Als u hebt besloten borstreconstructie na borstamputatie te ondergaan, moet u veel nadenken.
U kunt bijvoorbeeld de reconstructie onmiddellijk starten of wellicht een tijdje uitstellen. Als u bijvoorbeeld inflammatoire borstkanker heeft, moet u misschien meer huid verwijderen, wat de onmiddellijke reconstructie bemoeilijkt. En soms moet de reconstructie worden uitgesteld tot je de radiotherapie hebt voltooid.
Andere dingen om te overwegen zijn:
- uw leeftijd en algemene gezondheidstoestand, inclusief of u rookt of tabaksproducten gebruikt
- eerdere operaties en chirurgische risicofactoren
- de omvang van de ziekte
- of er al dan niet autoloog (uw eigen) weefsel beschikbaar is
- uw persoonlijke voorkeuren
Er zijn veel verschillende benaderingen voor borstreconstructie. Uw chirurg zal uw opties uitleggen en u helpen bij het kiezen van de juiste operatie voor u.
implantaten
Implantaten worden onder de huid of borstspier ingebracht. Om een implantaat te laten werken, moet er voldoende huid en spier na de borstamputatie overblijven om ze te bedekken.
Het kan in een enkele operatie worden gedaan, maar meestal zijn er twee afzonderlijke procedures nodig. Na uw borstamputatie zal de chirurg een weefselexpander onder de huid of borstspier plaatsen. Bij latere afspraken vult uw arts de expander langzaam met zoutoplossing (steriel zout water). Ze doen dit door een magneet te gebruiken om een poort in de weefselexpander onder de huid te lokaliseren. Vervolgens gebruiken ze een naald om zoutoplossing in het apparaat te injecteren om de één tot twee weken, waardoor het wordt gevuld tot zijn capaciteit of tot een grootte waarmee u en uw chirurg tevreden zijn.
Nadat uw borstweefsel een beetje is genezen, wordt de expander verwijderd en vervangen door een permanent implantaat. Dit gebeurt meestal twee tot zes maanden na uw borstamputatie.
In sommige gevallen wordt een speciaal gaas gebruikt om de weefselexpanders en implantaten te ondersteunen. Het gaas is gemaakt van gedoneerde, steriele, verwerkte huid van mens of varken (acellulaire dermale matrix).
Risico's van een operatie omvatten:
- slechte reactie op anesthesie
- infectie
- bloeden
- bloedproppen
Enkele potentiële risico's van reconstructie met borstimplantaten zijn:
- opbouw van vocht in de borst
- pooling van bloed (hematoom) in de borst
- het implantaat breekt door de huid (extrusie)
- het implantaat scheurt en lekt zoutoplossing of siliconen
- littekenweefsel rond het implantaat (contractuur)
Uw arts kan implantaten afraden als u waarschijnlijk radiotherapie op de borst heeft of heeft gehad of als u zeer grote borsten heeft. Het is belangrijk op te merken dat implantaten niet noodzakelijkerwijs de rest van je leven blijven bestaan. Waarschijnlijk heb je ze op een gegeven moment nodig om te worden verwijderd of vervangen.
Siliconenimplantaten kunnen natuurlijker aanvoelen dan zoutoplossing. Praat met uw arts over de voors en tegens van elk. Het is mogelijk dat u af en toe een MRI-screening moet ondergaan om de implantaten op breuken te controleren.
Autologe weefselreconstructie
Autologe weefselborst-reconstructie wordt uitgevoerd met behulp van het eigen weefsel van uw lichaam, meestal vanuit de buik, rug of billen. Omdat het uw eigen gezonde weefsel is, is het de voorkeursvorm van reconstructie voor patiënten die na hun borstamputatie straling nodig hebben of waarschijnlijk zullen hebben.
Deze techniek houdt in dat je huid, vet, bloedvaten en soms spieren van ergens anders op je lichaam neemt om de borsten (flap) te reconstrueren. Er zijn twee hoofdtypen kleppen.
- EEN gestikte klep is wanneer weefsel en aangehechte bloedvaten door het lichaam naar de borst worden verplaatst. De bloedtoevoer blijft verbonden, dus het is niet nodig om bloedvaten opnieuw aan te sluiten.
