CO2-bloedtest

Artikelen alleen voor educatieve doeleinden. Gebruik geen zelfmedicatie. Neem voor alle vragen over de definitie van de ziekte en de behandelingsmethoden contact op met uw arts. Onze site is niet verantwoordelijk voor de gevolgen veroorzaakt door het gebruik van de informatie die op de portal is geplaatst.

Wat is een CO2-bloedtest?

Een CO2-bloedtest meet de hoeveelheid kooldioxide (CO2) in het bloedserum, het vloeibare deel van het bloed. Een CO2-test kan ook worden genoemd:

  • een koolstofdioxidetest
  • een TCO2-test
  • een totale CO2-test
  • bicarbonaattest
  • een HCO3-test
  • een CO2-testserum

Mogelijk ontvangt u een CO2-test als onderdeel van een metabolisch panel. Een metabools panel is een groep testen die elektrolyten en bloedgassen meten.

Het lichaam bevat twee belangrijke vormen van CO2:

  • HCO3 (bicarbonaat, de belangrijkste vorm van CO2 in het lichaam)
  • PCO2 (koolstofdioxide)

Uw arts kan deze test gebruiken om te bepalen of er een onbalans is tussen de zuurstof en kooldioxide in uw bloed of een pH-onbalans in uw bloed. Deze onevenwichtigheden kunnen tekenen zijn van een nier-, ademhalings- of stofwisselingsstoornis.

Waarom de CO2-bloedtest wordt besteld

Uw arts zal een CO2-bloedtest bestellen op basis van uw symptomen. Tekenen van een onbalans van zuurstof en koolstofdioxide of een pH-onbalans omvatten:

  • kortademigheid
  • andere ademhalingsmoeilijkheden
  • misselijkheid
  • braken

Deze symptomen kunnen wijzen op longfunctiestoornissen waarbij zuurstof wordt uitgewisseld tussen kooldioxide.

U moet de zuurstof- en koolstofdioxidewaarden van uw bloed regelmatig laten meten als u werkt met zuurstoftherapie of bepaalde operaties uitvoert.

Hoe een bloedmonster wordt genomen

Bloedmonsters voor een CO2-bloedtest kunnen worden afgenomen van een ader of een slagader.

Bloedmonster van venapunctie

Venipunctuur is de term die wordt gebruikt om een ​​basisbloedstaal uit een ader te beschrijven. Uw arts zal een eenvoudig venapunctuurbloedmonster bestellen als deze alleen HCO3 wil meten.

Voor het verkrijgen van een bloedstaalmonster, een zorgaanbieder:

  • reinigt de site (vaak de binnenkant van de elleboog) met een kiemdodend antisepticum
  • wikkelt een elastische band rond uw bovenarm om de ader te doen zwellen met bloed
  • steekt voorzichtig een naald in de ader en verzamelt bloed in de bijgevoegde buis totdat deze vol is
  • verwijdert de elastische band en de naald
  • bedekt de prikwond met steriel gaas om eventuele bloeding te stoppen

Arterieel bloedmonster

Bloedgasanalyse is vaak een onderdeel van de CO2-test. Voor een bloedgasanalyse is arterieel bloed nodig omdat de gassen en pH-waarden in de slagaders anders zijn dan die van veneus bloed (bloed uit een ader).

Slagaders vervoeren zuurstof door het hele lichaam. Aders dragen metabolisch afval en gedeoxygeneerd bloed naar de longen om te worden uitgeademd als koolstofdioxide en om de nieren in de urine door te geven.

Deze meer gecompliceerde procedure wordt uitgevoerd door een arts die getraind is om veilig toegang te krijgen tot de slagaders. Arterieel bloed wordt meestal genomen uit een slagader in de pols, de radiale slagader. Dit is de belangrijkste slagader in lijn met de duim, waar u uw pols kunt voelen.

