Twee jaar geleden was ik de grootste kaasverslaafde die de mensheid kende. Sterker nog, ik denk niet dat mijn vrienden verrast zouden zijn geweest als ik had aangekondigd dat ik mijn middelste naam wilde veranderen in? Cheese.?
Ik leefde, at en ademde het. Kaas als ontbijt, kaas voor de lunch en kaas voor het avondeten. Elke soort kaas zou voldoende zijn; Gouda, Cheddar, Camembert, Edam. Ik was niet kieskeurig. Zolang ik mijn dagelijkse zuivelfixatie kreeg, was ik tevreden.
Maar rond dezelfde tijd had ik ook enorme problemen met mijn prikkelbare darmsyndroom (IBS), dat mijn leven al sinds mijn veertiende had geplaagd. Toen ik 21 was, kon ik niet begrijpen waarom ik er geen greep op had het nog niet. Zeker na jarenlang verschillende medicijnen te hebben geprobeerd, had iets de controle moeten hebben over mijn frequente toilettrips en pijnlijke buikpijn?
Als laatste redmiddel stuurde ik een testpakket voor intolerantie, liet een bloedmonster af om terug te sturen naar een laboratorium en wachtte op mijn resultaten. Stel je mijn verbazing (en schok) voor toen een enorme rode vlag terugkwam, waarin koeienmelk werd geschetst als de mogelijke hoofdoorzaak van mijn maagproblemen. Hoe kon het ding waar ik zo dol op was het probleem zijn? Ze hadden toch een fout gemaakt?
Maar toen begon ik een voedsel- en symptoomagenda bij te houden en, inderdaad, er begonnen rode vlaggen opduiken toen ik kaas, melk, boter en room consumeerde.
En toen begonnen herinneringen aan soortgelijke gelegenheden naar mij terug te stromen. Die keer had ik een cheesy pizza tijdens mijn lunchpauze op mijn eerste dag op het werk en bracht ik de volgende paar uren door naar het toilet en terug te rennen, wanhopig proberend om ervoor te zorgen dat geen van mijn nieuwe collega's het merkte.
Hoe had ik dit niet eerder kunnen zien?
En dus deed ik van de ene dag op de avond na een consult met een voedingsdeskundige de beslissing om mijn geliefde zuivelfabriek op te geven. Het plan was om het voor een periode van drie maanden te testen en verbeteringen te controleren.
Binnen enkele weken waren de dingen heel anders. Twee jaar later heb ik nog steeds geen hap of druppel aangeraakt van mijn ooit favoriete voedselgroep. En hier zijn acht manieren waarop het mij heeft veranderd:
1. Ik ben 33 kilo kwijtgeraakt zonder het te proberen
Mijn belangrijkste motivatie voor het verwijderen van zuivelproducten was om me beter te voelen, niet om af te vallen, maar ik moet toegeven dat het een leuke bonus was. Nogal scarily hoewel, het manifesteerde me juist hoeveel zuivelfabriek ik moet eerder gegeten hebben, en hoeveel het beïnvloedde mijn lichaam. Iemand die net een jaar lang 33 pond laat vallen, zonder echt te proberen, is behoorlijk intrigerend. Al die zuivelproducten zijn duidelijk niet goed voor onze tailles!
2. Ik realiseerde me precies hoeveel verborgen zuivel er is
Voordat ik zuivel verwijderde, heb ik naïef nooit echt gekeken naar wat ik in mijn lichaam deed. Natuurlijk, ik zou een blik werpen op het aantal calorieën, alleen om te controleren of het niet enorm overdreven was, maar ik zou nooit de ingrediënten opnieuw bekijken. Nu moet ik de ingrediëntenlijst goed in de gaten houden. Je zou heel verbaasd zijn over hoe vaak zuivel doorsijpelt in het dagelijkse voedsel waar we van houden, en hoeveel we echt eten. Maar al te vaak horen mensen van mijn allergie en zeggen ze: "Oh ja, nou, ik eet zelf ook niet zoveel zuivelproducten." Maar je eet waarschijnlijk veel meer dan je denkt te doen. Ros? wijn? Vaak zit er magere melkpoeder in. Zout en azijn Pringles? Je raadt het al, melk!
3. Ik heb mijn wilskracht opnieuw aangewakkerd
Ik zal hier helemaal eerlijk zijn: voordat ik zuivel uitsneed, had ik absoluut geen wilskracht. Als tiener was het zonde om te zeggen dat ik op elk dieet aan het gaan was (iets dat ik niet zou aanraden) omdat ik wanhopig het puppyvet wilde verliezen dat niemand anders leek te hebben. Maar deze diëten werkten nooit, want ik gaf het na een paar weken op. Ik wilde het niet genoeg hebben. Maar wanneer u iets zo belangrijks als uw gezondheid en welzijn als uw motivatie hebt, maakt het het verschil. Ik verraste me door hoeveel wilskracht ik eigenlijk had!
