Premature Birth Complications

Overzicht

Een typische zwangerschap duurt ongeveer 40 weken, maar sommige baby's arriveren eerder. Een vroeggeboorte is een geboorte die plaatsvindt vóór de 37e week van de zwangerschap.
Terwijl sommige premature baby's ernstige medische complicaties of langdurige gezondheidsproblemen hebben, gaan velen ook naar een normaal gezond leven. Met moderne medicijnen en nieuwe technologieën kunnen baby's vaak overleven als ze eerder tijdens de zwangerschap zijn geboren. Het toegewijde personeel in ziekenhuis neonatale intensive care-eenheden (NICU) en vorderingen in de neonatale zorg hebben ook verbeterde resultaten. Deze vooruitgang omvat:

• familie geïntegreerde zorgprogramma's
• voedingsmanagement
• huid-op-huid contact met premature baby's
• inspanningen om het aantal infecties bij premature baby's te verminderen

Hoewel de uitkomsten voor premature baby's verbeterd zijn, kunnen complicaties nog steeds optreden. De volgende complicaties kunnen premature baby's treffen in de eerste weken na de geboorte.

Geelzucht bij te vroeg geboren baby's

Het meest voorkomende type geelzucht bij te vroeg geboren baby's is overdreven, fysiologische geelzucht. In deze toestand kan de lever het bilirubine lichaam niet verwijderen. Deze stof wordt geproduceerd tijdens de normale afbraak van rode bloedcellen. Als gevolg hiervan accumuleert bilirubine in het bloed van de baby en verspreidt het zich in de weefsels. Omdat bilirubine een geelachtige kleur heeft, krijgt de huid van de baby een gelige tint.

Geelzucht is meestal geen serieus probleem. Als het bilirubinespiegel echter te hoog wordt, kan het bilirubine-toxiciteit veroorzaken. De stof kan zich dan in de hersenen ophopen en hersenbeschadiging veroorzaken.

Vraag uw arts of verpleegkundige naar het bilirubinespiegelniveau van uw baby. Normale spiegels van bilirubine bij een pasgeborene moeten lager zijn dan 5 mg / dL. Veel te vroeg geboren baby's hebben echter een hoger bilirubinegehalte. Bilirubinewaarden zijn niet gevaarlijk totdat ze niveaus boven 15-20 mg / dL bereiken, maar fototherapie wordt meestal gestart voordat de niveaus zo hoog worden.

Behandeling: De standaardbehandeling voor geelzucht is fototherapie. Dit omvat het plaatsen van een baby onder felle lichten. De lichten helpen het bilirubine af te breken tot een stof die het lichaam gemakkelijker kan verwijderen. Meestal is fototherapie minder dan een week nodig. Daarna is de lever volwassen genoeg om alleen bilirubine te verwijderen.

Nierproblemen

De nieren van een baby worden meestal snel na de geboorte volwassen, maar problemen tijdens het in balans brengen van de lichaamsvloeistoffen, zouten en afvalstoffen kunnen gedurende de eerste vier tot vijf dagen van het leven optreden. Dit geldt met name bij baby's die minder dan 28 weken in ontwikkeling zijn. Gedurende deze periode kunnen de nieren van een baby problemen hebben:

• afval filteren van het bloed
• afvalstoffen verwijderen zonder overtollige vloeistoffen af ​​te scheiden
• urine produceren

Vanwege het potentieel voor nierproblemen, registreren de medewerkers van de neonatale intensive care (NICU) zorgvuldig de hoeveelheid urine die een baby produceert. Ze kunnen het bloed ook testen op kalium, ureum en creatinine.

Het personeel moet ook waakzaam zijn bij het geven van medicijnen, met name antibiotica. Ze moeten ervoor zorgen dat de medicijnen uit het lichaam worden uitgescheiden. Als er problemen optreden met de nierfunctie, kan het personeel de vloeistofinname van de baby moeten beperken of meer vocht moeten geven, zodat de stoffen in het bloed niet te geconcentreerd zijn.

Behandeling: De meest gebruikelijke basisbehandelingen zijn vochtbeperking en zoutbeperking. Onvolwassen nieren verbeteren meestal en hebben binnen enkele dagen een normale functie.

infecties

Een te vroeg geboren baby kan infecties ontwikkelen in bijna elk deel van het lichaam. Een baby kan in elk stadium een ​​infectie krijgen, variërend van in utero (in de baarmoeder), via het genitaal kanaal tot na de geboorte, inclusief de dagen of weken in de NICU.

Ongeacht wanneer een infectie wordt opgelopen, zijn infecties bij premature baby's moeilijker te behandelen om twee redenen:

• Een te vroeg geboren baby heeft een minder ontwikkeld immuunsysteem en minder antilichamen van de moeder dan een voldragen baby. Het immuunsysteem en antilichamen zijn de belangrijkste afweermechanismen van het lichaam tegen infectie.
• Een te vroeg geboren baby vereist vaak een aantal medische procedures, waaronder het inbrengen van intraveneuze (IV) lijnen, katheters en endotracheale buizen en mogelijk hulp van een beademingsapparaat. Elke keer dat een procedure wordt uitgevoerd, bestaat de kans dat bacteriën, virussen of schimmels in het systeem van de baby terechtkomen.

