bezoars

Artikelen alleen voor educatieve doeleinden. Gebruik geen zelfmedicatie. Neem voor alle vragen over de definitie van de ziekte en de behandelingsmethoden contact op met uw arts. Onze site is niet verantwoordelijk voor de gevolgen veroorzaakt door het gebruik van de informatie die op de portal is geplaatst.

Overzicht

Wanneer een dicht gepakte massa onverteerd of gedeeltelijk verteerd materiaal zich opstapelt in het spijsverteringskanaal, het is bekend als bezoar, en het kan een blokkering veroorzaken. Bezoars komen voor bij dieren en mensen van alle leeftijdsgroepen en worden meestal in de maag aangetroffen. Ze werden ooit beschouwd als magische of medicinale eigenschappen te hebben en dat ze een effectief tegengif tegen vergif konden bieden.

Soorten bezoars

Er zijn verschillende soorten bezoars. Ze kunnen worden ingedeeld op basis van hun samenstelling:

  • Phytobezoars. Dit zijn de meest voorkomende soorten bezoar en zijn samengesteld uit onverteerbare plantaardige vezels.
  • Diospyrobezoars. Een soort fytobezoair samengesteld uit persimmon fruit.
  • Trichobezoars. Deze zijn samengesteld uit haar- en voedseldeeltjes en kunnen enkele kilo's wegen.
  • Pharmacobezoars. Deze zijn samengesteld uit medicijnen die niet zijn opgelost.
  • Lactobezoars. Deze zijn samengesteld uit melkeiwitten en slijm.
  • Verzenders van buitenlands lichaam. Tissuepapier, plastic, schuimkoppen van polystyreen en parasitaire wormen zijn andere voorbeelden van materiaal dat in bezoars wordt gevonden.

Oorzaken en risicofactoren

Bezoars worden veroorzaakt door een opeenhoping van materiaal in het maag-darmkanaal dat de maag niet kan verteren. Hoewel bezoars iedereen kunnen beïnvloeden, kunnen sommige gezondheidsvoorschriften wijzen op een verhoogde kans op een bezoar. Phytobozoars treffen meestal mensen die:

  • een maagoperatie heeft ondergaan, zoals een maagband (voor gewichtsverlies) of maag-bypass
  • verminderde maagzuur (hypochloridia) of verminderde maagomvang
  • de maaglediging hebben vertraagd, meestal als gevolg van diabetes, auto-immuunziekten of gemengde bindweefselziekte
  • kunnen hun voedsel niet goed kauwen of niet goed kauwen, meestal omdat ze geen tanden of slecht passend kunstgebit hebben
  • hebben een overmatige inname van vezels

Als je geen risico loopt op bezoars, is het onwaarschijnlijk dat je er een gaat ontwikkelen. Voor degenen die risico lopen, kan het verminderen van de inname van voedsel met een hoog gehalte aan onverteerbare cellulose dit risico helpen verminderen.

Symptomen van bezoars

De meeste bezoars veroorzaken geen symptomen omdat ze het spijsverteringskanaal niet volledig blokkeren. Waar symptomen verschijnen, kunnen deze omvatten:

  • een vol gevoel na het eten van heel weinig voedsel
  • een gebrek aan eetlust
  • misselijkheid
  • braken
  • buikpijn
  • gewichtsverlies
  • anemie

Bezoars bij kinderen

Hoewel oudere volwassenen over het algemeen een groter risico lopen op phytobezoars, worden bepaalde soorten bezoars vaker gevonden bij kinderen. Lactobezoïnen zijn het meest voorkomende type om baby's te beïnvloeden.

Risicofactoren van lactobezoïnen bij zuigelingen zijn onder meer:

  • uitdroging
  • vroeggeboorte en laag geboortegewicht (een onvolgroeid maag-darmkanaal)
  • consumptie van calorierijke formule
  • toevoeging van verdikkingsmiddelen, zoals pectine, aan de formule

Trichobezoars komen meestal voor bij jonge vrouwtjes die zuigen, kauwen en hun eigen haar doorslikken. De aanwezigheid van een trichoözoar kan wijzen op een onderliggende psychiatrische kwestie.

Diagnose van bezoars

Uw arts kan u diagnosticeren met een bezoar door een van de volgende tests:

  • röntgenstralen
  • CT-scan
  • abdominale echografie
  • endoscopie

Bezoars worden meestal waargenomen als een enkele massa, maar ze kunnen meerdere massa's bevatten. Ze kunnen variëren in kleur van bruin, groen, geel of zelfs zwart.

Artsen proberen soms een deel van de bezoar te verwijderen tijdens de endoscopie en onderzoeken het onder een microscoop om te zoeken naar haar of plantmateriaal.

Behandeling van bezoars

Als een bezoar wordt gedetecteerd, zijn er verschillende opties voor behandeling.

Als de symptomen mild zijn, kan de eerste stap zijn om de bezoar te laten oplossen, zodat deze op natuurlijke wijze door uw lichaam kan gaan of op zijn minst wordt afgebroken en verzacht, zodat deze gemakkelijker kan worden verwijderd.

Bezoars kunnen ook tijdens een endoscopie worden verwijderd. Dit kan gebeuren tijdens de diagnose of nadat u hebt geprobeerd de bezoar met frisdrank op te lossen. Forceps, straalsprays of lasers kunnen ook worden gebruikt om bezoars op te breken of te verwijderen.

Sommige bezoars, met name bezoars die zijn samengesteld uit persimmon, kunnen moeilijker te verwijderen zijn en moeten worden geopereerd.

Complicaties van bezoars

Bezoars kunnen, als ze niet worden behandeld, resulteren in meer ernstige complicaties. Een bezoar kan de bekleding van uw maag verstoren en maagulcera, bloedingen, darmbeschadiging of -perforatie of darmobstructie veroorzaken.

Vooruitzichten en preventie

Behandeling van bezoars is grotendeels succesvol. Er moeten echter stappen worden ondernomen om toekomstige voorvallen te voorkomen.

Degenen met een verhoogd risico op het ontwikkelen van een bezoar, willen bepaalde voedingsmiddelen zoals kaki, selderie, pompoen, pruimen en zonnebloempitten vermijden. Goed kauwen op voedsel voordat het wordt ingeslikt, kan ook helpen voorkomen dat dit gebeurt.

Een psychiatrische behandeling, indien van toepassing, kan trichobezoïnen helpen voorkomen.