Wat is een begraven penis en hoe wordt het behandeld?

Artikelen alleen voor educatieve doeleinden. Gebruik geen zelfmedicatie. Neem voor alle vragen over de definitie van de ziekte en de behandelingsmethoden contact op met uw arts. Onze site is niet verantwoordelijk voor de gevolgen veroorzaakt door het gebruik van de informatie die op de portal is geplaatst.

Overzicht

Een begraven penis is een penis die bedekt is door overtollige huid in het schaamstreek of scrotum. Het scrotum is de zak met de huid rond de testikels. De penis heeft meestal de normale lengte en functie, maar is verborgen.

De voorwaarde kan worden veroorzaakt door:

  • overtollig vet
  • vochtretentie
  • problemen met ligamenten
  • complicaties na een besnijdenis

Het kan van invloed zijn op plassen en seksuele opwinding, maar het is meestal te behandelen met een operatie. Een begraven penis kan ook schaamte en psychologische schade veroorzaken.

Oorzaken

Een begraven penis kan verschillende oorzaken hebben. Ze bevatten:

  • Te veel of te weinig voorhuid wordt verwijderd tijdens de besnijdenis. De resterende huid rond de penis kan naar voren worden getrokken, waardoor de penis wordt verborgen.
  • De ligamenten die de penis aan het lichaam hechten zijn abnormaal zwak.
  • Zwelling van het scrotum veroorzaakt door een opeenhoping van lymfevloeistof (lymfoedeem) kan de penis begraven.
  • Overmatig vet bij een man die zwaarlijvig is, kan de penis bedekken.

Het lijkt er niet op dat de aandoening een overgeërfde eigenschap is of iets te maken heeft met de hormonen van een persoon.

Als u vermoedt dat er iets ongewoons is aan de penis van uw pasgeboren baby, vertraag de besnijdenis dan tot een grondiger onderzoek kan worden gedaan.

inval

Begraven penis is niet gebruikelijk. Eén studie toonde aan dat het aanwezig was in minder dan 4 procent van de pasgeboren jongens in Japan. De aandoening is meestal aangeboren, wat betekent dat het aanwezig is wanneer een baby wordt geboren. Het kan zich ook in de kindertijd of de volwassenheid ontwikkelen, hoewel de incidentie van de begraven penis onder oudere jongens en mannen niet goed bekend is.

complicaties

Een begraven penis kan leiden tot problemen bij het urineren bij mannen van elke leeftijd. Urine kan vaak het scrotum of de dijen raken. Huidirritatie en urineweginfecties kunnen het gevolg zijn. De huid van de penis kan ook ontstoken raken. Infecties, zoals balanitis, komen ook vaak voor als gevolg van hygiëne-uitdagingen.

Bij adolescente en volwassen mannen kan een begraven penis het moeilijker maken om een ​​erectie te krijgen. Als een erectie mogelijk is, kan het nog steeds moeilijk zijn om geslachtsgemeenschap te hebben. Psychologische problemen met betrekking tot een laag zelfbeeld, angst en depressie treffen mannen met een begraven penis vaak.

Diagnose

Begraven penis kan meestal worden gediagnosticeerd met een lichamelijk onderzoek. Uw arts moet een begraven penis kunnen onderscheiden van een andere aandoening, ook wel bekend als micropenis, een kleine penis. Als u of uw kind symptomen van een begraven penis heeft, dient u een arts te raadplegen.

Behandeling

Een operatie is meestal noodzakelijk om een ​​begraven penis te behandelen. Bij zeer jonge kinderen kan de aandoening zonder enige tussenkomst verdwijnen. Voor morbide obese kinderen en volwassenen kan gewichtsverlies helpen. Meestal is afvallen echter niet genoeg om het probleem volledig te behandelen.

Als een vorm van chirurgie nodig is, zijn de chirurgische opties:

  • het losmaken van de ligamenten die de basis van de penis verbinden met het schaambeen
  • het uitvoeren van huidtransplantaties om gebieden van de penis te bedekken waar dekking van de huid nodig is; dit kan nodig zijn als circumcision te veel huid verwijdert
  • zuiglipectomie, die katheters gebruikt om vetcellen onder de huid uit het gebied rond de penis te zuigen
  • abdominoplasty, waarbij overtollig vet en huid uit de regio worden verwijderd in een cosmetische chirurgische ingreep die soms een "buikwandcorrectie" wordt genoemd?
  • panniculectomy, die pannus, het bovenmatige weefsel en de huid verwijdert die over de geslachtsdelen en de dijen hangen
  • escutheonectomie, waarbij de vetlaag net boven het schaamstreek wordt verwijderd

Antibiotica kunnen noodzakelijk zijn als zich een infectie heeft ontwikkeld in het genitale gebied. Ook kan psychologische begeleiding nodig zijn als de aandoening ernstig genoeg is om de seksuele gezondheid en zelfwaardering van u of uw kind te beïnvloeden.

Voor een beter resultaat op de lange termijn moeten chirurgische ingrepen op jonge leeftijd worden gedaan. Naarmate mannen ouder worden en frequentere erecties en grotere vetophopingen in de schaamstreek hebben, worden chirurgische oplossingen een grotere uitdaging. Er zijn geen goede gegevens over hoe waarschijnlijk het is dat de begraven penis vanzelf zal verdwijnen als de adolescentie of volwassenheid is vastgesteld bij een baby of jonge jongen.

vooruitzicht

Een succesvolle operatie kan een groot verschil maken in het leven van een persoon met een begraven penis. Problemen met plassen en seksuele functie worden vaak geëlimineerd. Als huidtransplantaties nodig zijn, is een periode van enkele weken alles wat meestal nodig is om het uiterlijk van de penis te herstellen.

Zodra de aandoening is behandeld, is het onwaarschijnlijk dat deze in welke vorm dan ook terugkeert. Als obesitas of een andere behandelbare aandoening een factor was, zou het belangrijk zijn om na de operatie een gezond gewicht en een goede gezondheid te behouden. U moet ook de juiste genitale hygiëne bespreken met uw arts, evenals mogelijke tekenen van complicaties of bijwerkingen van uw behandeling.