw arts als uw defibrillator een schok toedient om uw hart opnieuw te starten.
