Hoe we de wereld vormen zien wie we willen zijn - en het delen van overtuigende ervaringen kan de manier bepalen waarop we elkaar behandelen, ten goede. Dit is een krachtig perspectief.
Als je graaft in veel van de culturele en sociale ontwikkelingen van vandaag, zul je een rijke geschiedenis van zwarte fakkeldragers zien die worden vervangen door witte gezichten.
Marihuana? Zwarte leiders bepleitten de legalisering van marihuana als een kwestie van burgerrechten, lang voordat deze populair was. Positiviteit van het lichaam? Hoewel vaak toegeschreven aan Ashley Graham, is het een beweging die in feite is ontstaan met zwarte plus-en-maat femmes.
De #MeToo-beweging en onthulling van wijdverspreide aanranding?
Ondanks wat je misschien hebt gehoord, is het krediet niet van actrice Alyssa Milano. Afro-Amerikaanse aanranding en activist Tarana Burke introduceerde deze uitdrukking voor het eerst in 2006 om het bewustzijn te vergroten specifiek voor gemarginaliseerde slachtoffers. Maar deze strijd voor seksuele rechtvaardigheid is aan de gang sinds de Amerikaanse Burgeroorlog.
De verbinding tussen #MeToo en slavernij
? De geschiedenis van de verkrachtingscrisis in de Verenigde Staten is ook een geschiedenis van de strijd van Afrikaans-Amerikaanse vrouwen tegen racisme en seksisme.?
- Gillian Greensite, directeur van Rape Prevention Education aan de universiteit van Californië, Santa Cruz, over de geschiedenis van de verkrachtingscrisisbeweging
Het vervangen van zwarte gezichten door witte zou oneerlijk en beledigend zijn voor de inspanningen die zwarte vrouwen hebben geleverd om een betere wereld te creëren voor overlevenden en slachtoffers van misbruik. Maar het verwijdert ook zwarte vrouwen uit het gesprek en veroorzaakt ernstige schadelijke gevolgen voor hun gezondheid.
Een gevecht voor het goede kan nog steeds grote schade aanrichten aan iemands gezondheid
? #MeToo startte het gesprek. Ik hoop dat het vrouwen helpt het belang inzien van het zoeken naar professionele hulp ,? Dr. Jerisa Berry vertelde Healthline. Volgens onderzoek zijn Afrikaans-Amerikaanse vrouwen bijzonder kwetsbaar voor raciale stress die psychologische symptomen kan veroorzaken.
In een recent artikel verduidelijkte het nichtje van de burgerrechtenactiviste Rosa Parks de rol van haar tante als katalysator voor de Montgomery Bus Boycott. Ze beschreef hoe activisme een negatieve invloed had op haar gezondheid. Parken leden aan gezondheidsproblemen, waaronder de ontwikkeling van pijnlijke maagzweren die onbehandeld bleven omdat het medicijn te duur was voor haar om het zich te veroorloven.
In december 2017 stierf activist en politiehervatter Erica Garner op 27-jarige leeftijd aan een tweede hartaanval. Garner werd in de nationale schijnwerpers en in activisme gestoken nadat haar vader, Eric Garner, werd gedood terwijl hij werd gearresteerd. De video over zijn moord ging viraal, waardoor publieke verontwaardiging ontstond die de Black Lives Matter-beweging deed ontbranden.
? Zwarte vrouwen herkennen (ook) het verschil niet tussen verdrietig zijn en depressief zijn. We moeten de fa? Ade verlaten van sterk zijn en alles bij elkaar hebben. Soms is praten met je vrienden en familie gewoon niet voldoende ,? Dr. Berry heeft Healthline verteld. ? Afro-Amerikanen zijn terughoudend om therapie te zoeken vanwege culturele normen die een behandeling voor de geestelijke gezondheid beschouwen als uitbuitend, medisch onnodig en onwaardig.
