Overzicht
Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (DPD) is een angstige persoonlijkheidsstoornis die wordt gekenmerkt door het onvermogen om alleen te zijn. Mensen met DPD ontwikkelen symptomen van angst wanneer ze niet in de buurt van anderen zijn. Ze vertrouwen op andere mensen voor comfort, geruststelling, advies en ondersteuning.
Mensen die deze aandoening niet hebben, hebben soms te maken met gevoelens van onzekerheid. Het verschil is dat mensen met DPD geruststelling van anderen nodig hebben om te kunnen functioneren. Volgens de Cleveland Clinic vertonen mensen met deze aandoening normaal eerst tekenen in het begin tot midden van de volwassenheid.
Oorzaken en symptomen van DPD
Een aandoening moet in een van de volgende clusters vallen om te worden geclassificeerd als een persoonlijkheidsstoornis:
- Cluster A: vreemd of excentriek gedrag
- Cluster B: emotioneel of grillig gedrag
- Cluster C: angstig, nerveus gedrag
DPD behoort tot cluster C. Tekenen van deze aandoening zijn onder andere:
- zich onderdanig gedragen
- een beroep doen op vrienden of familie voor het nemen van beslissingen
- herhaaldelijke geruststelling nodig hebben
- gemakkelijk gekwetst worden door afkeuring
- zich geïsoleerd en nerveus voelen wanneer alleen
- uit afwijzing vrezen
- al te gevoelig zijn voor kritiek
- niet in staat zijn om alleen te zijn
- de neiging hebben om naïef te zijn
- uit vrees voor verlating
Mensen met DPD hebben mogelijk een constante geruststelling nodig. Ze kunnen verwoest raken wanneer relaties en vriendschappen worden verbroken.
Wanneer alleen, kan een persoon met DPD het volgende ervaren:
- nervositeit
- angst
- paniekaanvallen
- angst
- hopeloosheid
Sommige van deze symptomen zijn hetzelfde voor mensen met angststoornissen. Mensen met medische aandoeningen zoals depressie of menopauze kunnen ook enkele van deze symptomen ervaren. Neem contact op met uw arts voor een specifieke diagnose als u een van de bovenstaande symptomen ervaart.
Het is onbekend wat ervoor zorgt dat mensen DPD ontwikkelen. Deskundigen noemen echter zowel biologische als ontwikkelingsfactoren.
Wat zijn de risicofactoren?
Sommige risicofactoren die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van deze aandoening zijn:
- met een geschiedenis van verwaarlozing
- een beledigende opvoeding hebben
- in een langdurige, beledigende relatie zijn
- overbezorgde of autoritaire ouders hebben
- met een familiegeschiedenis van angststoornissen
Hoe wordt DPD gediagnosticeerd?
Uw arts zal u een lichamelijk onderzoek geven om te zien of een lichamelijke ziekte de oorzaak kan zijn van symptomen, met name angst. Dit kan bloedonderzoek omvatten om hormonale onevenwichtigheden te controleren. Als de tests niet overtuigend zijn, zal uw arts u waarschijnlijk doorverwijzen naar een specialist in de geestelijke gezondheidszorg.
Een psychiater of psycholoog diagnosticeert meestal DPD. Ze zullen tijdens de diagnose rekening houden met uw symptomen, geschiedenis en mentale toestand.
De diagnose begint met een gedetailleerde geschiedenis van uw symptomen. Dit omvat hoe lang je ze hebt ervaren en hoe ze tot stand zijn gekomen. Uw arts kan ook vragen stellen over uw kindertijd en uw huidige leven.
Hoe wordt DPD behandeld?
De behandeling is gericht op het verlichten van symptomen. Psychotherapie is vaak de eerste manier van handelen. Therapie kan u helpen uw toestand beter te begrijpen. Het kan je ook nieuwe manieren leren om gezonde relaties met anderen op te bouwen en je zelfrespect te verbeteren.
Psychotherapie wordt meestal op korte termijn gebruikt. Langdurige therapie kan u het risico geven om te groeien afhankelijk van uw therapeut.
Medicijnen kunnen angst en depressie verlichten, maar worden over het algemeen als een laatste redmiddel gebruikt. Uw therapeut of arts kan u een medicijn voorschrijven om paniekaanvallen te behandelen die het gevolg zijn van extreme angst. Sommige medicijnen voor angst en depressie zijn verslavend, dus u moet uw arts misschien regelmatig bezoeken terwijl u ze gebruikt om te voorkomen dat u op voorschrift leeft.
Wat zijn de mogelijke complicaties van DPD?
Complicaties die kunnen voortvloeien uit onbehandelde DPD zijn:
- angststoornissen, zoals paniekstoornis, vermijdende persoonlijkheidsstoornis en obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis (OCPD)
- depressie
- middelenmisbruik
- fobieën
Vroegtijdige behandeling kan voorkomen dat veel van deze complicaties zich ontwikkelen.
Wat zijn mijn vooruitzichten?
De oorzaak van DPD is onbekend, waardoor het moeilijk is om te voorkomen dat de aandoening zich ontwikkelt. Het herkennen en vroegtijdig behandelen van symptomen kan echter voorkomen dat de aandoening verslechtert.
Mensen met DPD verbeteren over het algemeen met de behandeling. Veel van de symptomen die verband houden met de aandoening zullen afnemen naarmate de behandeling voortgaat.
Ondersteuning van iemand met DPD
DPD kan overweldigend zijn. Net als bij andere persoonlijkheidsstoornissen, zijn veel mensen ongemakkelijk op zoek naar hulp voor hun symptomen. Dit kan de kwaliteit van leven beïnvloeden en de langetermijnrisico's voor angst en depressie verhogen.
Als u vermoedt dat een geliefde DPD heeft, is het belangrijk om hen aan te moedigen om een behandeling te zoeken voordat hun toestand verslechtert. Dit kan een gevoelige kwestie zijn voor iemand met DPD, vooral omdat ze constante goedkeuring zoeken en hun dierbaren niet teleur willen stellen. Richt je op de positieve aspecten om je geliefde te laten weten dat ze niet worden afgewezen.
