Het was nog niet zo heel lang geleden dat internet helemaal niets was. De meesten van ons kunnen zich herinneren dat we onze eerste computers hebben gekregen (en de opwinding van die eerste chatrooms), en velen kunnen zich zelfs de dagen herinneren waarin MySpace de juiste plaats was.
Nu is Facebook de regerende koning van sociale media, maar dat betekent niet dat er geen loyale groeperingen zijn die gelukkig samenkomen op Instagram, Twitter, Snapchat, Pinterest en de vele andere ontmoetingsplaatsen online. Deze sociale media-opties bieden mensen een manier om contact te leggen, zowel met vrienden en familie als met virtuele vreemden met wie ze veel gemeen hebben.
In 2009 werd ik voor het eerst gediagnosticeerd met stadium IV endometriose. Op de leeftijd van 26 jaar kreeg ik te horen dat ik onvruchtbaar was en IVF moest nastreven als ik ooit hoopte een gezin te stichten. In die tijd kende ik niemand in mijn echte leven die zich zelfs kon verhouden tot wat ik doormaakte. Het internet bleek een redder voor mij te zijn, en mij te verbinden met vrouwen die zich konden vinden en ondersteuning konden bieden die mijn vrienden en familie niet wisten te geven.
Dus ik ben de eerste die de waarde erkent van online delen, vooral als het gaat om gezondheidsconcurrentie die misschien een beetje taboe is om te bespreken met mensen die niet in je schoenen staan.
Dat gezegd hebbende, er zijn enkele onderwerpen waar we allemaal mee eens zouden moeten zijn en die beter offline gehouden kunnen worden. Hier is mijn lijst met informatie die grenst aan T.M.I. (te veel informatie), dat is waarschijnlijk het beste om niet te delen met de wereld.
1. G voor grafische weergave
Na vijf grote abdominale operaties, heb ik een aantal echt grafische foto's van mijn binnenkant. Ik vind ze fascinerend, maar de meeste van mijn vrienden en familie zijn het waarschijnlijk niet eens. Als er bloed en lef is, deel het dan niet. Hetzelfde geldt voor overdreven grafische geboortefoto's. Je vindt ze misschien mooi, maar je oom Harry is misschien wat meer preuts.
2. Laten we (niet) praten over kak
Als moeder van een 3-jarige weet ik maar al te goed hoe al het consumeren van het onderwerp poep in de vroege zindelijkheidstrainingjaren kan zijn. Ik weet ook dat de meeste mensen er niet om geven om te horen hoe groot mijn dochters poep vanmorgen was, of waar ze het verstopte toen we nog steeds uit de luiers kwamen. Misschien vind je de kakverhalen hilarisch (ik denk dat het een moeder is), maar niet al je vrienden en familie zijn het daar mee eens. Om datzelfde doel te bereiken, moet niemand weten of je met de grote bent geraakt? D? nadat het maagvirus door je huis was geveegd! Sommige dingen kunnen het best privé worden gehouden.
3. Waarom zei je dat niet?
Niet zo lang geleden herinnerde Timehop me aan een post die ik zes jaar geleden na het landen in het ziekenhuis had gedeeld voor een uiteenspattende ovariumcyste. Het was een foto van een infuus in mijn arm (breekregel # 1) samen met de woorden: "Geen probleem, alleen de nacht doorbrengen in het ziekenhuis. Nog een keer.? Er waren heel veel,? Oh nee, wat is er aan de hand?! ?? en opmerkingen die volgden, waarvan ik geen van allen de behoefte voelde om er tot de volgende dag op te reageren.
Dit wordt nu vaak 'vaguebooking' genoemd? en de meeste mensen vinden het vervelend. Het posten van iets met een schokwaarde kan mensen alarmeren (soms onnodig) en zelfs loskomen als een schreeuw om aandacht. Ja, ik noem die 27-jarige versie van mezelf eruit. Kortom, het heeft geen zin om zelfs de meest elementaire kennissen uit te nodigen op je 'vrienden'? lijst in je medische drama.
4. Periode details
Dit is een andere waar ik in het verleden waarschijnlijk schuldig aan was, vooral omdat ik een blog schreef over het omgaan met endometriose (een aandoening die ondraaglijke periodes veroorzaakt). Maar over het algemeen willen de meeste mensen niet (of moeten) weten dat het die tijd van de maand voor u is. Als je moet jammeren, sms je een vriend in plaats van online te posten.