- EEN vrije flap is wanneer weefsel wordt gesneden uit de bloedtoevoer en volledig wordt verwijderd uit het lichaam. Het weefsel moet dan worden vastgemaakt aan de bloedvaten in het borstgebied.
Flappen kunnen worden genomen van de buik, rug, billen of dijen.
- Voor een TRAM flaphuid, vet, spieren en bloedvaten worden uit de onderbuik gehaald. Een TRAM-flap kan worden gestikt of gratis. Een variabele hoeveelheid van de rectus of sit-up spier wordt met deze flap verwijderd.
- EEN DIEP flap is een variëteit van TRAM-flap waarin bijna geen rectusspier is verwijderd.
- De latissimus dorsiflap is een soort gesteelde flap met behulp van weefsel van het midden en de zijkant van de rug.
- EEN SIEA-klep is een ander type vrije flap. In deze procedure wordt weefsel uit de buik genomen, maar met een andere set bloedvaten dan de DIEP-flap. De buikspier wordt niet gesneden. Omdat deze bloedvaten niet altijd voldoende zijn, zijn SIEA-flappen niet zo gebruikelijk.
- De IGAP en SGAP-flappen gebruik huid, bloedvaten en vet van de billen.
- Voor de PAP en TUG flappen, weefsel wordt van de bovenste binnenzijde van de dij gehaald.
Het duurt iets langer om te herstellen van autologe weefselborstreconstructie dan voor implantaten alleen. Mogelijke complicaties zijn:
- pijn of zwakte waar weefsel werd ingenomen
- littekens
- slechte bloedsomloop
- overlijden van verplaatst weefsel (necrose)
Tepel en areola reconstructie
In sommige gevallen kunnen de tepel en tepelhof worden gespaard tijdens een borstamputatie (tepel-sparende borstamputatie). Factoren die bepalen of u uw tepel en tepelhof kunt behouden, zijn onder andere de grootte en het aantal tumoren, de grootte en de vorm van de borst en het type en stadium van kanker.
Anders kunnen de tepel en tepelhof worden gereconstrueerd nadat u bent hersteld van een borstreconstructie. Kleine stukjes huid van je gereconstrueerde borst worden gesneden, verplaatst en gevormd in een nieuwe tepel. De tepelhof kan worden gemaakt met behulp van huidtransplantaten uit de lies of de buik, maar het wordt vaak gedaan met tatoeage-inkt. Je kunt ook een tattoo-artiest een 3D-tepel-tatoeage laten maken.
Plastische chirurgie na lumpectomie
U heeft waarschijnlijk geen borstreconstructie nodig na een borstsparende operatie (lumpectomie).Maar je kunt een plastische chirurgie ondergaan om je borsten tijdens dezelfde operatie te hervormen (oncoplastische chirurgie).
Uw chirurg kan lokaal weefsel herschikken, een borstverkleining uitvoeren of weefselflappen gebruiken. In een procedure die autologe vettransplantatie wordt genoemd, wordt weefsel via liposuctie uit de buik, dijen of billen gehaald. Daarna wordt het in de borst geïnjecteerd. Dit wordt uitgevoerd wanneer er een depressie of een divot in de borst is.
Punten om na te denken
- Volgens de federale wet moeten zorgverzekeraars die betalen voor een mastectomie betalen voor reconstructiechirurgie na een borstamputatie.
- Je kunt uiteindelijk meer gevoel in je borsten krijgen, maar je zult nooit meer een normaal gevoel krijgen.
- Het kan twee maanden of langer duren om volledig te genezen. Littekens vervagen misschien, maar ze verdwijnen niet.
- Het is normaal om gemengde gevoelens te hebben na borstamputatie en borstreconstructie, dus laat een aanpassingsperiode toe.
- U kunt ervoor kiezen om na de borstamputatie geen borstreconstructie te ondergaan. U kunt plat gaan liggen of borstformulieren dragen. U kunt ook worden uitgerust voor borstprotheses, die worden gedragen in speciale beugels met pocketveren.