? We moeten het verband leggen tussen wat er in ons leven gebeurt en hoe het onze gezondheid beïnvloedt. Jonge zwarte vrouwen ontwikkelen hartziekte door stress, sommige sterven eraan ,? Dr. Berry zei. Volgens de American Heart Association heeft 49 procent van de Afro-Amerikaanse vrouwen van 20 en ouder hartaandoeningen. Hart- en vaatziekten doden elk jaar bijna 50.000 Afro-Amerikaanse vrouwen. Deze stress-verbinding heeft diepe wortels in de slavernij.
#MeToo-verhalen bestonden nog voordat de slavernij illegaal was
Kristal Feimster, PhD, een historicus en assistent-professor African American Studies aan de Yale University, vertelde Healthline: "De # MeToo-beweging maakt gebruik van enkele van dezelfde strategieën die zwarte activisten gebruikten om te mobiliseren tijdens de anti-lynching beweging, die eigenlijk een anti-verkrachtingscampagne voor activisten zoals Ida B. Wells.?
Veel van de bronnen, crisiscentra en veilige ruimtes die beschikbaar zijn voor vrouwen, slachtoffers en overlevenden zijn tegenwoordig vanwege zwarte vrouwen. Met name zwarte vrouwen die vroege verkrachtingsactivisten waren tijdens de slavernij.
? Veel van het geweld tegen zwarte mannen in dit land werd gerechtvaardigd door de beschuldiging van verkrachting? Feimster zei. Ida B. Wells sloot zich aan bij de anti-lyncherende beweging in de jaren 1870, waardoor haar leven in gevaar kwam tijdens een reis door het zuiden om de verhalen van lynchings te verzamelen - een strategie die ook voor #MeToo heeft gewerkt.
Zwartevrouwen getuigenissen en campagnes tegen seksueel geweld en seksuele uitbuiting van zwarte slaven leidden tot enkele van de meest prominente stromingen van de natie voor sociale rechtvaardigheid, zoals de Amerikaanse abolitionistische beweging om de slavernij te beëindigen. Ze hebben ook bijgedragen aan de inrichting van de veilige ruimten en crisiscentra van vandaag, waaronder de leidende organisatie voor huiselijk geweld, de Nationale Coalitie tegen Huiselijk Geweld.
Een van de eerste collectieve pogingen om verkrachting in de Verenigde Staten aan het licht te brengen, was na de Memphis Riot van mei 1866. Zwarte vrouwen getuigden stoutmoedig voor het Congres, waarin de gruwelijke ervaring werd beschreven dat ze door een blanke menigte werden verkracht. Gedurende deze tijd werd alleen de verkrachting van een blanke vrouw als illegaal beschouwd. Zwarte vrouwen bleven onbeschermd, vaak onderworpen aan doodsbedreigingen.
? Zelfs vandaag de dag kan veel seksueel geweld tegen zwarte vrouwen - zoals seksuele misdrijven in de gevangenis - worden herleid tot slavernijen ,? Feimster vertelde Healthline. Historisch gebruikten blanken seks om overheersing over zwarte lichamen uit te oefenen. Ze onderwierpen slaven aan geseksualiseerde afranselingen, seksuele intimidatie en aanranding.
Ondanks de dreiging van de dood vochten sommige slaven terug. Hier zijn een paar van de vele verhalen:
- In 1952 schoot een getrouwde zwarte moeder dodelijk haar blanke arts dood in Florida. Ruby McCollum beweerde dat de uit Florida afkomstige Senaat-elect Dr. Clifford Leroy Adams haar dwong tot een langdurige niet-seksuele relatie die resulteerde in een ongewenste zwangerschap.
