Vanaf het moment dat zij een kind was, was Malak Kikhia gefascineerd door zwangerschap. ? Wanneer mijn moeder of haar vrienden zwanger waren, had ik altijd mijn hand of oor op hun buik, voelen en luisteren naar de baby om te schoppen. En ik stelde veel vragen ,? ze zegt.
Omdat ze de oudste dochter van vier was, nam ze ook de rol van de grote zuster in volle kracht op door haar moeder te helpen bij de zorg voor haar zussen. Ik heb altijd van baby's gehouden. Ik had in de jaren 80 een speelverzorgingsset met een stethoscoop, een spuit en pleisters en ik speelde ermee met mijn poppen en zussen ,? ze zegt. ? Ik wist in mijn vroege tienerjaren dat ik een verpleegkundige voor werk en bevalling wilde zijn.
Het was een droom die ze liet uitkomen. Malak, verpleegkundige in verpleeg- en verzorgingsproducten in Georgië, heeft geholpen meer dan 200 baby's te helpen en te tellen. ? Het is waar wat ze zeggen: als je een baan vindt waar je van houdt, hoef je nooit een dag in je leven te werken? ze zegt.
Gelach in de verloskamer
Malak is een Libyan-Amerikaan van de eerste generatie. Haar ouders migreerden van Benghazi als studenten in 1973 om de Universiteit van Santa Barbara te bezoeken. In die tijd hadden ze hun eerste twee kinderen - inclusief Malak - voordat het gezin naar Columbia, Missouri verhuisde om de University of Missouri te bezoeken. Malak bracht het grootste deel van haar jeugd daar door. Toen ze in 1995 trouwde, verhuisde ze naar Georgië.
In het Zuiden werken de meeste patiënten die ze ziet niet Arabisch of moslim. Hoewel ze tijdens de bezorging een scrubpet draagt, toont haar medewerkersbadge met trots een foto waarop ze een hijab draagt.
? Ik verstop nooit dat ik een moslim ben ,? ze zegt. In feite breng ik het altijd naar mijn patiënten zodat ze weten dat deze grappige, normale dame een moslim is. Ze kunnen zelfs een glimp opvangen van haar paarsgeverfde haar onder haar scrubpet.
En Malak zegt dat ze honderden positieve ervaringen met gezinnen heeft gehad. ? Ik probeer dingen op te vrolijken en moeders minder angstig te laten voelen? ze zegt. ? Als ik zie dat een moeder nerveus is, zeg ik misschien: 'Wat is hier aan de hand? Ben je opgeblazen of gasachtig of verstopt? ' Ze lachen en het breekt het ijs.?
Malak zegt dat ze veel Facebook-berichten ontvangt van patiënten die haar bedanken voor het feit dat ze hun geboorte-ervaring positief hebben beoordeeld. ? Toen ik mijn 100e baby afleverde, kreeg ik toestemming van de familie om een foto van haar en mij op sociale media te plaatsen, en het ging een beetje viral over? herinnert ze zich. ? Toen mijn vorige patiënten de foto zagen, begonnen ze commentaar te geven op het aantal van hun baby's! Het bracht tranen in mijn ogen.?
Veranderende percepties van wat? Moslim? middelen
Zo vrolijk als ze is, geeft Malak toe dat ze voor het werk vooroordelen heeft ervaren, zowel direct als indirect. De meest voor de hand liggende gebeurtenis kwam vers uit de verpleegschool, toen ze in een dialysecentrum werkte.
Het bevond zich in een buitenwijk van Georgia die niet erg divers was, en ze droeg haar hijab op het werk. Ze herinnert zich verschillende mannen die beweren dat ze niet wilden dat een Arabier voor hen zou zorgen.
? Een bepaalde heer maakte duidelijk dat hij niet wilde dat ik voor hem zou zorgen omdat ik een Arabier en een moslim ben. Hij zei dat hij zich onveilig voelde en zei tegen me: 'Je weet het gewoon nooit.'?
Malak coördineerde met haar collega's om ervoor te zorgen dat hij goed verzorgd werd wanneer hij in het centrum was, maar toen haar manager merkte dat ze nooit voor hem zorgde, confronteerde ze Malak.
? Ze keek me dood in de ogen en zei tegen mij: 'Je bent een fantastische verpleegster. Ik vertrouw je. En je legde op de verpleegschool af dat je voor alle patiënten zou zorgen, wat er ook gebeurt. Ik heb je rug.'?
Vanaf dat moment begon Malak voor de man te zorgen. ? Hij klaagde eerst, maar ik zou hem zeggen dat ik het was of lang wachtte tot een andere verpleegster beschikbaar zou zijn.?
