Terug naar Gezondheid Changemakers Een oud spreekwoord stelt dat als je een man een vis geeft, hij een dag zal eten. Als je een man leert vissen, zal hij een leven lang eten. De simpele handeling mensen voorbereiden met de vaardigheden om voor zichzelf te zorgen, opent een toekomst van mogelijkheden en hoop.
Een soortgelijke filosofie drijft de leraren en bestuurders op Urban Promise Academy (UPA), een middelbare school die ongeveer 300 studenten in de Fruitvale-buurt Oakland, Californië dient. Maar in plaats van vissen leren ze kinderen het belang van gezond voedsel te begrijpen. De hoop is dat niet alleen deze studenten gezondere keuzes voor vandaag zullen maken, maar dat ze bereid zijn om betere keuzes te maken voor hun eigen gemeenschap en families in de toekomst.
De docent van Urban Promise Academy Allison Schaffer bespreekt haar werk en toewijding om studenten te leren hoe het eten van gezond, voedzaam eten er echt uitziet.
Om dit doel te bereiken, begon UPA een partnerschap met La Clinica, een lokale gezondheidsgemeenschap. De kliniek biedt een gezondheidsvoorlichter voor de zesde, zevende en achtste klaslessen van de school. De gezondheidsvoorlichter, Allison Schaffer - of mevrouw Allie zoals haar studenten haar noemen - hoopt haar studenten te leren over het maken van betere voedingskeuzes en het verbeteren van hun gezondheid. Terwijl ze dat doet, hoopt ze ook om hen te helpen begrijpen hoe hun gemeenschap hun gezondheid beïnvloedt. Maar eerst moet ze haar studenten laten begrijpen wat ze nu aan het eten zijn - en wat de gevolgen kunnen zijn.
Waar te beginnen
? Ik denk dat veel van mijn werk is om ze te laten nadenken over wat ze eten, en wat daarna komt, is er een mening over vormen. Daarna kunnen ze er iets aan doen ,? Zegt Schaffer. ? Het begint gewoon door hen te laten nadenken over wat ze in hun lichaam stoppen, omdat dat op dit moment niet gebeurt. Ze zijn soort van afwezig het eten van chips en snoep of ervoor kiezen om geen lunch op school te eten, wat veel voedzamer is dan wat ze zouden eten als ze hun eigen voedsel zouden kunnen kopen.
Dus waar begin je met het uitleggen van voedselkeuzes aan kinderen die liever frites dan wortels en frisdrank drinken? Je begint met voedsel dat ze begrijpen: junk food.
Schaffer brengt vier verschillende soorten chips van maïs. Ze vraagt studenten om ze te rangschikken van gezondst tot minst gezond. ?Interessant genoeg,? zegt ze, "ze komen altijd tot de juiste conclusie." Dat zegt Schaffer een belangrijke zaak: deze kinderen hebben de kennis, ze handelen er gewoon niet naar.
Chips en junkfood zijn niet de enige voedseltalen die deze kinderen spreken. Met suiker gezoete ijstheeën zijn erg populair bij het studentenlichaam van deze school, net als frisdrank. Hoewel grammen suiker en dagelijkse percentages waarschijnlijk te abstract zijn voor tieners om te begrijpen, zijn bolletjes en hopen suiker dat niet. Dat is precies wat Schaffer en haar studenten doen.
Met behulp van een aantal van de favoriete dranken van de studenten laat Schaffer de hoeveelheden populaire drankjes afmeten. ? Soda smaakt goed, maar het heeft veel suiker en dingen die je lichaam kunnen schaden, ook al zie je het misschien niet ,? zegt Naomi, een 12-jarige zevende grader bij UPA.
Suikerpitten zijn concrete boodschappen die studenten kunnen absorberen en delen met hun vrienden en familie. Helaas worden die berichten vaak overstemd. Marketing voor hoog-suiker en zoutrijke voedingsmiddelen bombardeert studenten wanneer ze niet in hun klas zijn. De flitsende commercials en billboards trekken hun aandacht, terwijl groenten, fruit en water niet dezelfde flits bieden.
Breng het bericht naar huis
In een klaslokaal is het eenvoudig om de betere optie te kiezen. De echte hindernis is om diezelfde studenten te helpen betere beslissingen te nemen als ze een keuze krijgen. Dat, zoals Schaffer wijst, niet in grote bewegingen wordt gedaan. Het wordt beetje bij beetje gedaan, stap voor stap.
Schaffer moedigt studenten aan om hun gedrag te analyseren en naar manieren te zoeken om geleidelijk te veranderen. Als ze elke dag een frisdrank drinken, zegt Schaffer, dat ze morgen niet stoppen met het drinken van frisdrank. Maar misschien reserveren ze soda voor het weekend of drinken ze slechts een halve soda en bewaren ze de rest voor de volgende dag. Nadat dat doel is overwonnen, kun je verder gaan met het volledig elimineren van de frisdrank.
