Kun je reumatoïde artritis overnemen?

Over reumatoïde artritis

Reumatoïde artritis (RA) is een auto-immuunziekte die ervoor zorgt dat uw lichaam per ongeluk de vliezen op uw gewrichten aantast. Dit veroorzaakt ontsteking en pijn, evenals mogelijke schade aan andere lichaamssystemen, waaronder:

• ogen
• longen
• hart-
• aderen

RA is een chronische ziekte. Mensen met RA ervaren periodes van intense ziekteactiviteit die opflakkeringen worden genoemd. Sommige mensen ervaren perioden van remissie waarbij de symptomen verdwijnen. Het American College of Rheumatology schat dat 1,3 miljoen mensen in de Verenigde Staten RA hebben.

De precieze oorzaak van de foutieve reactie van het immuunsysteem is onduidelijk. Net als bij andere auto-immuunziekten denken onderzoekers dat bepaalde genen het risico op RA kunnen verhogen. Maar ze beschouwen RA ook niet als een erfelijke aandoening. Dit betekent dat een geneticus uw kansen op RA niet kan berekenen op basis van uw familiegeschiedenis. Ook kunnen andere factoren deze abnormale auto-immuunrespons activeren, zoals:

• virussen of bacteriën
• emotionele stress
• fysiek trauma
• bepaalde hormonen
• roken

Lees verder om meer te leren over de link tussen genetica en oorzaken van RA.

Hoe spelen genetica in RA?

Je immuunsysteem beschermt je door vreemde stoffen aan te vallen - zoals bacteriën en virussen - die het lichaam binnendringen. Soms wordt het immuunsysteem in de val gelokt om gezonde delen van je lichaam aan te vallen. Onderzoekers hebben een aantal van de genen geïdentificeerd die de immuunresponsen beheersen. Het hebben van deze genen verhoogt het risico op RA. Niet iedereen met RA heeft echter deze genen, en niet iedereen met deze genen heeft RA.

Sommige van deze genen omvatten:

• HLA: De HLA-gensite is verantwoordelijk voor het onderscheid tussen de eiwitten van uw lichaam en de eiwitten van het infecterende organisme. Een persoon met de HLA-genetische marker heeft vijf keer meer kans op het ontwikkelen van reumatoïde artritis dan degenen die deze marker niet hebben. Dit gen is een van de belangrijkste genetische risicofactoren voor RA.
• STAT4: Dit gen speelt een rol bij het reguleren en activeren van het immuunsysteem.
• TRAF1 en C5: dit gen heeft een rol bij het veroorzaken van chronische ontstekingen.
• PTPN22: Dit gen is geassocieerd met het begin van RA en de progressie van de ziekte.

Sommige van de genen waarvan wordt gedacht dat ze verantwoordelijk zijn voor RA zijn ook betrokken bij andere auto-immuunziekten, zoals type 1 diabetes en multiple sclerose. Dit is misschien de reden waarom sommige mensen meer dan één auto-immuunziekte ontwikkelen.

Wat betekent het als je familielid RA heeft?

Eén studie meldde dat familieleden van de eerste graad van een persoon met RA drie keer meer kans hebben om de aandoening te ontwikkelen dan familieleden van de eerste graad van mensen die geen RA hebben. Dit betekent dat ouders, broers en zussen en kinderen van iemand met RA een licht verhoogd risico op het ontwikkelen van RA hebben. Dit risico omvat niet verschillende omgevingsfactoren.

Een andere studie schatte dat genetische factoren 53 tot 68 procent van de oorzaken van RA toeschrijven. Onderzoekers hebben deze schatting berekend door een tweeling te observeren. Identieke tweelingen hebben precies dezelfde genen. Ongeveer 15 procent van de identieke tweelingen zal waarschijnlijk RA ontwikkelen. In broederlijke tweelingen, die verschillende genen hebben zoals andere broers en zussen, is het aantal 4 procent.

Geslacht, leeftijd en etnische groepen

RA is te vinden in elke geslacht, leeftijd en etnische groep, maar naar schatting 70 procent van de mensen met RA zijn vrouwen. Deze vrouwen met RA worden meestal gediagnostiseerd tussen de leeftijd van 30 en 60. Mannen worden meestal later gediagnosticeerd, omdat het algehele risico toeneemt met de leeftijd. Onderzoekers schrijven dit aantal toe aan vrouwelijke hormonen die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van RA.

Hoe de progressie van RA te vertragen "

Zwangerschap en RA-risico

Een studie uit 2014, gepresenteerd door de American Society of Human Genetics, toonde aan dat vrouwen die baby's droegen met genen waarvan bekend is dat ze bijdragen aan RA, meer kans hadden op RA. Voorbeelden zijn baby's geboren met het HLA-DRB1-gen. Dit komt omdat tijdens de zwangerschap een aantal foetale cellen in het lichaam van de moeder achterblijft. Het achterblijven van cellen met DNA aanwezig is bekend als microchimerisme. Deze cellen hebben het potentieel om bestaande genen in het lichaam van een vrouw te veranderen. Dit kan ook een reden zijn waarom vrouwen vaker RA hebben dan mannen.

Omgevings- en gedragsrisicofactoren

Milieu- en gedragsrisicofactoren spelen ook een grote rol bij de kans dat u RA ontwikkelt. Roken, of een voorgeschiedenis van roken hebben, kan uw risico om RA te ontwikkelen verhogen met 1,3 tot 2,4 keer in vergelijking met niet-rokers. Rokers hebben ook de neiging om ernstigere RA-symptomen te ervaren.

Andere mogelijke risicofactoren zijn het gebruik van orale anticonceptiva of hormoonvervangende therapie. Er kan een verband zijn tussen een onregelmatige menstruatie en RA. Vrouwen die zijn bevallen of borstvoeding hebben gehad, hebben mogelijk een iets kleiner risico op het ontwikkelen van RA.

Bijkomende voorbeelden van omgevings- en gedragsrisicofactoren die kunnen bijdragen aan RA zijn:

• blootstelling aan luchtvervuiling
• blootstelling aan insecticiden
• zwaarlijvigheid
• beroepsmatige blootstelling aan minerale olie en / of silica
• reactie op trauma, inclusief fysieke of emotionele stress

Sommige hiervan zijn wijzigbare risicofactoren die u kunt aanpassen aan uw levensstijl. Stoppen met roken, afvallen en stress in je leven verminderen, zou mogelijk ook je risico op RA kunnen verminderen.

Dus, is RA erfelijk?

Hoewel RA niet erfelijk is, kan uw genetica uw kansen op het ontwikkelen van deze auto-immuunziekte vergroten. Onderzoekers hebben een aantal genetische markers vastgesteld die dit risico verhogen. Deze genen zijn geassocieerd met het immuunsysteem, chronische ontsteking en met RA in het bijzonder. Het is belangrijk op te merken dat niet iedereen met deze markeringen RA ontwikkelt. Niet iedereen met RA heeft ook de markers.Dit suggereert dat het ontwikkelen van RA te wijten kan zijn aan een combinatie van genetische predispositie en blootstelling aan hormonen en het milieu.

Hoe kun je RA voorkomen? "