Als uw baby een infectie heeft, kunt u enkele of alle van de volgende symptomen opmerken:

• gebrek aan alertheid of activiteit
• problemen met het verdragen van voedingen
• slechte spierspanning
• onvermogen om de lichaamstemperatuur te handhaven
• bleke of gevlekte huidskleur, of een gelige tint op de huid (geelzucht)
• trage hartslag
• apneu (perioden waarin de baby stopt met ademen)

Deze symptomen kunnen mild of dramatisch zijn, afhankelijk van de ernst van de infectie. Zodra er een vermoeden bestaat dat uw baby een infectie heeft, verkrijgt het personeel van de NICU bloedmonsters en vaak urine en ruggemergvloeistof om naar het laboratorium te sturen voor analyse.

Behandeling: Als er aanwijzingen zijn voor een infectie, kan uw baby worden behandeld met antibiotica, IV-vloeistoffen, zuurstof of mechanische ventilatie (hulp van een beademingsmachine). Hoewel sommige infecties ernstig kunnen zijn, reageren de meeste baby's goed op behandelingen, inclusief antibiotica als de infectie bacterieel is. Hoe vroeger uw baby wordt behandeld, hoe groter de kans dat de infectie met succes wordt bestreden.

Ademhalingsproblemen

Ademhalingsproblemen bij premature baby's worden veroorzaakt door een onvolgroeid ademhalingssysteem. Onvolwassen longen bij premature baby's missen vaak een oppervlakte-actieve stof. Deze stof is een vloeistof die de binnenkant van de longen bedekt en helpt ze open te houden. Zonder oppervlakteactieve stof kunnen de longen van een te vroeg geboren baby niet uitzetten en samentrekken. Dit verhoogt hun risico op respiratory distress syndrome.

Sommige premature baby's ontwikkelen ook apneu en de ervaring pauzeert tijdens hun ademhaling gedurende ten minste 20 seconden.

Sommige premature baby's die oppervlakteactieve stoffen missen, moeten mogelijk een beademingsapparaat (beademingsmachine) gebruiken. Baby's die lange tijd op een beademingsapparaat zitten, lopen het risico een chronische longaandoening te ontwikkelen die bronchopulmonale dysplasie wordt genoemd. Deze aandoening zorgt ervoor dat vocht zich ophoopt in de longen en verhoogt de kans op longschade.

Behandeling: Als u langere tijd op een beademingstoestel zit, kunt u de longen van uw baby beschadigen, maar het kan nog steeds nodig zijn dat de baby voortdurende zuurstoftherapie en beademingsapparatuur krijgt. Artsen kunnen ook medicijnen tegen diuretica en inhalatie gebruiken.

Hart problemen

De meest voorkomende hartaandoening bij premature baby's wordt a genoemd patent ductus arteriosus (PDA). De ductus arteriosus is de opening tussen twee belangrijke bloedvaten van het hart. Bij te vroeg geboren baby's kan de ductus arteriosus open blijven (patent) in plaats van sluiten zoals zou moeten na de geboorte. Als dit gebeurt, kan dit ervoor zorgen dat extra bloed in de eerste dagen van het leven door de longen wordt gepompt. Er kan zich vocht in de longen vormen en hartfalen kan zich ontwikkelen.

Behandeling: Baby's kunnen worden behandeld met de medicatie indomethacine, waardoor de ductus arteriosus wordt gesloten. Als de ductus arteriosus open en symptomatisch blijft, kan een operatie nodig zijn om het kanaal te sluiten.

Hersenen problemen

Hersenklachten kunnen ook voorkomen bij premature baby's. Sommige premature baby's hebben een intraventriculaire bloeding, die in de hersenen bloedt. Milde bloedingen veroorzaken meestal geen blijvend hersenletsel. Zware bloedingen kunnen echter leiden tot permanent hersenletsel en ervoor zorgen dat vocht zich ophoopt in de hersenen. Ernstige bloedingen kunnen de cognitieve en motorische functie van een baby beïnvloeden.

Behandeling: Behandeling voor hersenproblemen kan variëren van medicatie en therapie tot chirurgie, afhankelijk van de ernst van het probleem.

Lange-termijn complicaties

Sommige vroegtijdige complicaties bij de geboorte zijn kortdurend en verdwijnen binnen de tijd. Anderen zijn langdurig of permanent. Langetermijncomplicaties omvatten het volgende:

Hersenverlamming

Hersenverlamming is een bewegingsstoornis die de spiertonus, spiercoördinatie, beweging en balans beïnvloedt. Het wordt veroorzaakt door een infectie, een slechte bloedstroom of een hersenletsel tijdens de zwangerschap of na de geboorte. Vaak kan een specifieke oorzaak niet worden vastgesteld.