- In 1855 vermoordde een tienerslaaf genaamd Celia haar meester Robert Newsom toen hij haar hut binnenging en seks eiste. Newsom kocht Celia minder dan een jaar nadat zijn vrouw stierf, en verkrachtte haar voor de eerste keer op de reis terug naar huis na de verkoop. Celia probeerde een vijf jaar durende routine te beëindigen om 's nachts verkracht te worden door te onthullen dat ze zwanger was van de baby van een ander, maar dat kon Newsom niet schelen. Hoewel de staatswetten verkrachting strafbaar maakten, vond de jury dat Celia geen recht had op bescherming als een negerslavin.? Ze werd veroordeeld wegens moord in de eerste graad en geëxecuteerd door op te hangen.
- Vijftig jaar eerder verborg Harriet Ann Jacobs zich zeven jaar in een kruipruimte in een wanhopige poging om aan seksueel geweld te ontsnappen. Seksueel uitgebuit door haar meester, verboden te trouwen en bedreigd met de verkoop van haar kinderen, verslechterde Jacobs fysiek in haar schuilplaats totdat ze veilig kon vluchten. Na in 1842 naar het noorden te zijn ontkomen, werd Jacobs actief in de anti-slavernijbeweging als auteur, abolitionist-spreker en hervormer.
In het boek van Jacobs, 'Incidenten in het leven van een slavenmeisje'? ze schreef expliciet over seksueel geweld om witte christelijke moeders ervan te overtuigen dat zwarte moeders die ook slaven waren, beschermd en vereerd moesten worden, net zoals blanke vrouwen. Tegenwoordig is het verhaal van Celia ook goed gedocumenteerd in boeken geschreven door blanke academici en historici.
Vaak worden zwarte vrouwen niet gehoord omdat ze geen platform hebben. We leven in een wereld waar zwarte stemmen in diskrediet raken en onze geschiedenis wordt alleen gewaardeerd als blanken de waarde zien in onze verhalen.?
- Crystal Feimster, PhD, een historicus en assistent-professor African American Studies aan de Yale University
Terwijl het gebruiken van witte gezichten om te spreken voor zwarte stemmen werkte als een strategie dan, het is ook mislukt en nog een laag van onrecht toegevoegd. Greensite schrijft hoe deze machtsverschuiving de verkrachtingscrisis heeft veranderd in 'worden gezien als een witte vrouwenbeweging'. Het nemen van zwarte cultuur en geschiedenis om bewustzijn te creëren is geen bondgenoot. Zwarte verhalen geproduceerd door witte stemmen introduceren vooroordelen, die vaak verstoorde stereotypen versterken. Het oefent wit voorrecht uit op een manier die zwarte gemeenschappen uitsluit van genezing, of toegang tot genezing.
Bijvoorbeeld: de documentaire 2017 The Rape of Recy Taylor? vertelt het verhaal van een zwarte vrouw die in 1944 werd ontvoerd en verkracht door zeven blanke mannen. Taylor meldde onmiddellijk haar verkrachting aan de politie bij haar vrijlating. Rosa Parks onderzocht de strafrechtelijke procedure namens de NAACP en verhoogde het nationale bewustzijn voor het verhaal van Taylor, en vormde het Comité voor Gelijke Rechtvaardigheid voor Recy Taylor. Het was? De sterkste campagne voor gelijke rechtvaardigheid te zien in een decennium ,? volgens de Chicago Defender.
Ondanks deze inspanning verwierp een geheel witte, volledig mannelijke jury de zaak, en Taylor bleef zich uitspreken tegen de onrechtvaardigheid tot haar dood.
The Guardian begroette de film als een van de meest vitale documentaires van het jaar.? Maar het is gebaseerd op de afbeelding van een witte auteur en gemaakt door een witte filmmaker. Richard Brody bekritiseerde deze benadering enigszins in The New Yorker en merkte op dat er een tekort aan? Het gevoel van tegenwoordige tijd was? in de film en dat het? geweld en de angst? is nog niet voorbij.?
