Kneecap blessures
Subluxatie is een ander woord voor gedeeltelijke dislocatie van een bot. Patellaire subluxatie is een gedeeltelijke ontwrichting van de knieschijf (patella). Het is ook bekend als patella-instabiliteit of knieschijf-instabiliteit.
De knieschijf is een klein beschermend bot dat zich vastmaakt aan de onderkant van uw dijbeen (dijbeen). Terwijl je je knie buigt en recht maakt, beweegt je knieschijf op en neer in een groef aan de onderkant van de dij, de trochlea genoemd.
Verschillende groepen spieren en ligamenten houden uw knieschijf op zijn plaats. Wanneer deze gewond raken, kan uw knieschijf uit de groef bewegen, waardoor pijn en moeite ontstaan bij het buigen van de knie.
De mate van de dislocatie bepaalt of het een subluxatie van de patella of een dislocatie wordt genoemd.
De meeste verwondingen duwen de knieschijf naar de buitenkant van de knie. Dit kan ook het ligament aan de binnenkant van de knie beschadigen, bekend als het mediale patello-femorale ligament (MPFL). Als de MPFL niet goed geneest, kan hij de weg vrijmaken voor een tweede dislocatie.
Wat zijn de symptomen?
U kunt de volgende symptomen ervaren bij subluxatie van de patella:
- knikken, vangen of blokkeren van de knie
- uitglijden van de knieschijf naar de buitenkant van de knie
- pijn na langdurig zitten
- pijn aan de voorkant van de knie die na activiteit verergert
- knallen of kraken in de knie
- stijfheid of zwelling van de knie
Hoewel u zelf een diagnose kunt stellen, moet u een arts raadplegen voor behandeling.
Wat veroorzaakt subluxatie van de patella?
Elke extreme activiteit of contactsport kan een subluxatie van de patella veroorzaken.
Patellaire subluxaties en dislocaties treffen vooral jonge en actieve mensen, vooral tussen de 10 en 20 jaar oud. De meeste first-time blessures treden op tijdens het sporten.
Na een eerste blessure is de kans op een tweede dislocatie erg hoog.
Hoe wordt patellaire subluxatie gediagnosticeerd?
Om een subluxatie van de patella te diagnosticeren, zal uw arts de gebogen knie buigen en strekken en het gebied rond de knieschijf voelen.
Röntgenfoto's kunnen worden gebruikt om te zien hoe de knieschijf in de groef op de bodem van de patella past en om eventuele andere botbeschadigingen te identificeren.
Magnetische resonantie beeldvorming (MRI) kan worden gebruikt om de ligamenten en ander zacht weefsel rond de patella te visualiseren. Kinderen en adolescenten weten soms niet dat ze een patella dislocatie hebben gehad. De MRI kan helpen dit te bevestigen.
Wat zijn de niet-chirurgische behandelingsopties?
Niet-chirurgische behandeling wordt aanbevolen voor de meerderheid van de mensen met een subluxatie of dislocatie van de eerste patella.
Niet-chirurgische behandeling omvat:
- RIJST (rust, glazuur, compressie en hoogte)
- niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID), zoals ibuprofen (Advil, Motrin)
- fysiotherapie
- krukken of een wandelstok om gewicht van de knie te nemen
- braces of casts om de knie te immobiliseren
- gespecialiseerd schoeisel om de druk op de knieschijf te verminderen
Na een subluxatie van de patella, heb je ongeveer 33 procent kans op een recidief.
In 2007 bleek uit een systematische review van 70 eerdere studies weinig verschil in de langetermijnresultaten tussen degenen die een operatie hadden ondergaan voor hun patella-dislocatie en degenen die dat niet deden. Degenen die een operatie hadden ondergaan hadden minder kans op een tweede dislocatie, maar hebben meer kans op artritis in de knie.
In een onderzoek uit 2015 werd een lagere mate van recidief gevonden van volledige ontwrichting van de knieschijf bij mensen die een chirurgische behandeling hadden ondergaan. Maar de mate van recidief van subluxatie van de patella was bijna hetzelfde (32,7 versus 32,8 procent), ongeacht of de persoon een operatie had ondergaan of niet.
Wat zijn de opties voor chirurgische behandeling?
De meeste gevallen van eerste patellaire subluxatie worden conservatief behandeld, zonder operatie. Chirurgische behandeling wordt aanbevolen als u een herhaalde episode heeft of in speciale gevallen.
Enkele veel voorkomende soorten operaties voor herhaalde episodes van patellar-subluxatie of dislocatie zijn:
Mediale reconstructie van patellofemorale ligament (MPFL)
Het mediale patellofemorale ligament (MPFL) trekt de knieschijf naar de binnenkant van het been. Wanneer het ligament zwak of beschadigd is, kan de knieschijf naar de buitenkant van het been ontwrichten.
