COPD-tests en -diagnose

Artikelen alleen voor educatieve doeleinden. Gebruik geen zelfmedicatie. Neem voor alle vragen over de definitie van de ziekte en de behandelingsmethoden contact op met uw arts. Onze site is niet verantwoordelijk voor de gevolgen veroorzaakt door het gebruik van de informatie die op de portal is geplaatst.

Overzicht

Een diagnose van chronische obstructieve longziekte (COPD) is gebaseerd op uw tekenen en symptomen, de geschiedenis van blootstelling aan irriterende stoffen van de longen (zoals roken) en de familiegeschiedenis. Uw arts moet een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren voordat een diagnose wordt gesteld.

COPD-symptomen kunnen traag zijn en veel van de symptomen komen enigszins voor. Uw arts zal een stethoscoop gebruiken om naar hart- en longgeluiden te luisteren en kan sommige of alle van de volgende tests bestellen.

Lees meer: ​​COPD-symptomen en patiëntengroepen "

spirometrie

De meest effectieve en algemene methode voor het diagnosticeren van COPD is spirometrie, ook bekend als een pulmonale functietest of PFT. Deze eenvoudige, pijnloze test meet de longfunctie en -capaciteit.

Om deze test uit te voeren, zul je zo krachtig mogelijk uitademen in een buis die is verbonden met de spirometer, een kleine machine. Het totale volume uit de longen uitgeademde lucht wordt de geforceerde vitale capaciteit (FVC) genoemd. Het percentage van de FVC geforceerd in de eerste seconde wordt de FEV1 genoemd. FEV staat voor geforceerd expiratoir volume. De maximale snelheid waarmee u uw longen ledigt, wordt de piek expiratory flow rate (PEFR) genoemd.

Spirometrie-resultaten helpen bepalen welk type longziekte u heeft en de ernst ervan. De resultaten kunnen onmiddellijk worden geïnterpreteerd. Deze test is het meest effectief omdat het COPD kan bepalen voordat er significante symptomen optreden. Het kan uw arts ook helpen de progressie van COPD te volgen en de effectiviteit van de behandeling te controleren.

Omdat spirometrie vereist dat je krachtig uitademt, wordt het niet aanbevolen voor iemand die onlangs een hartaanval of een hartoperatie heeft gehad. Het is belangrijk om voorafgaand aan het testen volledig te zijn hersteld van eventuele ernstige ziekten of omstandigheden. Zelfs als u een in wezen goede gezondheid heeft, kunt u zich direct na de test een beetje buiten adem en duizelig voelen.

Bronchodilator reversibiliteitstest

Deze test combineert spirometrie met het gebruik van een bronchodilator, een medicijn dat helpt om uw luchtwegen te openen.

Voor deze test onderga je een standaard spirometrietest om een ​​nulmeting te krijgen van hoe goed je longen werken. Daarna, na ongeveer 15 minuten, neemt u een dosis van bronchusverwijders en herhaalt u de spirometrietest.

Deze screening is nuttig om te bepalen of uw huidige bronchodilatatietherapie werkt of dat deze moet worden aangepast.

Meer informatie: een lijst met COPD-medicijnen om uw symptomen te verlichten "

Bloedtesten

Bloedonderzoek kan uw arts helpen bepalen of uw symptomen worden veroorzaakt door een infectie of een andere medische aandoening.

Een arteriële bloedgastest meet de niveaus van zuurstof en koolstofdioxide in uw bloed. Dit is een indicatie van hoe goed uw longen werken. Deze meting kan aangeven hoe ernstig uw COPD is en of u mogelijk zuurstoftherapie nodig heeft.

De meeste mensen hebben geen problemen met bloedtesten. Er kan wat ongemak zijn of zeer lichte kneuzingen waarbij de naald wordt ingebracht, maar die bijwerkingen duren niet lang.

Als u symptomatische COPD heeft en jonger bent dan 50 jaar oud of als u een niet-roker bent met COPD, kan uw arts uw alfa-1-gehalte van antitrypsine (AAT) controleren. Dit eiwit, dat je longen beschermt, wordt geproduceerd door je lever en vervolgens in je bloedbaan vrijgegeven. Mensen met lage niveaus van dit eiwit hebben een aandoening die alfa-1 antitrypsine-deficiëntie wordt genoemd en ontwikkelen vaak COPD op jonge leeftijd.

Genetische test

Hoewel roken en blootstelling aan schadelijke stoffen in het milieu de hoofdoorzaken zijn van COPD, is er ook een erfelijke risicofactor voor deze aandoening. Een familiegeschiedenis van voortijdige COPD kan erop duiden dat u de aandoening heeft. Door middel van genetische tests, kunt u erachter komen of u een AAT-tekort heeft.

AAT helpt uw ​​longen beschermen tegen ontstekingen veroorzaakt door irriterende stoffen zoals vervuiling of roken. Als u COPD heeft maar nog nooit gerookt of gewerkt hebt met schadelijke chemicaliën en verontreinigende stoffen, kunt u AAT-deficiënt zijn.

