Overzicht
Bloedonderzoeken worden meestal niet gebruikt om longkanker te diagnosticeren, maar ze kunnen uw arts wel een algemeen gevoel van uw algehele gezondheid geven. Zodra u een diagnose van longkanker heeft, kan uw arts bloedtellingen en op bloed gebaseerde genetische tests gebruiken om de beste behandeling voor uw specifieke geval te kiezen.
Longkanker is een van de belangrijkste oorzaken van sterfgevallen door kanker in de Verenigde Staten en wordt vaak te laat gediagnosticeerd. Slechts ongeveer 15 procent van de gevallen van longkanker worden in de vroegste stadia gedetecteerd, voordat de kanker zich heeft verspreid.
U kunt in eerste instantie worden gediagnosticeerd met longkanker op basis van uw symptomen. Dan kunnen bepaalde tests, zoals röntgenfoto's, scans en biopsieën, uw arts helpen hun vermoedens te bevestigen. De meest voorkomende symptomen van longkanker zijn een slechte hoest die niet weggaat, onaangenaam gevoel op de borst, kortademigheid en bloed spuwen.
Soorten bloedonderzoek voor longkanker
Over het algemeen worden bloedtesten niet gebruikt om longkanker te diagnosticeren. Ze kunnen uw arts helpen uitzoeken welke behandelingsopties het beste voor u kunnen werken of hoe de behandeling van kanker of kanker uw lichaam beïnvloedt.
Zodra u de diagnose longkanker heeft, kan uw arts de volgende bloedtests uitvoeren.
Volledig bloedbeeld (CBC)
Deze test controleert de hoeveelheden van elk type bloedcellen in uw bloed. Als u bijvoorbeeld een laag aantal rode bloedcellen heeft, hebt u bloedarmoede en kunt u vermoeidheid of kortademigheid ondervinden. Als u een laag aantal witte bloedcellen heeft, heeft u een hoger risico op infecties. Een laag aantal bloedplaatjes geeft u een risico op interne bloedingen.
Een CBC heeft veel toepassingen. Het kan bijvoorbeeld uw arts helpen om te zien of u gezond genoeg bent voor een operatie of hoe uw lichaam reageert op een chemotherapiebehandeling.
Bloedchemie testen
Deze tests meten niveaus van bepaalde chemicaliën in het bloed om te controleren op afwijkingen in uw organen, zoals uw lever. Als de kanker zich bijvoorbeeld naar de lever heeft verspreid, kunt u hogere dan normale niveaus van een chemische stof hebben die bekend staat als lactaatdehydrogenase (LDH).
Op bloed gebaseerde genmutatietests (begeleidende diagnostische tests)
Bepaalde medicijnen die zijn goedgekeurd voor de behandeling van longkanker, zijn alleen effectief bij mensen met specifieke soorten tumoren. Deze genetische tests worden vaak 'metgezeldiagnostiek' genoemd? omdat ze informatie verschaffen die essentieel is voor het veilige en effectieve gebruik van een overeenkomstig medicijn. Hoewel de meeste van deze tests worden uitgevoerd op een weefselbiopsie, kunnen sommige worden gedaan met behulp van een op bloed gebaseerde test.
Hoewel er momenteel geen bloedtests beschikbaar zijn om longkanker te diagnosticeren in de vroegste stadia, zijn er verschillende in de onderzoeksfasen. Deze tests zijn gebaseerd op het detecteren van DNA-veranderingen of chemische stoffen in het bloed, biomarkers genoemd, die alleen aanwezig zijn bij mensen met longkanker.
Bloedonderzoek procedure
Wanneer u uw bloedtest plant, let dan op eventuele specifieke instructies die uw arts u heeft gegeven. Uw arts kan bijvoorbeeld eisen dat u gedurende een bepaalde tijd vóór de test niets eet of drinkt.
Probeer op de dag van je bloedtest een shirt met korte mouwen of een shirt te dragen met mouwen die gemakkelijk op te rollen zijn. Bloed zal waarschijnlijk worden afgenomen van uw arm aan de binnenkant van uw elleboog, en de phlebotomist (persoon die getraind is om bloed te nemen) zal gemakkelijk toegang tot dat gebied moeten hebben.
De test duurt slechts een minuut of twee. Over het algemeen is de procedure als volgt:
- De phlebotomist zal je huid reinigen met een antiseptisch doekje.
- Ze plaatsen een elastische band (tourniquet) rond het bovenste deel van je arm.
- Ze zullen een naald in de ader steken.
- De phlebotomist zal bloed verzamelen in een of meer injectieflacons.
- Ze zullen de elastische band verwijderen.
- U krijgt een verband om het gebied waar de naald werd ingebracht.
- Uw bloedmonster wordt geëtiketteerd en voor analyse naar een laboratorium gestuurd.
Bloedonderzoek kan enigszins ongemakkelijk zijn. U zult waarschijnlijk een scherpe kneep voelen wanneer de naald uw ader doorprikt. Je hebt misschien ook een paar dagen een blauwe plek op je binnenste elleboog.
resultaten
Uw resultaten zullen enkele uren tot een paar dagen na uw bloedtest beschikbaar zijn. Uw arts kan abnormale resultaten van een CBC-test of een bloedchemie-test persoonlijk met u bespreken.
Uw arts zal waarschijnlijk geen beslissing nemen op basis van de resultaten van slechts één bloedtest. Mogelijk moeten ze een nieuwe bloedtest laten uitvoeren om resultaten of andere tests te bevestigen om uw toestand verder te evalueren. Probeer het kantoor van uw arts niet in de war of onzeker te houden over wat uw resultaten betekenen. Dit is uw moment om vragen te stellen over wat uw resultaten betekenen voor uw kankerbehandeling en vooruitzichten.
Wie zou een bloedtest voor longkanker moeten krijgen?
Bloedonderzoeken voor longkanker worden meestal niet gedaan voor diagnostische doeleinden. Uw arts heeft met andere tests en scans al bevestigd dat er een tumor in uw longen zit.
Mensen met een bevestigde diagnose van longkanker zullen op een gegeven moment waarschijnlijk bloedtesten moeten ondergaan. Uw arts zal bepalen welke specifieke tests relevant en noodzakelijk zijn.
Andere tests voor longkanker
Er zijn veel verschillende manieren om longkanker te detecteren. Zelfs als u geen tekenen of symptomen van de ziekte heeft, kan een tumor tijdens een routinecontrole of voorafgaand aan een operatie voor iets anders in een röntgenfoto van de borst worden ontdekt.
Regelmatige röntgenfoto's op de borst worden echter niet betrouwbaar genoeg geacht om longtumoren in hun vroegste stadium te vinden. De American Society of Clinical Oncology beveelt nu jaarlijkse screenings aan bij mensen met een hoog risico op longkanker met behulp van een procedure die low-dose computed tomography (LDCT) wordt genoemd. U wordt als een hoog risico beschouwd als u aan alle van de volgende criteria voldoet:
- tussen de leeftijd van 55 en 74
- een roker of voormalige roker met een geschiedenis van 30 packs (bijvoorbeeld, rookte een pakje per dag gedurende 30 jaar, of twee pakjes per dag gedurende 15 jaar)
- ofwel blijven roken of zijn gestopt in de afgelopen 15 jaar
Als na een scan longkanker wordt gevonden, zal een arts waarschijnlijk een biopsie uitvoeren. In een biopsie wordt een klein stukje weefsel uit de long verwijderd en onder een microscoop onderzocht op kankercellen. Als u hoest hebt dat sputum produceert, kan uw arts ook naar het sputum kijken onder de microscoop om kankercellen te zoeken.
Aanvullende tests voor longkanker omvatten:
- lichamelijk onderzoek om je vitale functies te controleren en naar je longen te luisteren
- MRI scan
- positronemissietomografie (PET) -scan
- thoracentese
- bronchoscopie
- ultrageluid
- mediastinoscopie / mediastinotomie
- longfunctietesten
- thoracoscopy
- op weefsel gebaseerde genmutatietests
De meeste van deze tests worden gebruikt om te achterhalen of de kanker zich buiten de longen heeft verspreid. Ze kunnen uw arts helpen met een proces dat bekend staat als de stagering van longkanker. Niet elke test is geschikt voor elke persoon.
Volgende stappen
Nadat u bloedtests voor longkanker hebt ondergaan, plant u wat tijd om met uw arts te gaan zitten en uw resultaten te bespreken. De resultaten van de bloedonderzoeken en andere tests moeten uw arts een duidelijker beeld geven van uw algehele gezondheid en een beter idee van welke behandelingsopties het meest effectief kunnen zijn voor het specifieke type longkanker dat u heeft. Let tijdens het doorlopen van de testresultaten op het volgende:
- Welk type longkanker heb ik?
- Wat is de fase van mijn longkanker?
- Heeft het zich verspreid naar andere delen van mijn lichaam?
- Heb ik meer tests nodig?
- Heb ik een van de genmutaties die in aanmerking komen voor een specifieke behandeloptie?
- Wat zijn mijn behandelingsopties?
- Moet ik een operatie ondergaan?
- Wat zijn de bijwerkingen op de korte en lange termijn van elke behandeling?
- Is er een behandeling waarvan je denkt dat die het beste is?
- Zijn er manieren om mijn symptomen te verlichten?
- Moet ik een specialist zien? Wat gaat dat kosten?
- Wat dekt mijn verzekering?
