Artritis psoriatica (PsA) komt voort uit de psoriasis van de huidaandoening. Volgens de Arthritis Foundation ontwikkelt ongeveer 30 procent van mensen met psoriasis uiteindelijk PsA. Het jichtige deel van PsA houdt verband met ontsteking (zwelling), die roodheid en pijn in uw gewrichten kan veroorzaken.
Zodra u een PsA-diagnose hebt ontvangen, kan pijnbeheersing uw primaire zorg zijn bij het behandelen van de aandoening. Het nemen van pijnstillers is echter niet voldoende om de symptomen op afstand te houden. Bovendien behandelt een enkele focus op pijnbeheer de onderliggende triggers van PsA niet. Om effectief PsA te behandelen en de incidentie van flare-ups te verminderen, praat met uw arts over een uitgebreid behandelings- en leefstijlplan dat pijn behandelt terwijl u uw ziekte in het algemeen onder controle houdt.
Wat veroorzaakt PsA
PsA wordt veroorzaakt door psoriasis, een ontstekingsaandoening die vaak resulteert in vlekken van rode en zilveren schilferige laesies op uw huid. Sommige mensen met psoriasis ontwikkelen PsA na verloop van tijd.
Psoriasis zelf is een auto-immuunziekte. Dit is een klasse van aandoeningen waarbij het immuunsysteem gezonde weefsels en cellen aanvalt. Ontsteking en overtollige huidcellen zijn het gevolg.
Naast huidletsels van psoriasis kan PsA gewrichtsstijfheid en pijn veroorzaken. Het kan ook een aanzienlijke zwelling in uw vingers en tenen veroorzaken, evenals pijn in de onderrug.
De pijn van PsA behandelen
Pijn in PsA wordt veroorzaakt door chronische ontsteking. Het resulteert in pijn en stijfheid in gewrichten, die soms alleen aan één kant van uw lichaam voorkomen. PsA heeft vergelijkbare symptomen als reumatoïde artritis, een ander type auto-immuunziekte.
Er zijn talloze medicatieopties beschikbaar voor de behandeling van pijn bij PsA. Het is belangrijk om op te merken dat terwijl deze medicijnen je kunnen helpen om je beter te voelen en gemakkelijker te bewegen, ze niet de onderliggende oorzaken van de aandoening behandelen.
Steroïdeloze ontstekingsremmers
Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) zijn een veel voorkomende behandelingsoptie voor verschillende vormen van artritis. In tegenstelling tot acetaminophen (Tylenol) verminderen NSAID's zowel ontsteking als pijn. Uw arts zal waarschijnlijk over-the-counter-versies zoals ibuprofen (Advil) aanbevelen. U heeft mogelijk een NSAID op recept nodig als een vrij verkrijgbare versie niet werkt.
NSAID's kunnen interageren met andere medicijnen en leiden tot langdurige complicaties (zoals maagbloedingen), dus het is belangrijk dat u alle huidige medicijnen die u neemt met uw arts bespreekt voordat u deze gebruikt.
antidepressiva
Antidepressiva kunnen worden gebruikt voor mensen met PsA die depressiesymptomen hebben. Ze worden soms ook gebruikt om de gevoeligheid voor pijn te verminderen. In het bijzonder kan uw arts noradrenerge en specifieke serotonergische antidepressiva aanbevelen.
Verder gaan dan pijnmanagement
Pijn is slechts één aspect van de PsA-behandeling. Omdat de pijn wordt toegeschreven aan een ontsteking, moet de behandeling de oorzaken van ontsteking aanpakken. Hoewel pijn soms meer opvalt, is de ontsteking direct gekoppeld aan gewrichtsschade. PsA behandelen als geheel kan ontstekingen en de potentiële schade helpen verminderen.
Medicijnen voor ontsteking
Sommige medicijnen werken dubbel in PsA. Bijvoorbeeld, receptvrije en zonder recept verkrijgbare NSAID's kunnen helpen bij het behandelen van zowel pijn als ontsteking. De meeste andere medicijnen die bedoeld zijn om pijn te verlichten, behandelen de ontsteking echter ook niet automatisch.
Pijn wordt veroorzaakt door een ontsteking in PsA, dus het is belangrijk om eerst de zwelling te verminderen. Sommige soorten medicijnen omvatten:
Biologics werk door immuunreacties te richten die gezonde weefsels aanvallen en PsA-symptomen veroorzaken. Biologische geneesmiddelen zijn verkrijgbaar via intraveneuze infusie of injectie. Ze kunnen helpen pijn in de loop van de tijd te verminderen, maar het kan tot drie maanden duren voordat ze hun volledige effect hebben bereikt.
Biologische geneesmiddelen die u mogelijk voorgeschreven krijgt, zijn onder meer adalimumab (Humira), certolizumab (Cimzia), etanercept (Enbrel), golimumab (Simponi), infliximab (Remicade) en ustekinumab (Stelara).
Steroïde injecties bieden snelle verlichting van ernstige ontsteking.
immunosuppressiva, waaronder cyclosporine (Sandimmune) en azathioprine (Azasan, Imuran).
TNF-alfaremmers worden ook als biologische geneesmiddelen beschouwd. Ze verminderen TNF-alfa in uw lichaam om de aanval op gezonde cellen en weefsels te stoppen. Humira en Enbrel zijn twee voorbeelden van deze medicijnen.
Ziektemodificerende antirheumatische geneesmiddelen (DMARD's) werk door het vertragen van gewrichtsschade. Deze omvatten leflunomide (Arava), sulfasalazine (Azulfidine) en methotrexaat.
Dermatologische zorg
Het behandelen van de pijn van PsA zal ook geen psoriasis huidlaesies behandelen. Je zult hier nog steeds dermatologische zorg voor moeten zoeken. Een dermatoloog kan lichttherapie, corticosteroïden of zalven voorschrijven om u comfortabeler te maken. Het behandelen van huidlaesies kan ook de kans op infectie verminderen.
Zelfzorg tips
Zelfzorg kan ook een grote bijdrage leveren aan het PsA-beheer door het aantal gerelateerde opflakkeringen te verminderen. De Arthritis Foundation schetst de volgende methoden:
- gewichtsverlies (in gevallen van overgewicht dat extra druk uitoefent op uw gewrichten)
- uitgebalanceerd dieet (kan ook vermoeidheid bestrijden)
- regelmatige lichaamsbeweging om de gewrichten gesmeerd te houden
- stress management
- meditatie / aandachtige ademhalingsoefeningen
- niet roken
- beperkte alcoholinname
Lange-termijnoverwegingen voor PsA
PsA is een aandoening op de lange termijn. Omdat er geen remedie is, hangt de kwaliteit van leven sterk af van het algehele management van de ziekte.
Pijnbehandeling kan helpen tijdens flare-ups. Flare-ups zijn echter vaak tijdelijk, dus het is belangrijk om uw aandoening als geheel te behandelen om ze vanaf het begin te voorkomen. Wanneer PsA niet volledig wordt behandeld, kan het worden uitgeschakeld. Als u ondanks de behandeling symptomen blijft ervaren, overleg dan met uw arts over het aanpassen van uw plan.