Het is jammer dat [de #meToo shift] waarschijnlijk komt omdat zoveel vrouwen die zijn aangevallen door Harvey Weinstein beroemd en blank zijn en iedereen hen kent. Dit gaat al heel lang op voor zwarte vrouwen en andere vrouwen van kleur en het komt er niet helemaal uit.?
- Jane Fonda
Wanneer we toestaan dat prominente witte actrices het dominante gezicht worden van #MeToo, schaadt dit zwarte vrouwen.
? We moeten onderzoeken waarom het duurde om geprivilegieerde, elite blanke vrouwen uit te spreken voordat het publiek aandacht schonk aan kwesties die van invloed zijn op alle vrouwen ,? Feimster vertelde Healthline. Wanneer de verhalen Zwarte stemmen uitsluiten, betekent dit dat genezing en behandeling ook niet voor zwarte mensen zijn.
We kunnen dit zien aan het gebrek aan verontwaardiging tegen verhalen over de slachtoffers van zanger R. Kelly of de misdaden van de voormalige politieman Daniel Holtzclaw. Deze onevenredige verontwaardiging kan ook een bericht sturen naar zwarte vrouwen - dat zij niet de gemeenschapssteun hebben die blanke vrouwen doen voor dezelfde doelen.
De gezondheidseffecten van culturele stigma's voor zwarte vrouwen
Studies hebben aangetoond dat arme Afrikaans-Amerikaanse vrouwen hogere niveaus van mishandeling ervaren, wat een directe impact heeft op hun gezondheid. ? Als we zwarte vrouwen horen, vooral arme zwarte vrouwen, heeft iedereen er baat bij. Als de benchmark de behandeling van arme zwarte vrouwen wordt, is het een win-win voor iedereen? Feimster zei.
? Voor zwarte vrouwen gaat het niet alleen om de diagnose, het gaat om het overwinnen van culturele stigma's en het opvolgen van de behandeling? Dr. Berry heeft Healthline verteld. ? Stress kan leiden tot slapeloosheid, depressie, angst en de ontwikkeling van andere psychische stoornissen. Het kan ook de werking van uw schildklier beïnvloeden en onregelmatige menstruatiecycli, miskramen en onvruchtbaarheidsproblemen veroorzaken? ze zei. Volgens de Mayo Clinic kan chronische stress bijna alle processen van het lichaam verstoren.
? We kennen alleen het verhaal van overlevenden van verkrachters zoals Recy Taylor omdat ze een spoor achterlieten - ze spraken hun verhaal uit, hun verhalen werden gedocumenteerd in zwarte publicaties en zwarte vrouwen maakten archieven ,? Feimster vertelde Healthline. De beweging #MeToo, of elke beweging tegen verkrachting, kan niet verdergaan als het Zwarte stemmen en activisten van kleur niet overdrijft die de basis legden voor modern anti-verkrachtingswerk.
Voor Feimster is de oplossing voor het slagen van #MeToo duidelijk.
? We hebben een lange traditie van het delen van onze verhalen en vechten voor seksuele rechtvaardigheid. Wie wil luisteren? Wie let er op? Zwarte vrouwen moeten uitzoeken hoe ze deze momenten van zichtbaarheid kunnen ondersteunen ,? ze zei.
Voor bondgenoten betekent dit: luisteren naar en delen van zwarte verhalen, niet herschrijven.
Shanon Lee is een Survivor Activist & Storyteller met functies op HuffPost Live, The Wall Street Journal, TV One en de REELZ-kanalen? Scandal Made Me Famous.? Haar werk verschijnt in The Washington Post, The Lily, Cosmopolitan, Playboy, Good Housekeeping, ELLE, Marie Claire, Woman's Day en Redbook. Shanon is een SheSource-expert in Women's Media Center en een officieel lid van het Speakers Bureau voor het National Network Rape, Abuse and Incest Network (RAINN). Zij is de schrijver, producent en regisseur van? Marital Rape Is Real.? Meer informatie over haar werk op Mylove4Writing.com.�
