Overzicht
Kanker kan alle delen van het lichaam beïnvloeden, inclusief het bloed. Leukemie en lymfoom zijn soorten bloedkanker. Geschat wordt dat in 2016 in de Verenigde Staten ongeveer 60.000 mensen de diagnose leukemie krijgen en 80.000 mensen de diagnose lymfoom krijgen.
Hoewel de twee kankers bepaalde symptomen delen, zijn er enkele verschillen in hun oorsprong, symptomen en behandelingen. Blijf lezen om meer te weten te komen over deze twee soorten bloedkanker.
Symptomen van leukemie versus lymfoom
Leukemie is meestal een traag verlopende aandoening, dus u merkt de symptomen misschien niet meteen. Na verloop van tijd kunnen de effecten van het hebben van een teveel aan witte bloedcellen in combinatie met afnemende aantallen rode bloedcellen een tol op het lichaam eisen.
Leukemie kan zowel acuut als chronisch zijn. Bij acute leukemie verspreidt de kanker zich snel. Chronische leukemie komt vaker voor en wordt in het beginstadium langzamer. Er zijn vier hoofdtypen van leukemie, elk ingedeeld naar de groeisnelheid en de oorsprong van de kankercellen. Waaronder:
- acute myeloïde leukemie
- chronische myeloïde leukemie
- acute lymfatische leukemie
- chronische lymfatische leukemie
Lymfoom beïnvloedt met name de lymfeklieren. Het type lymfoom is gebaseerd op de oorsprong van de kankercellen. Sommige gevallen beginnen in het lymfestelsel, terwijl andere beginnen in de witte bloedcellen. Deze kankers worden ook niet-Hodgkin-lymfomen genoemd. Ze komen voor wanneer T- of B-cellen in witte bloedcellen abnormaal worden.
Lees meer: Symptomen van leukemie op foto's: huiduitslag en blauwe plekken "
Aan de andere kant is de ziekte van Hodgkin een kanker die ontstaat met een vergrote lymfeklier. Het verspreidt zich vervolgens naar andere lymfeklieren en uiteindelijk naar andere organen zoals de longen. Hodgkin-aandoening komt niet zo vaak voor als non-Hodgkin-lymfoom.
Uw symptomen zullen afhangen van het feit of u leukemie, de ziekte van Hodgkin of niet-Hodgkin-lymfoom heeft.
| Leukemie symptomen | Hodgkin-symptomen | Non-Hodgkin lymfoom symptomen | |
| blauwe plekken | ? | ||
| pijn op de borst | ? | ||
| moeite met ademhalen | ? | ||
| overmatig bloeden, inclusief frequente bloedneuzen of bloedend tandvlees | ? | ||
| overmatige vermoeidheid | ? | ? | |
| koorts en nachtelijk zweten | ? | ? | ? |
| hoofdpijn | ? | ||
| verhoogde lichaamsinfecties | ? | ||
| Jeukende huid | ? | ? | |
| verlies van eetlust en gewichtsverlies | ? | ? | |
| gezwollen lymfeklieren | ? | ? | |
| gezwollen, pijnlijke buik | ? |
Oorzaken
Zowel leukemie als lymfoom komen voort uit problemen met uw witte bloedcellen.
Met leukemie produceert je beenmerg te veel witte bloedcellen die niet van nature afsterven zoals normale bloedcellen. In plaats daarvan blijven ze delen en nemen uiteindelijk gezonde rode bloedcellen over. Dit wordt problematisch omdat uw lichaam afhankelijk is van rode bloedcellen voor normaal zuurstof- en nutriëntentransport. Leukemie kan op dezelfde manier in de lymfeklieren beginnen.
Lymfoom begint vaak in de lymfeklieren, dat zijn de kleine weefsels die uw lichaam helpen infecties te bestrijden. Bepaalde typen lymfoom kunnen ook worden veroorzaakt door de verspreiding van abnormale witte bloedcellen in andere delen van het lichaam.
Risicofactoren
Leukemie is de meest voorkomende kanker bij kinderen. Ongeveer 2.700 kinderen worden elk jaar in de Verenigde Staten gediagnosticeerd. Acute leukemie is verantwoordelijk voor de meeste gevallen van leukemie bij kinderen.