Behandeling: Er is geen remedie voor hersenverlamming, maar behandelingen kunnen helpen om eventuele beperkingen te verbeteren. Behandelingen omvatten:

• hulpmiddelen zoals brillen, hoorapparaten en loophulpmiddelen
• medicijnen om te helpen bij het voorkomen van spierspasmen, zoals diazepam en dantrolene
• operatie om de mobiliteit te verbeteren

Zichtproblemen

Premature baby's lopen een risico op retinopathie van prematuren. In deze toestand worden bloedvaten achter in het oog gezwollen. Dit kan geleidelijke retinale littekens en loslaten van het netvlies veroorzaken, waardoor het risico op verlies van het gezichtsvermogen of blindheid toeneemt.

Behandeling: Als retinopathie ernstig is, kunnen enkele van de volgende behandelingen worden gebruikt:

• cryochirurgie, waarbij het vriest en vernietigt abnormale bloedvaten in het netvlies
• lasertherapie, die krachtige lichtstralen gebruikt om abnormale vaten te verbranden en te elimineren
• vitrectomie, wat een operatie is om littekenweefsel uit het oog te verwijderen
• sclerale knikoperatie, die bestaat uit het plaatsen van een flexibele band rond het oog om retinale loslating te voorkomen

Gehoorproblemen

Sommige premature baby's ervaren wat gehoorverlies. Gehoorverlies kan soms totaal zijn en doofheid veroorzaken. Vaak is het exacte oorzakelijk oorverlies bij premature baby's onbekend.

Uw baby laat zijn gehoor testen in het ziekenhuis of kort na ontslag. Enkele van de latere tekenen dat uw baby mogelijk gehoorverlies heeft, zijn:

• niet opgeschrikt door luide geluiden
• niet het imiteren van geluiden tegen de leeftijd van zes maanden
• niet brabbelen tegen een jaar oud
• niet draaien aan het geluid van je stem

Behandeling: Afhankelijk van de oorzaak van het gehoorverlies bij uw baby, kunnen de behandelingen variëren. Behandelingen kunnen zijn:

• chirurgie
• oorbuizen
• hoorapparaat
• cochleair implantaat

Tandheelkundige problemen

Tandheelkundige problemen kunnen een vroeggeboorte later in het leven beïnvloeden. Deze omvatten tandverkleuring, vertraagde tandgroei of onjuiste uitlijning.

Behandeling: Een pediatrische tandarts kan deze problemen helpen oplossen.

Gedragsproblemen

Kinderen die te vroeg geboren worden, hebben meer kans op gedrags- of psychologische problemen. Deze omvatten aandachtstekortstoornis (ADD) en Attention-Defit / Hyperactivity Disorder (ADHD).

Behandeling: Het creëren van een gestructureerd en consistent schema plus medicatie, zoals Ritalin of Adderall, kan kinderen met ADHD helpen.

Verminderde cognitieve functie

Premature baby's lopen ook een groter risico op langdurige handicaps, die intellectueel, ontwikkelingsgericht of beide kunnen zijn. Deze kinderen kunnen zich in een langzamer tempo ontwikkelen dan voldragen baby's.

Chronische gezondheidsproblemen

Bovendien hebben premature baby's een groter risico op chronische gezondheidsproblemen. Ze zijn gevoeliger voor infecties en kunnen andere problemen hebben, zoals astma of moeite met voeden. Er is ook een verhoogd risico op wiegendood (SIDS) bij prematuren.

Wereldwijde impact van vroegtijdige geboortecomplicaties in de tijd

In de afgelopen 25 jaar is het mondiale sterftecijfer als gevolg van vroegtijdige geboortecomplicaties aanzienlijk afgenomen. In 1990 bedroeg het sterftecijfer als gevolg van vroegtijdige geboortecomplicaties 21,4 per 100.000 mensen. In 2015 zakte dat percentage naar 10,0 per 100.000 mensen.

Overlevingskans

Hoe vroeger een baby wordt geboren, hoe groter het risico voor complicaties op de korte en op de lange termijn.Deze tabel geeft het overlevingspercentage weer volgens de duur van de zwangerschap:

vooruitzicht

De vooruitzichten voor premature baby's zijn in de loop van de jaren enorm verbeterd. In zowel de ontwikkelde als de ontwikkelingswereld zijn de sterftecijfers voor premature baby's de afgelopen 25 jaar aanzienlijk gedaald.

Afhankelijk van hoe vroeg uw baby is afgeleverd en eventuele complicaties die optreden, kan uw baby mogelijk niet meteen thuiskomen. Het verblijf in een ziekenhuis kan sterk variëren, afhankelijk van de medische behoeften van uw baby.

Het is belangrijk om op te merken dat uw te vroeg geboren baby mogelijk geen groei- of ontwikkelingsmijlpalen haalt in dezelfde mate als voldragen baby's. Dit is normaal. Preme baby's halen de voldragen baby's meestal op de leeftijd van twee jaar ontwikkelingsachterstand.

Sommige voortijdige complicaties bij de geboorte kunnen niet worden voorkomen. Intensive care-afdelingen voor neonaten hebben echter veel levens gered en zullen dat blijven doen. U kunt erop vertrouwen dat de NICU van uw ziekenhuis er alles aan zal doen om voor uw baby te zorgen en de ondersteuning te bieden die u nodig hebt.