? Hij zou huff en bladerdeeg ,? ze lacht. Maar ze bleef professioneel en paste zijn houding aan tot er iets onverwachts gebeurde. ? Uiteindelijk werd ik zijn favoriete verpleegster en hij vroeg alleen of ik voor hem zou zorgen.?
Toen hun relatie zich ontwikkelde, verontschuldigde de man zich tegenover Malak en legde uit dat hij verkeerd geïnformeerd was. ? Ik vertelde hem dat ik het begreep en dat het mijn taak is om Amerikanen de positieve kant van de Amerikaanse moslim te laten zien.?
Moslimmoeder zijn in Amerika
Malak is niet alleen een verpleegster die nieuwe moeders helpt hun baby's ter wereld te brengen. Ze is zelf ook moeder, met drie zonen en twee dochters. Het zijn allemaal in Amerika geboren burgers zoals zij en allen die moslim zijn.
Haar tweelingzonen zitten op de middelbare school en haar dochters zijn 15 en 12 jaar oud, terwijl haar oudste zoon op de universiteit zit en de nationale garde van het leger.
"Hij wilde toetreden toen hij 17 was. Ik was geschokt, ik begrijp het leger niet en het enige dat ik kon denken was dat hij ten oorlog zou trekken," herinnert ze zich.? Maar hij is een sterke man en trots op dit land zoals ik ben erg trots op hem.
Terwijl Malak haar dochters opvoedt met moslimprincipes, tilt ze ook ze op om comfortabel te praten over vrouwelijke kwesties en seksualiteit. "Omdat ze jong waren, leerden ze het woord vagina, ik ben tenslotte een verpleegkundige voor werk en bevalling!"
Ze heft ze ook op om hun eigen keuzes te maken, zoals het al dan niet dragen van de hijab. Als vrouwen verdienen we het recht om te controleren wat er met ons lichaam gebeurt. Ze voegt eraan toe: "Ik laat de meisjes de hijab niet dragen, ik denk dat het een verplichting is, dus als ze besluiten om het te dragen, is het iets dat ze moeten dragen. Ik wacht liever tot ze dat besluit nemen ze zijn ouder.?
Verschillende vrouwen, verschillende perspectieven
Niet alleen werkt Malak aan het veranderen van perspectieven en vooroordelen als een verpleegster en moeder, ze helpt ook om culturele scheidslijnen op andere manieren te overbruggen. Als een moslimvrouw die werkzaam is in de gezondheid van vrouwen bevindt ze zich in een unieke positie, soms helpt ze andere moslimvrouwen op nieuw terrein te gaan als het gaat om gezondheidszorg.
? In onze cultuur worden vrouwelijke kwesties, zoals uw menstruatie en zwangerschap, als zeer privé beschouwd en niet met mannen besproken. Sommige vrouwen gaan zelfs zo ver als niet praten over deze problemen met hun echtgenoten ,? zegt ze, terwijl ze herinnert aan een van de vele gevallen waarin ze werd geraadpleegd over een bevalling voor een Arabisch-sprekende vrouw die complicaties ondervond. ? Ze hadden een mannelijke tolk aan het praten met haar via de telefoon, vertelden haar om de baby uit te duwen, maar ze reageerde niet.
? Ik begreep haar aarzeling ,? ze zegt. ? Ze schaamde zich dat een man haar iets zou vertellen over haar zwangerschap. Dus ik kreeg haar in het gezicht en vertelde haar dat ze nu de baby eruit moet duwen, anders zal hij sterven. Ze begreep het en begon hem op de juiste manier uit te duwen.?
Drie maanden later kwam de zwangere schoonzus van de vrouw het ziekenhuis binnen en vroeg om Malak. ? Ze had een valse bevalling, maar kwam toen terug en ik heb haar baby bevrijd. Het zijn dergelijke verbindingen die lonend zijn.?
Connecties maken
Of ze nu pasgeboren baby's ter wereld brengt, haar dochters leert hoe ze comfortabel moeten zijn in hun eigen lichaam, of per patiënt van perceptie verandert, Malak is zich terdege bewust van de zorgen - en de enorme mogelijkheden - om een moslimverpleegster in Amerika te zijn .
? Uiterlijk, ben ik een moslimvrouw die een hijab draagt? Ik loop naar een openbare plaats en het is doodstil met iedereen die naar me staart ,? ze zegt.
Aan de andere kant, als laborant en bezorgster, volgt Malak haar droombaan en verbindt ze zich met mensen tijdens enkele van hun meest intieme, gelukkige momenten. En het is op die momenten dat ze iets belangrijks bereikt - ze bouwt bruggen.