Genetisch testen op AAT-tekort gebeurt met een bloedtest. De bloedtest is meestal onschadelijk. Het is echter een uitdaging om erachter te komen dat u een AAT-tekort heeft, vooral als u nog niet de diagnose COPD hebt. AAT-deficiëntie zijn, kan niet garanderen dat je uiteindelijk longproblemen krijgt, maar het verhoogt de kans.

X-thorax of CT-scan

Een CT-scan is een soort röntgenfoto die een gedetailleerder beeld creëert dan een standaardfoto. Elk type röntgenfoto dat uw arts kiest, geeft een beeld van de structuren in uw borst, inclusief uw hart, longen en bloedvaten. Uw arts zal kunnen zien of u aanwijzingen heeft voor COPD. Als uw symptomen worden veroorzaakt door een andere aandoening zoals hartfalen, kan uw arts dat ook vaststellen.

CT-scans en standaardröntgenstralen zijn pijnloos, maar ze stellen u bloot aan kleine hoeveelheden straling. De straling die wordt gebruikt voor een CT-scan is groter dan die voor een normale röntgenfoto. Hoewel de stralingsdoses voor elke test relatief laag zijn, dragen ze wel bij tot de hoeveelheid stralingsblootstelling die u tijdens uw leven ontvangt. Dit kan uw risico op kanker licht verhogen. Nieuwe CT-apparatuur vereist echter minder straling om gedetailleerde beelden te produceren dan de vorige technologie.

Sputum onderzoek

Uw arts kan een sputumonderzoek laten uitvoeren, vooral als u een productieve hoest hebt. Sputum is het slijm dat je ophoest.

Analyse van uw sputum kan helpen bij het vaststellen van de oorzaak van uw ademhalingsmoeilijkheden en kan mogelijk helpen bij het opsporen van enkele longkankers. Als u een bacteriële infectie heeft, kan deze ook worden geïdentificeerd en behandeld.

Hoesten genoeg om een ​​sputum monster te produceren, kan enkele momenten ongemakkelijk zijn. Anders zijn er geen echte risico's of nadelen aan een sputumonderzoek. Het kan erg handig zijn bij het stellen van een diagnose van uw aandoening.

EKG

Uw arts kan een ECG of een elektrocardiogram aanvragen om te bepalen of uw kortademigheid wordt veroorzaakt door een hartaandoening in tegenstelling tot een longaandoening. In de loop van de tijd kunnen de ademhalingsmoeilijkheden geassocieerd met COPD echter leiden tot hartcomplicaties, waaronder abnormale hartritmes, hartfalen en een hartaanval. Een ECG meet de elektrische activiteit in uw hart en kan helpen bij het vaststellen van een storing in uw hartritme.

Het EKG is over het algemeen een veilige test met weinig risico's. Soms kunt u een beetje huidirritatie ervaren in het gebied waar een elektrode wordt geplaatst. Als een ECG gepaard gaat met een inspanningstest, kan de screening helpen abnormale hartritmes te ontdekken.

Meer lezen: Elektrocardiogram "

Voorbereiding op COPD-testen

COPD-tests vergen weinig voorbereiding. Draag comfortabele kleding en vermijd vooraf grote maaltijden. U moet ook vroeg op uw afspraak arriveren om het nodige papierwerk in te vullen.

Voorafgaand aan spirometrie- of EKG-tests, moet u met uw arts overleggen over eventuele medicijnen. Bepaalde medicijnen, cafeïne, roken en lichaamsbeweging kunnen van invloed zijn op uw testresultaten. Als u bijvoorbeeld een bronchodilatator-reversibiliteitstest hebt, moet u wellicht wachten om uw bronchodilatator te gebruiken tot dat gedeelte van de test.

Raadpleeg uw arts of het testcentrum enkele dagen voor uw test om te zien welke beperkingen op u van toepassing zijn. Zorg ervoor dat u alle instructies voor het testen volgt, zodat uw resultaten zo nauwkeurig mogelijk zijn.

vooruitzicht

Gewoonlijk worden COPD-tests onafhankelijk van uw arts uitgevoerd. Bloedonderzoek wordt uitgevoerd in een testcentrum en monsters worden ter studie naar een lab gestuurd. Resultaten kunnen vaak binnen een paar dagen of hooguit een paar weken worden verkregen.

De resultaten van spirometrietesten hebben ook een paar dagen nodig om bij uw arts te komen, hoewel uw arts ze misschien dezelfde dag nog kan zien als er haast is. Hetzelfde geldt voor CT-scans en andere imaging-tests.

Genetische tests hebben meestal een paar weken nodig.

Resultaten van een sputumkweek kunnen variëren van een dag of twee tot een paar weken. De tijdsduur hangt af van het type conditie dat wordt onderzocht.

Wachten op resultaten kan moeilijk zijn, maar het verkrijgen van nauwkeurige testresultaten is van cruciaal belang voor een juiste diagnose van uw aandoening en het opstellen van een effectief behandelplan.

Lees meer: ​​loop ik het risico op COPD? "