Wat is een serummyoglobinetest?
Een serummyoglobinetest wordt gebruikt om het niveau van myoglobine in uw bloed te meten.
Myoglobine is een eiwit dat meestal wordt aangetroffen in hart- en skeletspierweefsel. De enige keer dat myoglobine in de bloedbaan wordt aangetroffen, is wanneer een spier letsel heeft opgelopen. In het bijzonder resulteert verwonding van de hartspier in de afgifte van myoglobine. Bij detectie via een bloedtest is de aanwezigheid van myoglobine klinisch significant.
Waarom is de test besteld?
Uw arts kan deze test bestellen als hij denkt dat u een hartaanval heeft. Meestal zijn hartaanvallen duidelijk, gebaseerd op symptomen en familiegeschiedenis. Er zijn echter tijden wanneer een hartaanval niet uiterlijk helder is. Serummyoglobineniveaus kunnen verhoogd zijn in gevallen van inflammatoire en degeneratieve spierziekten en na spierbeschadiging. Dit kan uw zorgverlener helpen een diagnose te stellen.
De serummyoglobinetest is grotendeels vervangen door de serum troponinepeiltest. De troponin-niveautest kan een positieve diagnose van een hartaanval bieden. Dit komt omdat troponine-niveaus specifieker zijn voor hartbeschadiging dan myoglobinewaarden. Troponineniveaus zullen ook langer blijven dan myoglobineniveaus gedurende langere perioden, wanneer er een hartaanval is.
Serummyoglobine wordt in sommige gevallen nog steeds gebruikt. De test wordt vaak samen met andere tests voor cardiale biomarkers besteld. Cardiale biomarkers zijn stoffen die in de bloedbaan vrijkomen wanneer schade aan het hart optreedt. Een serummyoglobinetest kan ook worden uitgevoerd met tests die troponine, creatinekinase (CK) en creatine kinase-MB (CK-MB) meten.
Negatieve resultaten kunnen worden gebruikt om een hartaanval uit te sluiten. Positieve resultaten bevestigen echter niet dat er een hartaanval is gebeurd. Om een hartaanval definitief te diagnosticeren, zal een arts naar uw troponineniveau kijken en moet u een elektrocardiogram (EKG) ondergaan. Een EKG is een test die de elektrische activiteit van uw hart meet.
Als u de diagnose hartaanval hebt gekregen, kan uw arts alsnog een serummyoglobinetest bestellen. Zodra de schade aan de hartspier is bevestigd, kunnen de waarden die uit de test zijn verkregen, uw arts helpen de hoeveelheid spierbeschadiging die is opgetreden te schatten. Een serummyoglobinetest kan ook worden besteld als u symptomen van nierziekte of nierfalen heeft.
Hoe wordt de test toegediend?
De test wordt meestal gegeven in een noodsituatie gezondheidszorg instelling wanneer een persoon symptomen van een hartaanval ervaart. Degenen die zijn opgenomen in de eerste hulpafdeling met symptomen van een hartaanval zullen de test waarschijnlijk onmiddellijk laten uitvoeren.
De test vereist een bloedmonster. Eerst zal uw zorgverlener een antiseptisch middel gebruiken om het gebied voor de naaldstang schoon te maken. Gemeenschappelijke locaties zijn de binnenkant van de elleboog en de achterkant van de hand. Vervolgens zullen ze de naald in een ader steken en beginnen met het afnemen van bloed.
Een elastische band wordt om de arm gebonden om de bloedstroom te vertragen. Het bloed wordt in een buis getrokken die op de naald is aangesloten en naar het laboratorium wordt verzonden voor analyse. Uw zorgverlener zal dan de elastische band loslaten en druk uitoefenen op de plaats van de bloedafname met een katoenen bal of gaasje.
Deze test moet om de twee tot drie uur worden uitgevoerd tot maximaal 12 uur na de opname. Het myoglobinegehalte in serum begint binnen twee tot drie uur na een hartaanval te stijgen. Deze niveaus bereiken hun hoogste waarden binnen 8 tot 12 uur. Myoglobinewaarden worden doorgaans binnen 24 uur weer normaal. Hiermee kan uw zorgverlener veranderingen in myoglobinewaarden vergelijken, indien nodig.
Voorbereiding op de test
Omdat de test vaak wordt gegeven in noodsituaties, is het onwaarschijnlijk dat u zich hierop kunt voorbereiden.
Indien mogelijk moet u uw zorgverlener informeren over recente gezondheidskwesties of testen die u mogelijk heeft ondergaan.
Mensen die onlangs een angina-aanval hebben gehad, kunnen verhoogde myoglobinewaarden hebben. Bovendien kunnen mensen die een cardioversie hebben ondergaan - een procedure om het hartritme weer normaal te maken - ook verhoogde niveaus van het eiwit hebben. Mensen met een nieraandoening moeten dit medische probleem melden, omdat een nieraandoening zal resulteren in hoge niveaus van myoglobine in de bloedbaan.
U moet ook zorgaanbieders informeren over drugs- en alcoholgebruik. Zwaar alcoholgebruik en het gebruik van bepaalde medicijnen kan spierletsel veroorzaken, waardoor ook de myoglobinewaarden toenemen.
Wat zijn de risico's van de test?
De serummyoglobinetest heeft een minimaal risico. De risico's van deze test zijn hetzelfde voor alle bloedonderzoeken en omvatten het volgende:
- moeite met het verkrijgen van een monster, wat resulteert in de noodzaak voor meerdere naalden
- overmatig bloeden van de naaldprikplaats
- flauwvallen als gevolg van bloedverlies
- de ophoping van bloed onder de huid, bekend als een hematoom
- ontwikkeling van een infectie waarbij de huid door de naald is gebroken
Wat vertellen de resultaten ons?
Het bereik van de normale resultaten voor de serummyoglobinetest zal enigszins variëren, afhankelijk van het laboratorium dat de analyse heeft voltooid. In de meeste gevallen is het normale (of negatieve) bereik voor de serummyoglobinetest 0 tot 85 nanogram per milliliter (ng / ml). Normale resultaten zullen uw arts toestaan om een hartaanval uit te sluiten.
Abnormale (boven 85 ng / ml) resultaten zijn ook te zien in:
- spierontsteking (myositis)
- spierdystrofie (erfelijke aandoeningen die spierverspilling en zwakte veroorzaken)
- rabdomyolyse (afbraak van spierweefsel door langdurig coma, bepaalde geneesmiddelen, ontstekingen, langdurige aanvallen en gebruik van alcohol of cocaïne)
Uw arts kan aanvullende tests voorstellen om een diagnose te stellen als uw resultaten buiten het normale bereik liggen.