MPFL-reconstructie is een arthroscopische operatie waarbij twee kleine incisies zijn betrokken. Bij deze operatie wordt het ligament gereconstrueerd met behulp van een klein stukje pees uit uw eigen hamstringspier of van een donor. Het duurt ongeveer een uur. Je gaat meestal dezelfde dag naar huis met een beugel om je knie te stabiliseren.
De beugel houdt je been recht tijdens het lopen. Het wordt zes weken gedragen. Na zes weken begint u met fysiotherapie. De meeste mensen kunnen vier tot zeven maanden na de reconstructie van de MPFL weer sporten en spelen.
Tibiale tuberositasoverdracht
Het scheenbeen is een andere naam voor je scheenbeen. De tuberositas van het scheenbeen is een langwerpige verhoging, of bobbel, in het scheenbeen net onder je knie.
De pees die uw knieschijf begeleidt terwijl deze op en neer beweegt in de trochleaire groef, hecht zich aan de tuberositas van het scheenbeen. Een verwonding waardoor de knieschijf uit de kom is gegaan, heeft mogelijk het verbindingspunt voor deze pees beschadigd.
De tibiale overgang van de tuberkeloperatie vereist een incisie van ongeveer vijf centimeter lang boven het scheenbot. Tijdens deze operatie draagt uw arts een klein stukje van de tuberositas van het scheenbeen over om de bevestiging van de pees te verbeteren. Dit helpt de knieschijf vervolgens goed te bewegen in zijn groef.
De chirurg plaatst een of twee schroeven in uw been om het stuk bot dat wordt overgebracht te bevestigen. De operatie duurt ongeveer een uur.
U krijgt krukken om te gebruiken gedurende zes weken na de operatie. Daarna begint de fysiotherapie. De meeste mensen kunnen twee weken na de operatie naar hun werk of school terugkeren. Het duurt ongeveer negen maanden voordat je weer kunt sporten.
Laterale release
Tot ongeveer 10 jaar geleden was laterale afgifte de standaard chirurgische behandeling voor subluxatie van de patella, maar tegenwoordig is het zeldzaam omdat het het risico op herhaling van instabiliteit in de knieschijf vergroot.
In deze procedure worden ligamenten aan de buitenkant van de knie gedeeltelijk ingesneden om te voorkomen dat ze de knieschijf naar de zijkant trekken.
Hoe lang duurt het om te herstellen?
Zonder operatie
Als u geen operatie ondergaat, begint uw herstel met de basisbehandeling met vier letters, RICE genaamd. Dit staat voor
- rust uit
- suikerglazuur
- samendrukking
- verhoging
Aanvankelijk zou je jezelf niet moeten pushen om meer te bewegen dan comfortabel is. Uw arts kan krukken of een wandelstok voorschrijven om het gewicht van uw knie te verminderen.
Binnen een paar dagen na het letsel zult u uw arts waarschijnlijk weer zien. Ze vertellen je wanneer het tijd is om de activiteit te vergroten.
Waarschijnlijk krijgt u de eerste zes weken fysiotherapie twee of drie keer per week toegewezen. Je fysiotherapeut zal helpen evalueren wanneer je klaar bent om weer sporten en andere inspannende activiteiten te ondernemen.
Met een operatie
Als u een operatie heeft ondergaan, is het herstel een langer proces. Het kan vier tot negen maanden duren voordat je de sport kunt hervatten, hoewel je binnen twee tot zes weken lichtactiviteiten moet kunnen hervatten.
Hoe patellaire subluxatie te voorkomen
Bepaalde oefeningen kunnen helpen uw beenspieren te versterken en de kans op knieschade te verminderen, inclusief patellar-subluxatie. Om uw risico op dit soort letsel te verminderen, voegt u enkele van de volgende oefeningen toe aan uw routine:
- oefeningen die je quadriceps versterken, zoals squats en beenliften
- oefeningen om je binnen- en buitendijen te versterken
- hamstring curl-oefeningen
Als je al een letsel aan de knieschijf hebt gehad, kan het dragen van een beugel herhaling helpen voorkomen.
Het dragen van de juiste beschermende uitrusting in contactsporten is een andere belangrijke manier om alle soorten knieschijfblessures te voorkomen.
vooruitzicht
Patellaire subluxatie is een vaak voorkomend letsel bij kinderen en adolescenten, evenals bij sommige volwassenen. Het eerste optreden vereist normaal gesproken geen operatie. Als een operatie nodig is, maken een aantal nieuwe technieken het waarschijnlijk dat u alle of de meeste van uw eerdere kracht en activiteit terugkrijgt.