De filosofie van Schaffer is niet om studenten te schamen of bang te maken voor veranderingen. In plaats daarvan wil ze dat ze de consequenties en realiteiten van bepaalde keuzes begrijpen, of dat nu is om frisdrank te drinken en op chips te kauwen, of niet om te oefenen en tv te kijken.
? Ik zie veel obesitas in de gemeenschap, in ouders, in studenten zelf ,? Zegt Schaffer. ? Met obesitas komt een groot aantal problemen, zoals hart-en vaatziekten, diabetes, en dat wordt gemanifesteerd in de ouders, maar het begint ook te gebeuren bij de studenten.? Schaffer zegt dat het aantal vroeg-intrede diabetes type 2 toeneemt bij de studenten die ze elke dag ziet.
Die ziektes zijn logisch voor studenten als Naomi omdat ze ze zien bij hun ouders, tantes, ooms, buren en neven. Wat is er nog logischer voor studenten? Zich niet goed voelen, geen energie hebben om te rennen en spelen, en in slaap vallen tijdens de les.
? Het voedsel dat mijn studenten eten, heeft een grote impact op hun leerproces? Zegt Schaffer. ? Vaak eten kinderen geen ontbijt. We bieden wel ontbijt op school, maar veel kinderen kiezen er helaas voor om te stoppen. Dus als een kind geen goed ontbijt eet, zijn ze slaperig en duurt het een tijdje om klaar te zijn om te leren. Als een student geen lunch eet, zijn ze tegen de middag aan het crashen en zijn ze super moe en kunnen ze zich niet concentreren.?
Voor de 14-jarige Elvis, een achtste grader bij UPA, was het besef dat sap meestal niet veel gezonder was dan frisdrank, een eye-opener.? Ik heb geleerd dat sap dezelfde hoeveelheid suiker bevat, zelfs als het is besprenkeld met vitamines ,? hij zegt. ? Energiedranken hebben dezelfde hoeveelheid en het laat je hart sneller kloppen, en dat is slecht voor je, want als alle energie naar beneden is, val je gewoon.?
Gebrek aan energie is de taal die drukke middenschoolers begrijpen, en zoals leraren zoals Schaffer weten, is gebrek aan voedzame maaltijden van hoge kwaliteit gelijk aan studenten die slaperig, knorrig, boos en potentieel uitdagend zijn. Die problemen kunnen leiden tot gedragsproblemen, en dat allemaal omdat een student niet goed heeft gegeten - of dat niet kon.
Schoolwerk in levenswerk veranderen
Het is geen toegang tot voedsel dat zo moeilijk is, zegt Schaffer. Negentig procent van het studentenbestand van UPA, dat ook bijna 90 procent Latino is, komt in aanmerking voor gratis of beperkte lunch via het federale schoollunchprogramma. De lunchroom biedt elke dag van de schoolweek ontbijt en lunch. De naburige bodega's hebben hun spel opgevoerd door een smoothie-bar aan te bieden met sandwiches en verse dranken. Een boerenmarkt is slechts iets meer dan 1,5 km verderop en veel buurtwinkels hebben verse producten en vlees bij zich.
Om haar zevende klas te laten zien hoe gemakkelijk verandering is, neemt Schaffer ze mee op een wandeltocht door hun buurt. Met het Community Mapping Project kunnen studenten alles op hun school opnemen - restaurants, winkels, klinieken, huizen en zelfs mensen. Na een week wandelen komt de klas terug en analyseert wat ze hebben gevonden. Ze praten over hoe bepaalde winkels of bedrijven de gemeenschap ten goede of ten goede kunnen beïnvloeden. Ze praten over wat er zou kunnen gebeuren als bepaalde veranderingen werden aangebracht, en ze mogen dromen over wat er zou kunnen worden gedaan om hun gemeenschap te helpen, een taak die velen van hen misschien nooit hebben overwogen vóór deze klaservaring.
Tegen het einde, hopelijk, beginnen ze na te denken over hun gemeenschap en op welke manieren kunnen ze toegang krijgen tot wat al bestaat dat gezond is omdat er hier veel is dat al gezond is? Zegt Schaffer. Ze hoopt ook dat haar lessen hen leren kritischer te zijn over hun gemeenschap en hen aanmoedigen om proactief te denken over hoe ze hun wijken kunnen helpen veranderen, groeien en het beter doen - zowel voor vandaag als voor hun toekomst.
Meer Gezondheid Changemakers
Bekijk alles "
Stephen Satterfield
Schrijver, activist en oprichter van Nopalize Stephen Satterfield, leider in de? Echte voedselbeweging? over hoe zijn zuidelijke wortels zijn culinaire missie vormden. Lees verder "Nancy Roman
CEO van Capital Food Bank in Washington D.C. Capital Area Food Bank CEO Nancy Roman legt uit waarom haar organisatie bezig is met het vernieuwen van hoe gedoneerd voedsel wordt geaccepteerd en gedistribueerd naar mensen in nood. Lees verder "Doe mee aan het gesprek
Maak contact met onze Facebook-community voor antwoorden en compassievolle ondersteuning. Wij zullen u helpen uw weg te vinden.
Healthline