Of bloed kan uit de armslagader in de elleboog of de dij slagader in de lies worden verzameld. Om een ​​arterieel bloedmonster te krijgen, moet de arts:

  • reinigt de site met een kiemdodend antisepticum
  • steekt voorzichtig een naald in de ader en trekt bloed in een aangesloten buis totdat deze vol is
  • verwijdert de naald
  • oefent druk uit op de wond gedurende minstens vijf minuten om ervoor te zorgen dat het bloeden stopt. (Slagaders dragen bloed bij hogere drukken dan aderen, dus het duurt langer voordat het bloed een stolsel vormt.)
  • legt een strakke wikkel rond de prikplaats die minstens een uur op zijn plaats moet blijven

Hoe u zich voor te bereiden op uw bloedtest

Uw arts kan u vragen te vasten of te stoppen met eten en drinken vóór de bloedtest. Uw arts kan u ook vragen om te stoppen met het nemen van bepaalde medicijnen vóór de test, zoals corticosteroïden of maagzuurremmers. Deze medicijnen verhogen de concentratie bicarbonaat in het lichaam.

Risico's van een CO2-bloedtest

Er zijn lichte risico's verbonden aan zowel tests op aderpunctie als arterieel bloed. Waaronder:

  • enorm bloeden
  • flauwte
  • duizeligheid
  • hematoom, dat is een brok bloed onder de huid
  • infectie op de prikplaats

Na de bloedafname zorgt uw arts ervoor dat u zich goed voelt en zal hij u vertellen hoe u voor de punctieplaats moet zorgen om de kans op infectie te verkleinen.

Test resultaten

Het normale bereik voor CO2 is 23 tot 29 mEq / L (milliequivalent eenheden per liter bloed).

De bloedtest meet vaak de pH van het bloed samen met het CO2-gehalte om de oorzaak van uw symptomen verder te bepalen. Bloed-pH is een maat voor de zuurgraad of alkaliteit. Alkalose is wanneer je lichaamsvloeistoffen te alkalisch zijn. Acidose, aan de andere kant, is wanneer uw lichaamsvloeistoffen te zuur zijn.

Typisch is een bloed enigszins basisch met een pH-meting van bijna 7,4 die door het lichaam wordt onderhouden. Normaal bereik van 7.35 tot 7.45 wordt als neutraal beschouwd. Een bloed-pH-meting van minder dan 7,35 wordt als zuur beschouwd. Een stof is meer alkalisch als de pH-waarde van het bloed hoger is dan 7.45.

Laag bicarbonaat (HCO3)

Een testresultaat van laag bicarbonaat en lage pH (minder dan 7,35) is een aandoening die metabole acidose wordt genoemd. Veelvoorkomende oorzaken zijn:

  • nierfalen
  • ernstige diarree
  • melkzuuracidose
  • toevallen
  • kanker
  • langdurig zuurstofgebrek door ernstige bloedarmoede, hartfalen of shock
  • diabetische ketoacidose (diabetische acidose)

Een testresultaat van lage bicarbonaat en hoge pH (meer dan 7,45) is een aandoening die respiratoire alkalose wordt genoemd. Veelvoorkomende oorzaken zijn:

  • hyperventilatie
  • koorts
  • pijn
  • angst

Hoog bicarbonaat (HCO3)

Een testresultaat van hoge bicarbonaat en lage pH (minder dan 7,35) is een aandoening die respiratoire acidose wordt genoemd. Veelvoorkomende oorzaken zijn:

  • longontsteking
  • chronische obstructieve longziekte (COPD)
  • astma
  • pulmonaire fibrose
  • blootstelling aan giftige chemicaliën
  • geneesmiddelen die de ademhaling onderdrukken, vooral wanneer ze worden gecombineerd met alcohol
  • tuberculose
  • longkanker
  • pulmonale hypertensie
  • ernstige obesitas

Een testresultaat van hoge bicarbonaat en hoge pH (meer dan 7,45) is een aandoening die metabole alkalose wordt genoemd. Veelvoorkomende oorzaken zijn:

  • chronisch braken
  • lage kaliumspiegels
  • hypoventilatie, wat een vertraagde ademhaling en een verminderde CO2-eliminatie betekent

Langetermijnvooruitzichten

Als uw arts een CO2-onbalans constateert die wijst op acidose of alkalose, zullen zij de oorzaak van deze onbalans onderzoeken en deze op de juiste manier behandelen. Omdat de oorzaken variëren, kan de behandeling een combinatie van veranderingen in levensstijl, medicijnen en operaties met zich meebrengen.