Meer informatie: Veelvoorkomende symptomen van leukemie bij kinderen "
Volwassenen kunnen ook leukemie ontwikkelen. Chronische lymfatische leukemie is het meest voorkomende type chronische leukemie bij volwassenen. Ze kunnen ook acute leukemie of chronische myeloïde leukemie ontwikkelen. Hoewel er factoren zijn die uw risico op het ontwikkelen van leukemie kunnen verhogen, ontwikkelen sommige mensen leukemie wanneer ze geen risicofactoren hebben, en andere mensen met bekende risicofactoren ontwikkelen deze kanker nooit. Risicofactoren kunnen zijn:
- familiegeschiedenis van leukemie
- blootstelling aan bepaalde chemicaliën
- roken
- genetische afwijkingen
- eerdere chemotherapie of bestralingstherapie
Hodgkin-lymfoom komt het meest voor bij mensen in de leeftijd tussen 15 en 40 en 55 en ouder. Non-Hodgkin-lymfoom kan op elke leeftijd voorkomen. Het komt het meest voor bij mensen van 60 jaar en ouder. Het komt ook zelden voor bij kinderen jonger dan drie. Extra risicofactoren zijn onder meer:
| Risicofactoren voor de ziekte van Hodgkin | Risicofactoren voor non-Hodgkin-lymfoom |
| eerdere infectie met Epstein-Barr-virus (EBV), het virus dat verantwoordelijk is voor mononucleosis | blootstelling aan bepaalde chemicaliën |
| familiegeschiedenis | eerdere chemotherapie of bestralingstherapie |
| verzwakt immuunsysteem | verzwakt immuunsysteem |
| chronische infectie met helicobacter pylori |
Diagnose
De eerste stap bij het diagnosticeren van leukemie is een bloedonderzoek en een bloedcelonderzoek. Als de test aantoont dat de aantallen voor uw verschillende soorten bloedcellen abnormaal zijn, kan uw arts mogelijk leememie verwachten. Uw arts kan ook een beenmergbiopsie bestellen om de diagnose te bevestigen. De eerste resultaten zijn mogelijk al binnen 24 uur beschikbaar. Een gedetailleerd rapport, dat uw arts nuttige informatie kan geven voor uw behandelplan, kan enkele weken duren.
Een beenmergbiopsie kan een beetje ongemakkelijk zijn, maar het is een relatief snelle procedure. Het duurt meestal ongeveer 20 minuten en vereist geen ziekenhuisopname. Uw arts zal waarschijnlijk het monster van uw heupbot nemen. Ze zullen een lokaal anestheticum gebruiken om het gebied tijdens de procedure te verdoven. Na de biopsie heeft u misschien een korte tijd last van doffe pijn in uw heup.
Voor de diagnose van lymfoom moet uw arts een monster of een biopsie nemen van het aangetaste weefsel. Ze kunnen de procedure mogelijk uitvoeren met een plaatselijke verdoving. In sommige gevallen hebt u mogelijk algemene verdoving nodig, wat betekent dat u tijdens de procedure buiten bewustzijn bent. Als u lymfoom heeft, kan uw arts ook een beenmergbiopsie of bodyscan bestellen om het stadium van uw kanker te bepalen.
Behandeling
Behandeling voor leukemie is gebaseerd op uw toestand bij diagnose.Als de kanker langzaam in beweging is, kan uw arts een? Waakzaam wachten? nadering. Dit komt het meest voor bij chronische lymfatische leukemie die vaak geen symptomen veroorzaakt.
Als uw arts besluit om verder te gaan met de behandeling, zullen zij zich concentreren op behandelingen die voorkomen dat zich abnormale cellen vormen in het bloed en de lymfeklieren. Deze kunnen zijn:
- chemotherapie
- bestralingstherapie
- stamceltransplantaties
- gerichte therapie, of geneesmiddelen die verdere abnormale celgroei voorkomen
Net als leukemie zijn de behandelingsmogelijkheden voor lymfomen afhankelijk van de mate van de diagnose van kanker. Voor de ziekte van Hodgkin zijn de kankercellen gemakkelijker te behandelen als ze zich nog in de lymfeklieren bevinden. De meest gebruikelijke behandelingen voor dit type lymfoom zijn chemotherapie en bestralingstherapie.
Lees meer: Lymfoma alternatieve behandelingen "
Deze therapieën worden ook gebruikt om de non-Hodgkin-aandoening te behandelen. Uw arts kan ook andere behandelingen gebruiken die vergelijkbaar zijn met die voor leukemie. Ze kunnen bijvoorbeeld gerichte therapie gebruiken om direct te voorkomen dat witte bloedcellen abnormaal worden.
vooruitzicht
Leukemie en lymfoom groeien langzamer dan andere kankers. Kanker is meestal gemakkelijker te behandelen als het in eerdere stadia wordt gevangen. De langzame groei van leukemie en lymfoom verhoogt de kans dat het eerder zal worden gevangen en behandeld, wat uw vooruitzichten kan verbeteren.
Volgens de Leukemie en Lymphoma Society was er tussen 2004 en 2010 een overall overlevingspercentage van vijf jaar bij ongeveer 60 procent van de mensen met leukemie, bijna 88 procent van de mensen met lymfoom.