5. Kun je mij diagnosticeren?
Na ontvangst van de ondersteuning en de antwoorden die online te vinden zijn bij het behandelen van een medisch probleem, weet ik uit de eerste hand hoe waardevol de ervaringen van anderen kunnen zijn. Maar ik heb ook gezien dat oproepen voor diagnose heel erg verkeerd gaan. Ik begrijp de drang: wanneer artsen afwijzend staan tegenover uw symptomen, of wanneer u het zich niet echt kunt veroorloven er een te zien, is het verleidelijk om hulp te zoeken op internet.
Helaas brengt het opsommen van je symptomen en het vragen aan vreemden om je online te diagnosticeren je niet alleen het risico van overdreven risico's te brengen, maar het brengt ook het risico met zich mee dat je mogelijk gevaarlijk advies krijgt en neemt. Als uw arts niet naar u luistert, zoek dan een persoon die dat wel wil. En als u zich geen medische behandeling kunt veroorloven, zoek dan een kliniek of praktiserend arts die bereid is om met u samen te werken.
Bottom line: Vertrouw niet op online nieuwelingen om de diagnose te stellen.Ze zijn geen paranormaal begaafden, en zonder een medische graad en het vermogen om je daadwerkelijk te onderzoeken, kunnen ze niet meer dan gissingen bieden.
6. Arbeid updates
Mensen hebben de neiging om totaal verschillende meningen te hebben over het delen van zwangerschaps- en arbeidsinformatie, van mensen die niets publiceren tot weken nadat hun baby veilig in hun armen is, aan degenen die hun bezorging live streamen zodat iedereen ze kan zien.
Dit is een lastige. Het is heel normaal om je vreugde te delen. Dat gezegd hebbende, kunnen intieme details over hoe ver u bent uitvergroot niet iedereen passen, en omdat er soms complicaties kunnen optreden, is het misschien het beste om a? Less is more te volgen? nadering. Als je wilt delen dat de baby komt en alles ziet er goed uit, ga ervoor! Houd de play-by-play echter voorbehouden aan mensen die dichtbij genoeg zijn om al in het ziekenhuis met u te zijn.
7. De medische informatie van een ander
Er is nooit (nooit) een excuus om de medische details van iemand anders online te plaatsen. Ik heb persoonlijk gezien dat opgewonden grootmoeders regel # 3 overtreden als het gaat om het bevallen van hun eigen dochters en het negeren van het feit dat diezelfde dochters opzettelijk stil waren geweest over het online delen van zwangerschapsgegevens.
Ik heb ook gezien hoe mensen gedetailleerde informatie over de medische crisis van een vriend of familielid delen in posten waarin om gebeden wordt gevraagd. Het is eerlijk om kleine updates te delen (zoals diezelfde opgewonden grootmoeder die haar vrienden en familie laat weten dat haar eerste kleinkind onderweg is). De details zijn echter niet alleen overbodig, ze kunnen ook als beschamend of indringend worden beschouwd voor de persoon over wie u berichten plaatst. Als het niet expliciet over u gaat, loop dan heel voorzichtig in termen van wat u deelt.
8. Afhalen
En dan kan plaats je online als het gaat om gezondheid en medische informatie? Ten eerste, het hangt er vanaf waar je berichten plaatst. Als je alleen maar een snelle update wilt geven, omdat je weet dat je vrienden en gezinslijst dat kunnen, ga ervoor. Maar vraag uzelf altijd af of wat u deelt, iets is dat elke persoon op uw 'vrienden' heeft? lijst werkelijk moet weten.
Zo niet, dan zijn hier een paar alternatieve ideeën.
Persoonlijke blogs: Blogs kunnen een krachtige manier zijn om contact te maken met anderen die te maken hebben met dezelfde medische problemen, zonder alle vrienden, kennissen en collega's te overladen die contact met u opnemen op Facebook. Als u merkt dat u regelmatig medische informatie wilt delen, is een blog misschien de beste keuze.
E-mail- of groeps-tekstupdate: Als u een groep familie en vrienden wilt informeren over een medische- of gezondheidsupdate, kunt u uw binnenste cirkelgroep e-mailen of sms'en in plaats van een Facebook-update te plaatsen.
