Tot zeer recent, opgroeien met autisme betekende opgroeien zonder "iemand zoals ik" te zien in het culturele verhaal. Voor sommigen lijkt dat misschien niet zo belangrijk, maar voor autistische kinderen (en hun ouders) is het een heel grote deal. Tenslotte identificeert een deel van de kindertijd zich met wat je ziet in films en op televisie.
Gelukkig lijkt Hollywood eindelijk opgemerkt te hebben. De afgelopen jaren zijn er een hoop verhalen over autisme en mensen op het spectrum die deel uitmaken van de mainstream. Voor het eerst is mijn autistische dochter Lily in die cultuur vertegenwoordigd. Voor het eerst heeft zij, en anderen zoals zij, potentiële rolmodellen in de popcultuur, favoriete helden of verhalen waarin kinderen voorkomen zoals ik ?. Het zijn conversatiestarters voor een groep die bekend staat om problemen met de sociale interactie. Het zijn referentiepunten voor een onbegrepen toestand die kan helpen de kloof te overbruggen naar een groter algemeen begrip.
Misschien is het aangezet door de aankondiging van CDC dat 1 op de 68 schoolgaande kinderen autisme heeft - een opzienbarende statistiek. Of misschien is het te wijten aan insiders uit de entertainmentindustrie die de zaak voorstaan.
Hoe dan ook, voor een 'onzichtbare handicap' zou deze toegenomen zichtbaarheid een echt verschil kunnen maken in het culturele bewustzijn en de acceptatie van mensen met autisme. Hier zijn slechts enkele van de meest recente popcultuurpictogrammen van de autismegemeenschap, meer? Macht? naar hen!
Billy in 'Power Rangers'
De nieuwe? Power Rangers? film heeft een ranger op het autismespectrum: Billy, de blauwe boswachter. Acteur R.J. Cyler, die Billy speelt, zei onlangs dat hij wilde laten zien dat mensen in het spectrum gewoon gewone mensen zijn? en dat het belangrijk was om nauwkeurig te laten zien hoe een autistische held de wereld kan zien en erop kan reageren. Het feit dat Billy Afro-Amerikaans is in de film is ook indrukwekkend. Autisme is onderbelicht in etnische minderheidsgemeenschappen in de Verenigde Staten, en wordt meestal afgeschilderd als een aandoening die alleen blanke mensen treft.
Julia in 'Sesamstraat'
Het personage Julia deed haar eerste verschijning bijna twee jaar geleden in een digitaal verhalenboek en verschijnt nu in de vlaggenschipshow als onderdeel van een breder initiatief om het bewustzijn van autisme te vergroten. Gespeeld door poppenspeler Stacey Gordon - zijzelf de moeder van een kind met autisme - zal Julia het autisme-bewustzijn in het leven van miljoenen jonge Amerikanen brengen.
Max in 'Ouderschap'
Kijken naar de familie Braverman reageren op een paar kleine eigenaardigheden van het leven met hun zoon Max, die het Asperger-syndroom heeft, was als het kijken naar mijn eigen gedramatiseerde leven. Ze pakten zowel de positieve als negatieve kanten aan in een aantal levensechte situaties, van naar school gaan, naar familiediners, tot daten.
Symmetra in 'Overwatch'
Een videogame uitgebracht in 2016 door Blizzard Entertainment,? Overwatch? heeft een speelbaar personage - de Indiase architect Satya Vaswani, of Symmetra - die op het autismespectrum staat. De regisseur van de game bevestigde fan-theorieën nadat een speler op hints wees van een ondersteunend stripboek dat Symmetra in het spectrum heeft.
Christopher in 'The Curious Incident of the Dog in the Nighttime'
Een boek werd Broadway-toneelstuk? Het curieuze incident? ? verandert het alledaagse in een spannend mysterie-avontuur. De uitdagingen van het navigeren door de wereld en het oplossen van een mysterie worden gezien door de ogen van de autistische hoofdpersoon. Productiemedewerkers hebben innovatieve manieren gevonden om het publiek bloot te stellen aan de overstimulatie waar Christopher tegen vecht.
En in de toekomst?
De voortgang stopt hier niet! Netflix komedie-komedie 'Atypisch' wordt in 2017 uitgebracht en bevat het eerste autistische hoofdpersonage. Traumadrama 'Chicago Med' ontwikkelt een verhaallijn rond het karakter van chirurg Dr. Isidore Latham, die op het autismespectrum staat .
De integratie van autisme in de popcultuur betekent dat ik niet van nul begin als ik een gesprek heb over autisme. Als ik met Lily's klasgenoten praat, kan ik Julia als referentie gebruiken. Als ik met een andere ouder praat, bespreek ik misschien het potentieel van mijn dochter door het aan een van deze personages te relateren. Deze worden referentiepunten, niet alleen voor mij, maar ook voor mijn dochter en voor de gemeenschap.
Popcultuur kan vaak als ondiep en stereotiep worden beschouwd, dus het is verfrissend om pogingen te zien om goed te doen door de autismegemeenschap door ze niet alleen op te nemen in het culturele gesprek, maar ook om dit authentiek en gevoelig te doen. Ik kijk er echt naar uit om mijn dochter mee te nemen naar de show!
Jim Walter is de auteur van Gewoon een Lil-blog, waarin hij zijn avonturen beschrijft als een vader van twee dochters, van wie er één autisme heeft.