4. Mijn huid is verbeterd
Toegegeven, ik heb nog nooit een vreselijke huid gehad. Maar er leek een enorme verandering te zijn in de helderheid van mijn huid na het opgeven van een zuivelproduct dat zelfs cynisch niet kon ontkennen. Vrienden reageerden op hoe ik eruit zag? Stralend ,? en familie zei dat ik was? gloeiend.? Ze vroegen of ik een nieuw kapsel had gehad of een nieuwe jurk had gekocht. Maar het enige dat was gebeurd, was dat ik zuivel uitsneed en dat mijn huid niet langer die saaie grijze tint had. De roodheid en boosheid die optraden wanneer ik een beetje te veel van de verkeerde crème aanbracht, namen ook af.
5. Mijn maag stopte met een opgeblazen gevoel
Mijn belangrijkste reden om zuivel uit te schakelen was om de gezondheid van mijn spijsverteringsstelsel te verbeteren. Maar ik denk dat het meest verrassende voor mij het gebrek aan opgeblazen gevoel was. Eerder had ik net verwacht dat ik mijn spijkerbroek moest losmaken na een grote maaltijd, in plaats van te vragen of het normaal was dat mijn maag zwol. Het was zo erg dat ik altijd twee of drie verschillende kledingmaten in mijn kledingkast had, omdat ik nooit wist of ik mezelf in iets kon knijpen met al dat opgeblazen gevoel. Dat is nu verleden tijd en ik kan me aan één kledingmaat houden.
6. Ik besefte hoeveel van onze sociale levens rond voedsel draaien
Pas toen ik begon te kijken naar ons gedrag rond voedsel, begreep ik hoeveel van ons leven eromheen draait. Ik ben dol op eten net zo veel als de volgende persoon, maar ik kon niet geloven dat ik mijn dagelijkse leven baseerde op mijn maaltijdplannen. Er is zoveel meer in het leven dan eten. Het plannen van actieve dates en activiteiten is veel beter voor de geest - en je vrienden meenemen kan een hele andere dimensie toevoegen aan je relaties!
7. Ik stopte ermee te smachten
Hoewel de eerste week ongeveer vrij moeilijk was, toen de verbeteringen begonnen te vertonen, werd ik meer en meer gemotiveerd en stopte ik met het hunkeren naar de zuivelfabriek. Bovendien begon ik zuivel aan die vreselijke symptomen te koppelen, en het werd nogal onaantrekkelijk.Die kleverige chocoladetaart kan geweldig smaken voor de vijf minuten die je nodig hebt om het te consumeren, maar de onbedwingbare trek stopt als je het correleert met de uren zittend op het toilet en de traanopwekkende maagkrampen.
8. Ik werd avontuurlijker met smaak
Wanneer de romige, kaasachtige gerechten voor u van het menu zijn, is het tijd om creatief te zijn met andere recepten en te experimenteren met smaak. Twee jaar geleden zou ik waarschijnlijk geen tomaat hebben gegeten, zelfs niet als je me een hele leven lang kaas zou aanbieden. Ik was gewoon niet enthousiast. Maar ik begon tomaten en andere groenten in mijn pastagerechten te brengen en ze te roosteren voor het avondeten, door er kruiden en specerijen aan toe te voegen, en ze zijn nu nietjes van mijn dagelijkse maaltijden.
Het is duidelijk dat als je iets uit je dieet haalt, je ervoor moet zorgen dat je die voedingsstoffen ergens anders krijgt. Ik zou aanraden een voedingsdeskundige te zien om ervoor te zorgen dat je een gezond maaltijdplan volgt terwijl je de verandering aanbrengt.
In mijn geval wegen de voordelen van het stoppen met zuivel zeker op tegen de eerste week van afvragen hoe je ooit zonder kunt leven. Want je zult je al snel afvragen waarom je ooit de afschuwelijke bijwerkingen hebt verdragen.
Scarlett Dixon is een Britse journalist, lifestyle-blogger en YouTuber, die netwerkevenementen organiseert in Londen voor bloggers en experts op het gebied van sociale media. Ze heeft er alle belang bij zich uit te spreken over alles wat als taboe kan worden beschouwd en over een lange lijst met emmers. Ze is ook een enthousiaste reiziger en heeft een passie voor het delen van de boodschap die IBS niet nodig heeft om je tegen te houden in het leven! Bezoek haar website en tweet haar @Scarlett_London!
